Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leonardo Balada
voltooide zijn
Vioolconcert
in 1982.
Balada baseerde zijn
vioolconcert
op volkswijsjes uit
Catalonie
, maar zoals gebruikelijk verpakte hij ze in
hedendaagse muziek
. De volkswijsjes zijn daardoor (als ze dat al niet waren) onherkenbaar getransformeerd. Het werk kent wel de traditionele opbouw van drie delen, kortweg I, II en III. Ze worden achter elkaar doorgespeeld. Daarbij is ook de
tempoverdeling
klassiek: snel-langzaam-snel.
De eerste uitvoering vond plaats in
Carnegie Hall
te
New York
door het orkest van de
Carnegie Mellon University
, alwaar Balada docent is. Solist op
21 november
1982
was
Fritz Siegal
, dirigent
Werner Torkanowsky
Balada schreef zijn vioolconcert voor:
- 2
dwarsfluiten
(II ook
piccolo
), 2
hobo’s
, 2
klarinetten
(II ook
basklarinet
), 2
fagotten
- 2
hoorns
, 2
trompetten
, 1
trombone
, 1
bastrombone
- 1 man/vrouw
percussie
,
piano
- violen
,
altviolen
,
celli
,
contrabassen
Bronnen, noten en/of referenties
- Uitgave
Naxos
:
Andres Cardenes
(viool) met het Symfonieorkest van Barcelona o.l.v.
Matthias Aeschbacher
in een opname van 1999;
- Naxos vermeldde Vioolconcert nr. 1, maar in 2014 is nog geen tweede in dat genre voltooid.
|