Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
War Machine
is een
Amerikaanse
satirische
oorlogsfilm
uit
2017
die geschreven en geregisseerd werd door
David Michod
. Het verhaal werd gebaseerd op het non-fictieboek
The Operators
van journalist Michael Hastings. De hoofdrol wordt vertolkt door
Brad Pitt
.
Leeswaarschuwing
: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.
Omdat de
Afghaanse oorlog
niet verloopt zoals gepland, wordt de militaire bevelhebber aan de kant geschoven en vervangen door viersterrengeneraal Glen McMahon. De generaal wordt naar
Afghanistan
gestuurd om op succesvolle wijze een einde te maken aan de oorlog. In het land krijgt hij de leiding over de Amerikaanse troepen en de internationale coalitie. Om een idee te krijgen welke militaire stappen ondernomen moeten worden om de oorlog te winnen, brengt hij een bezoekje aan de Afghaanse president
Hamid Karzai
en trekt hij door het land om de stand van zaken te achterhalen. McMahon stelt al snel vast dat de Amerikaanse pogingen om de lokale bevolking op te leiden en een democratie op te richten weinig succesvol zijn.
Hoewel zijn politieke opdrachtgevers hem afraden om extra troepen te vragen, besluit McMahon de oninneembaar geachte provincie
Helmand
in te nemen en om 40.000 extra troepen te vragen. Door Helmand, en nadien
Kandahar
, te veroveren, wil hij het vertrouwen winnen van de lokale bevolking. President
Barack Obama
geeft slechts 30.000 van de gevraagde 40.000 troepen vrij en kondigt in een persconferentie aan dat hij zijn leger binnen 18 maanden uit Afghanistan wil terugtrekken. Als een gevolg daarvan moet McMahon met zijn trouwe assistenten, vervreemde echtgenote en een journalist van
Rolling Stone
door Europa reizen om bij de coalitiepartners om extra troepen te vragen.
In Europa wordt hij aan de tand gevoeld door kritische politici, wordt hij opgehouden door vulkaanuitbarstingen en geconfronteerd met zijn vervreemde echtgenote die ondanks weinig aandacht en liefde trouw achter hem blijft staan. Terwijl zijn assistenten de tijd doden door te drinken, raakt McMahon zelf steeds meer gevangen in de politieke bureaucratie achter de oorlog. Hoewel hij uiteindelijk extra troepen krijgt, lijkt het er steeds meer op dat er in Afghanistan niks te winnen valt.
Wanneer vervolgens de invasie van Helmand op een teleurstelling uitdraait en Rolling Stone een vernietigend artikel over McMahon en zijn assistenten publiceert, wordt de generaal aan de kant geschoven en vervangen door een nieuwe militaire bevelhebber genaamd Bob.
Acteur
|
Personage
|
Pitt, Brad
Brad Pitt
|
Generaal Glen McMahon
|
Kingsley, Ben
Ben Kingsley
|
President
Hamid Karzai
|
Hall, Anthony Michael
Anthony Michael Hall
|
Greg Pulver
|
Grace, Topher
Topher Grace
|
Matt Little
|
Magaro, John
John Magaro
|
Cory Staggart
|
Hayes, Anthony
Anthony Hayes
|
Pete Duckman
|
Cohen, Emory
Emory Cohen
|
Willy Dunne
|
Cyler, RJ
RJ Cyler
|
Andy Moon
|
Betts, Daniel
Daniel Betts
|
Simon Ball
|
McNairy, Scoot
Scoot McNairy
|
Sean Cullen
|
Poulter, Will
Will Poulter
|
Ricky Ortega
|
Stanfield, Lakeith
Lakeith Stanfield
|
Korporaal Billy Cole
|
Tilly, Meg
Meg Tilly
|
Jeanie McMahon
|
Ruck, Alan
Alan Ruck
|
Pat McKinnon
|
Dunne, Griffin
Griffin Dunne
|
Ray Canucci
|
Stewart, Josh
Josh Stewart
|
Kapitein Dick North
|
Swinton, Tilda
Tilda Swinton
|
Duitse politica
|
Crowe, Russell
Russell Crowe
|
Bob White
|