Fra Wikipedia ? det frie oppslagsverket
| Metro de Paris
|
| Opna
|
19. juli
1900
|
| Drift
|
| Eigar
|
RATP
|
| Sporlengde
|
214 km
|
| Stasjonar
|
300
|
| Passasjertal
|
3,9 mill. dagleg
|
| Vognmateriell
|
Parismetroen
er
tunnelbanen
i den
franske
hovudstaden
Paris
. Banen var opphavleg kjent under namnet
Chemin de Fer Metropolitain
('storbyjernbane') og deretter
Metropolitain
, som raskt vart forkorta til
Metro
. Parismetroen er den tredje lengste i Vest-Europa, etter undergrunnsbanane i
London
og
Madrid
.
Systemet bestar av 16 linjer, nummererte fra 1 til 14, med tillegg av to korte linjer kalla ≪3bis≫ og ≪7bis≫, danna som sidebanar med utspring i linje 3 og 7.
Stasjonen Madeleine pa linje 12.
Tog pa linje 1.
Gummihjul pa somme av linjene gjer dei stillegaande.
- 213 km skjener, meir enn 300 stasjonar
- høgrekøyring
- kvar linje har eigne plattformer, sjølv pa stasjonar der ein har overgang til andre linjer
- alle tog stansar ved alle stasjonane pa linja
- sporvidda
er 1,435 m (
normalspor
), akkurat som toga pa det franske hovudbanenettet. Derimot er vognene smalare, sa metroen kan køyre pa hovudbanenettet, men ikkje omvendt
- elektrisk kraft blir henta fra ei strømskjene. Spenninga er 750 V DC
- gjennomsnittleg avstand mellom stasjonane er ca. 300 m
- linje
1
,
4
,
6
,
11
og
14
køyrer pa gummihjul
- linje 14
er førarlaus (heilautomatisk drift)
- lengda pa toga varierer fra linje til linje (3 til 6 vogner er vanleg) avhengig av mengda av passasjerar. Alle tog pa same linje har alltid like mange vogner
Ein enkeltbillett gjev reisande sa mange overgangar dei vil innan ein to-timarsperiode. Toga gar fra ca. fem om morgonen til klokka eitt om natta, heile aret.
Metrosystemet vart komplementert med eit nettverk av forstadsbanar
RER
(Reseau Express Regional), fra
1970-talet
.
