La prononciacion es [roko'bru]. Las formas ancianas son?:
castel quem vocant Rochabruna
, cap a 1036,
castello de Rocabrun
, cap a 1059,
castro de Rocabruno
en 1069,
castellum de Rochabruno
, al comencament del segle XII?? ,
castrum de Rocabru
,
de Rocabruno
,
de Rochabru
en 1247-48,
castro de Rocabruno
en 1308,
prior de Rocabruna
en 1323, [villa]
de Rocabruno
en 1342,
prior de Rochabruno
en 1351,
de Rupebonna
, al segle XVI,
Roquebrun
en 1571, 1585,
Roquebrune
en 1613,
Roq'brune
en 1622,
de Rupebruna
en 1636,
Rocquebru
en 1643,
Roquebrun
en 1708,
Roquebrun
en 1740, 1740-60,
Roquebrune
en 1740-60,
Roquebrun
en 1770-72 (mapa de Cassini)
[4]
.
Lo mot
roca
ven d'un prelatin
*rocca
e s'aplica a una montanha o una tuca rocassuda, puei al castel fort bastit dessus, enfin a un castel fort en general
[5]
,
[6]
.
Brun
es un epitet que se referis a una color, mas i a una contradiccion entre la forma femenina del nom e la masculina de l'adjectiu. Segon
Hamlin
, lo mot
roca
es utilizat al sens de ≪?castel?≫; l'adjectiu
brun
, que descriu los murs del castel, era invariable dins l'usatge popular
[4]
.
- Formas tiradas del diccionari topografic d'Eugene Thomas -
Castellum Rocha-bruna
(latinizacion) en
1036
;
Rocabrun
en
1059
;
De Rocabruno
en
1069
;
Roquebrun
en
1625
[7]
;
Roc Libre
en
1793
[1]
.