For andre tydingar av oppslagsordet, sja Lik pa segl .

Lik (av norrønt lik , 'skapnad; lekam, lik') er kroppen til eit menneske som har dødd , det vil seia at alle livsfunksjonar har opphøyrd. Ein skil gjerne mellom kroppen til døde menneske, som blir kalla lik, og til dyr , som blir kalla kadaver eller atsel . Gamle, medherja lik kan ogsa kallast kadavar, eller bli rekna som leivningar om dei er svært gamle.

Lik far som regel ei særskild behandling som reflekterer at dei er menneskelege, samstundes som dei ikkje er levande menneske lenger. Ein kan til dømes utføra visse personlege, religiøse eller tradisjonelle ritual i samband med dei, vaska, stella og kle dei dei eller dekka dei til, og til slutt sende ein endeleg stad, til dømes gravlagde , kremerte eller liknande. Ved nokre konfliktar kan lik bli vanæra av hat mot det den avdøde var eller stod for da han levde. Ein kan da til dømes nekta dei ei skikkeleg gravferd.

Det er ogsa knytt til eit visst ubehag i høve til lik. Lik i romtemperatur vil byrja ein forratningsprosess , og lik av folk som har døydd av ein smittsam sjukdom kan spreia smitte . Det a sja og lukte lik kan ogsa vera ei psykisk pakjenning. Derfor oppbevarer ein gjerne lik pa ein stad som likhus , der ein held ein lag temperatur, eller balsamerer dei eller gravlegg dei kort tid etter at nokon har døydd. Vidare er det knytt mykje folketru og dikting til daudingar og til ≪ levande døde ≫, som draugar eller vampyrar .

Kjelder [ endre | endre wikiteksten ]

Bakgrunnsstoff [ endre | endre wikiteksten ]

• ≪Lik eller levninger?≫ ^{[ daud lenkje ]} ved forskning.no