Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De
Women's International League for Peace and Freedom (WILPF)
is een wereldwijde
non-gouvernementele organisatie
, bedoeld om vrouwen samen te brengen om te werken voor vrede en sociale gelijkheid.
De WILPF is ontstaan uit het
Internationaal Congres van Vrouwen
dat in april 1915 op initiatief van
Aletta Jacobs
,
Rosa Manus
en
Mia Boissevain
in Den Haag werd georganiseerd. De Nederlandse afdeling van de internationale organisatie werd aanvankelijk het Nederlandsch Comite van Vrouwen voor Duurzame Vrede genoemd. Vanaf 1919 was dit veranderd in de
Internationale Vrouwenbond voor Vrede en Vrijheid (IVVV) Nederlandse Afdeling
.
Oorspronkelijk zou er in 1915 een congres van de
Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht
in Berlijn komen, maar dat ging door de
Eerste Wereldoorlog
niet door. Jacobs stelde daarom voor in het neutrale Nederland een alternatief congres rondom het thema vrede te organiseren.
Eerder dat jaar was in de Verenigde Staten al de
Woman's Peace Party
ontstaan, die later de Amerikaanse tak van de WILPF zou worden. Uit het Nederlandse vredescongres kwam de
International Committee of Women for Permanent Peace (ICWPP)
voort, waarvan
Jane Addams
de voorzitter werd.
In 1919 werd een tweede vrouwenvredescongres gehouden in Zurich. Hier werd besloten dat de ICWPP een permanente organisatie moest zijn omdat de leden het niet eens waren met het
Verdrag van Versailles
en het zagen als een verdrag dat mogelijk tot een nieuwe oorlog zou kunnen leiden. De ICWPP werd omgedoopt tot de WILPF en kreeg een hoofdkwartier in
Geneve
, vlak bij de
Volkenbond
. Dergelijke pacifistische actievoering werd de leden niet altijd in dank afgenomen; veel inwoners van oorlogvoerende landen vonden het getuigen van weinig patriottisme om de oorlog niet te steunen.
De WILPF is tijdens verschillende oorlogen doorgegaan met actie voeren voor vrede, door bijvoorbeeld open brieven aan regeringen te sturen waarin om vrede werd gevraagd of delegaties naar oorlogsgebieden te sturen. Vanaf het begin tot en met 2017 zijn er 27 congressen door de WILPF georganiseerd. In respectievelijk 1931 en 1946 kregen de WILPF-leden Jane Addams en
Emily Greene Balch
een
Nobelprijs voor de Vrede
. Nadat de WILPF eerst de Volkenbond had gesteund, steunden ze later diens opvolger, de
Verenigde Naties
.
Na de
Tweede Wereldoorlog
was de Nederlandse afdeling uiteen gevallen, maar veel leden bleven internationaal actief. Ook de wapenwedloop droeg bij aan de wens om weer een Nederlandse tak te hebben, op 8 september 1984 werd deze officieel heropgericht. Sinds 1994 draagt deze afdeling de naam WILPF-Nederland. De doelstelling van deze afdeling is het stimuleren en bundelen van persoonlijke betrokkenheid van vrouwen bij internationale aspecten van vrede en vrijheid, met name bij het werk van de Verenigde Naties.
Het hoofdkwartier van de WILPF is in 2017 nog steeds in Geneve gevestigd, en daarnaast heeft de organisatie een kantoor bij de VN in New York. De WILPF heeft als belangrijkste doelen vrede en ontwapening en daarnaast ook sociale en economische gelijkheid en een goede omgang met het milieu. De organisatie werkt samen met de VN en andere ngo's.
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel
Women's International League for Peace and Freedom
op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie
Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen
valt. Zie de
bewerkingsgeschiedenis
aldaar.
- Website WILPF, geschiedenis
- Archief Women's International League for Peace and Freedom (WILPF), afdeling Nederland, collectie Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV) in Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis
- Jansen, Lies
,
Women's International League for Peace and Freedom, Den Haag 1915-2015: Van stemrecht tot 'Women's Power', WILPF 100 jaar, 'Verhalen van de Nederlandse afdeling
(2015)
|