Kvantemekanikken er ei grein innan fysikken . Han vart utvikla i perioden 1925 ? 1928 , som eit svar pa at den klassiske mekanikken forutsa andre resultat enn dei malte i ein del avgjerande fall. Kvantemekanikken seier at i bundne fysiske system er materien i røynda kvantisert . Denne kvantiseringa gar likevel over sa sma storleiksskalaer at ho er vanskeleg a leggja merke til. For prosessar som involverer atomære og subatomære storleikar spelar kvantemekanikken ei avgjerande rolle, til dømes

• atomspektra
• fotoelektrisk effekt
• radioaktivitet
• superleiarar
• temperaturavhengig varmekapasitet i ein del stoff

Aksiomatisk oppbygging [ endre | endre wikiteksten ]

Kvantemekanikken baserer seg pa fire grunnleggjande postulat :

1. Tilstanden til eit fysisk system kan skildrast fullstendig ved ein tilstandsfunksjon |Ψ>. Denne funksjonen ma oppfylle Schrodingerlikninga .
2. Alle observerbare storleikar pa systemet kan lesast ut fra funksjonen |Ψ>. Til kvar observerbare storleik A høyrer det i kvantemekanikken til ein lineær operator A .
3. Forventningsverdien av ein observerbar storleik A er gjeven ved <A> = <Ψ|A|Ψ> . Altsa kan vi rekne ut kva gjennomsnittet av fleire malingar vil bli ved hjelp av operatoren A og eit indre produkt mellom |Ψ> og den komplekskonjugerte <Ψ|.
4. Ei maling av ein observerbar storleik A kan kun gje som resultat ein av eigenverdiane a _n til operatoren A . Rett etter malinga er systemet i tilstanden Ψ _n svarande til den malte eigenverdien, men etter kvart kan systemet skli over til andre eigentilstandar .

Kvantemekaniske resultat [ endre | endre wikiteksten ]

Eit av dei viktigaste resultata fra kvantemekanikken er Heisenbergs uskarpheitsrelasjon . Erwin Schrodinger spelte ogsa ei viktig rolle i kvantemekanikken, og kom med Schrodingerlikninga.

Sja ogsa [ endre | endre wikiteksten ]

• Fotoelektrisk effekt
• Plancks stralingslov
  Denne fysikkartikkelen er ei spire . Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom a utvide han .