Il Popolo della Liberta
, (afgekort:
PdL
;
Italiaans
voor "het volk van de vrijheid") is een
Italiaanse
centrumrechtse politieke partij, die op 2 december
2007
werd gevormd, en op 27 maart
2008
officieel werd opgericht. Na de plotselinge val van het
Kabinet-Prodi II
werd een akkoord gesloten tussen
Silvio Berlusconi
van de centrumrechtse
Forza Italia
en
Gianfranco Fini
van de rechtse
Alleanza Nazionale
, om gezamenlijk met andere partijen mee te doen aan de
parlementsverkiezingen van 2008
.
Op donderdag 18 november kondigde
Silvio Berlusconi
, staande met een been in een Mercedes op het
Milanese
Piazza San Babila, aan dat hij zijn veertien jaar oude partij
Forza Italia
zou laten opgaan in een nieuw op te richten partij. Hij wilde een einde maken aan de verdeling onder Italiaanse conservatieven door ze onder te brengen in een partij, waar hij de leiding over zou krijgen. Hiermee anticipeerde hij ook op een nog op te richten linkse eenheidspartij, de
Partito Democratico
. Deze partij kon een bedreiging gaan vormen voor de rechtse partijen, die naar buiten toe niet eensgezind waren.
Berlusconi’s belangrijkste politieke bondgenoten
Lega Nord
en
Alleanza Nazionale
reageerden aanvankelijk sceptisch op zijn oproep om zich bij hem te voegen. Een opgaan in een groter geheel zou een einde maken aan de machtspositie van hun leiders en aan hun eigen identiteit. Uiteindelijk besloot Alleanza Nazionale toch om zich aan te sluiten bij de PdL. Haar leider,
Gianfranco Fini
, werd de nummer twee op de verkiezingslijst van de PdL.
De PdL heeft haar wortels in de christendemocratie en het liberalisme. De waarden van die twee pijlers zijn terug te vinden in de nadruk die wordt gelegd op de familie als bouwsteen van de samenleving en op het belang van voldoende vrijheid voor burgers in het algemeen, en ondernemers in het bijzonder. Verder heeft de partij typisch rechtse thema’s als immigratie, veiligheid en lage belastingen. Op het gebied van staatsinrichting staat de PdL voor een federalistische staat die geleid wordt door een president.
De PdL had in haar verkiezingsprogramma 2008 zeven punten centraal gesteld:
- Herstellen van de economische groei, waaronder het reorganiseren van de overheid, investeringen in infrastructuur en het ondersteunen van Italiaanse producten.
- Ondersteunen van families, onder andere door lagere belastingen, betere sociale voorzieningen en het verbeteren van kansen voor jongeren.
- Meer veiligheid en meer recht, snellere rechtspraak en minder ongelijkheid.
- Diensten voor burgers, onder andere onderwijs, cultuur en volksgezondheid.
- Een kleinere kloof tussen Noord en Zuid, door meer verantwoordelijkheid aan de regio’s te geven.
- Meer federalisme door het verplaatsen van overheidstaken van nationaal naar lokaal niveau, zoals publieke uitgaven en belastingen.
- Lagere overheidsuitgaven door het verminderen van de bureaucratie.
Partijen die opgingen in
Il Popolo della Liberta
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
- Forza Italia
- Alleanza Nazionale
- Circoli della Liberta
- Circoli del Buongoverno
- Circoli de L'Opinione
- Democrazia Cristiana per le Autonomie
- Nuovo PSI
- Popolari Liberali
- Partito Pensionati
- Azione Sociale
- Riformatori Liberali
- Liberal Democratici
- Italiani nel Mondo
- Decidere!
- Destra Liberale Italiana
- Socialisti Riformisti
Voor de
parlementsverkiezingen van 13 en 14 april 2008
is de PdL een lijstverbintenis aangegaan met de Noord-Italiaanse partij
Lega Nord
en de Zuid-Italiaanse partij
Movimento per l'Autonomia
. Deze centrumrechtse coalitie nam het in de verkiezingsstrijd op tegen de centrumlinkse coalitie, die aangevoerd werd door
Walter Veltroni
, lijsttrekker van de eveneens nieuw gevormde
Partito Democratico
.
Een tv-debat waarin de standpunten en verschillen tussen beide kanshebbers goed duidelijk zou kunnen worden kwam er vooralsnog niet. Berlusconi weigerde om aan een rechtstreeks debat mee te doen, omdat dit een schending zou zijn van de ‘gelijke rechten’ van de leiders van de kleinere partijen. Bovendien heeft Berlusconi een moeizame verhouding met de publieke omroep
RAI
, die in handen zou zijn van ‘de communisten’
[1]
. Op
13
en
14 april
mochten de Italianen naar de stembus gaan. Berlusconi won de verkiezingen met een ruime voorsprong op Veltroni, die zijn nederlaag al vroeg in de avond erkende. Berlusconi won de verkiezingen met name dankzij de alliantie met de Lega Nord. Uit de feitelijke uitslag blijkt dat PDL slechts een licht hoger aantal stemmen heeft verkregen, maar dat met name Lega Nord een grote winst boekte. Dat in combinatie met een fors verlies aan stemmen aan communistische zijde, maakte Berlusconi de winnaar.
Tijdens de campagne beloofde PdL om:
- Nieuwe banen te stimuleren, in het bijzonder voor jonge mensen.
- Maatregelen te nemen om tijdelijke banen in voltijdbanen te transformeren, om de baanonzekerheid in Italie te verminderen.
- Door te gaan met de openbare werken die begonnen tijdens de
vorige regering-Berlusconi-III
, en de bouw van een brug tussen Sicilie en het vasteland
- Terug te keren naar het gebruik van nucleaire energie.
- (
it
)
Officiele site
Il Popolo della Liberta
- Logo
van Il Popolo della Liberta, bezocht 3-1-2013
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑
Trouw 29-03-2008 - Berlusconi mijdt verkiezingsdebat met Veltroni
|
Italiaanse politieke partijen