Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Waterloo Bridge
is een van de bruggen over de
Theems
in
Londen
. Hij ligt tussen
Blackfriars Bridge
en
Hungerford Bridge
. De naam van de brug verwijst naar de
Slag bij Waterloo
op 18 juni 1815, de overwinning op
Napoleon Bonaparte
.
De eerste brug op deze plek (1817) was een ontwerp van de Schotse ingenieur
John Rennie
, die ook de oude
London Bridge
ontwierp. Voor de opening heette hij 'Strand Bridge'. In 1878 werd deze brug
genationaliseerd
en werd de
tol
opgeheven. Er werden echter constructiefouten aangetroffen en de brug moest worden versterkt.
De schilder
John Constable
heeft vijftien jaar gewerkt aan zijn schilderij
The Opening of Waterloo Bridge ('
Whitehall
Stairs, June 18th, 1817')
.
In de
jaren '20
werden de problemen met de brug zo groot dat men besloot hem af te breken en een nieuwe te bouwen, naar ontwerp van Sir
Giles Gilbert Scott
. Deze werd gedeeltelijk opengesteld in
1942
en voltooid in
1945
. Overigens was Waterloo Bridge de enige Londense brug die door bombardementen in de
Tweede Wereldoorlog
schade opliep.
In de 21e eeuw heeft
Banksy
tegen een van de bruggenhoofden de eerste variant van het kunstwerk
Girl with Balloon
gemaakt.
Vanwege gebrek aan voldoende arbeidskrachten, de mannen vochten immers aan het front, is een groot deel van de bouw door vrouwen verricht. Hierdoor kreeg de brug al snel de bijnaam "Ladies Bridge". Het verhaal wil dat door de vrouwelijke arbeidskrachten zowel binnen de geplande bouwduur als budget werd gebleven.
[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Bruggen in Londen
(van west naar oost)