Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De infinitesimale magnetische inductie
in het punt M veroorzaakt door een op een afstand
gelegen stroomelementje
.
De
wet van Biot-Savart
is een manier om de
magnetische fluxdichtheid
te berekenen van een
draad
(of, algemener, eender welk stroompad), die een constante stroom voert, in een willekeurige vorm. Dit wordt gedaan door de bijdrage van een
infinitesimaal
element van de draad aan het magnetisch veld te integreren langs de stroomvoerende draad. In tegenstelling tot de
wet van Ampere
, die beperkt is tot eenvoudige systemen met een hoge mate van symmetrie, kan de wet van Biot-Savart wel gebruikt worden bij moeilijkere systemen. Men ziet de wet van Biot-Savart ook wel als de magnetische equivalent van de
wet van Coulomb
.
![{\displaystyle {\vec {B}}=\int _{C}\mathrm {d} {\vec {B}}={\frac {\mu _{0}}{4\pi }}\int _{C}I{\frac {\mathrm {d} {\vec {l}}\times {\vec {r}}}{r^{3}}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/bffa06ae7823b8092f731066303787623320f13b)
Daarin is:
de
elektrische stroom
door de draad,
de
kromme
waarlangs de stroom loopt in drie dimensies,
het infinitesimale lengte-elementje van de draad,
de infinitesimale bijdrage aan het veld van dat elementje (in tesla),
de
magnetische veldconstante
,
de
voerstraal
tot het punt van waaraf het veld wordt berekend.
De wet van Biot-Savart