Siegen
er ein by i
Tyskland
i
delstaten
Nordrhein-Westfalen
med om lag 105 000 innbyggjarar. Byen ligg ved elva
Sieg
i
landkreisen
Siegen-Wittgenstein
der han er administrasjonssete.
Namnet Siegen kjem sannsynlegvis fra det
keltiske
elvenamnet Sieg. Det er derimot uklart om det er samanheng mellom dette namnet og den germanske stamma Sicambri, som levde her i før-kristen tid. Dei første nedskrivne kjeldene om byen, da kalla
Sigena
, gar tilbake til 1079. Hovudnæringa til byen var i lange tider gruvedrift, noko ein kan sja med dei mange gruvene innanfor bygrensene.
I 1224 høyrte Siegen til greven av Nassau, Heinrich den rike, og
Engelbert II av Berg
, erkebiskop av
Koln
, etter at sistnemnde overførte halvdelen av eigedomen til førstnemnde.
Oberes Schloss
var alt bygd pa denne tida. 19. oktober 1303 fekk Siegen byrettar. Byen var delt mellom dei to overherrane fram til 1381 da Nassau tok over heile eigarskapet.
Pa 1500-talet vart det bygd bymurar rundt Siegen med seksten tarn og tre byportar, i tillegg til ei flott borg. Byen vart fleire gongar raka av bybrannar, mellom anna i 1592 og 1695.
Pa 1700-talet blømde gruvedrifta, i lag med jord- og skogbruk. Da prins
Vilhelm I av Nederland
nekta a verte med i
Rhinforbundet
, grunnlagd av
Napoleon
, vart han kasta av trona av den franske keisaren og Siegerland gjekk til
storhertugdømet Berg
. Etter Napoleon sitt fall i 1815, fekk Vilhelm I tilbake sine tidlegare tyske omrade, men avstod desse til
Preussen
i byte for storhertugdømet
Luxembourg
.
I 1923 vart Siegen tatt ut av landkreisen med same namn og vart ein
kreisfri by
. I 1975 mista derimot Siegen denne statusen og vart ein del av den nyoppretta landkreisen Siegen-Wittgenstein.
Under
den andre verdskrigen
vart Siegen bomba fleire gongar av dei allierte pa grunn av ei viktig jernbanelinje som gjekk gjennom byen.
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld:
Siegen
