Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De
trofoblast
of
trofectoderm
is de buitenste cellaag van een
blastocyste
en verbindt deze met de
baarmoederwand
. Het ontstaat uit
blastomeren
op de 5e tot 12e dag na de bevruchting, gebruikt enzymen om het
baarmoederslijmvlies
te verzachten en kan zich er zo aan hechten. De trofoblast bestaat tijdens de
innesteling
uit een binnenste laag van kubische of prismatische cellen, de
cytotrofoblast
of laag van Langhans en een buitenste laag bestaande uit een veelkernig
protoplasma
zonder celwanden, de syncytiotrofoblast.
Trofoblasten zijn gespecialiseerde cellen van de placenta die een belangrijke rol spelen bij de innesteling van embryo's en de interactie met de
gedecidualiseerde
baarmoeder.
[1]
De kern van placentale
villi
bevat
mesenchymale
cellen en placentale bloedvaten die via de
navelstreng
rechtstreeks verbonden zijn met de bloedsomloop van de foetus. Deze kern is omgeven door twee lagen trofoblasten, de cytotrofoblast en de syncytiotrofoblast.
[2]
De cytotrofoblast is een laag cellen met een kern die zich onder de syncytiotrofoblast bevindt. De syncytiotrofoblast bestaat uit gefuseerde cytotrofoblasten die vervolgens een laag vormen die het placenta-oppervlak bedekt. De syncytiotrofoblast staat in direct contact met het moederlijk bloed dat het placenta-oppervlak bereikt.
[2]
Het vergemakkelijkt vervolgens de uitwisseling van voedingsstoffen, afval en gassen tussen het moeder- en het
foetale
systeem.
Bovendien kunnen cytotrofoblasten in de toppen van de villi differentieren tot een ander type trofoblast, de extravilleuze trofoblast. Extravilleuze trofoblasten groeien uit de placenta en dringen door in de gedecidualiseerde baarmoeder. Dit proces is niet alleen essentieel voor de fysieke bevestiging van de placenta aan de moeder, maar ook voor het veranderen van het vaatstelsel in de baarmoeder. Deze verandering zorgt voor een adequate bloedtoevoer naar de groeiende foetus naarmate de zwangerschap vordert. Sommige van deze trofoblasten vervangen zelfs de endotheelcellen in de baarmoederspiraalvormige
slagaders
, terwijl ze deze vaten omvormen tot wijde bloedvaten, die onafhankelijk zijn van moederlijke
vasoconstrictie
. Dit zorgt ervoor dat de foetus een constante bloedtoevoer krijgt en dat de placenta niet wordt blootgesteld aan zuurstofschommelingen die schade kunnen veroorzaken.
[3]
-
Chorionvilli
-
Trofoblast die tijdens de
innesteling
is gedifferentieerd in de twee lagen cytotrofoblast en syncytiotrofoblast
-
Innesteling
-
Baarmoederarteriele vaten met rechts spiraalvormige slagaders.
[4]
Omdat de helft van de trofoblast vaderlijke antigenen heeft, is het een potentieel doelwit voor afweerreacties van het immuunsysteem van de moeder. De cellen hebben ook geen klassieke MHC klasse I-moleculen (
HLA-A of HLA-B
) op hun oppervlak. Hoewel er talloze
NK-cellen
in de placenta zijn die gespecialiseerd zijn in het elimineren van cellen zonder HLA-A- en HLA-B-moleculen (ontbrekende zelfhypothese), blijft de trofoblast gespaard. Dit komt grotendeels door de niet-klassieke MHC klasse I-moleculen die sommige van de cellen tot expressie brengen: HLA-C, HLA-E en HLA-G. Vooral HLA-E en HLA-G worden herkend door remmende (dat wil zeggen reactieremmende) receptoren van NK-cellen en voorkomen zo een aanval.[2][3] Bovendien creeren
regulatoire T-cellen
in de placenta een klimaat van immuuntolerantie dat implantatie ondersteunt.[4]
De invasie van een specifiek type trofoblast (extravilleuze trofoblast) in de baarmoeder is een cruciale fase in het ontstaan van een zwangerschap. Het onvermogen van de trofoblast om voldoende binnen te dringen is belangrijk bij de ontwikkeling van sommige gevallen van
pre-eclampsie
. Een te diepe invasie van de trofoblast kan aandoeningen veroorzaken zoals
placenta accreta
,
placenta increta
of
placenta percreta
.
Zwangerschapstrofoblastische ziekte is een zwangerschap geassocieerde ziekte en ontstaat uit de villeuze en extravilleuze trofoblastcellen in de placenta.
[5]
Choriocarcinomen
zijn trofoblastische tumoren die zich in de baarmoeder vormen uit villeuze cellen.
Trofoblaststamcellen (TSC's) zijn cellen die kunnen regenereren en lijken op embryonale stamcellen (ESC's) omdat ze al vroeg in de levensduur van de trofoblast ontstaan.
[6]
In de placenta kunnen deze stamcellen zich differentieren tot elke trofoblastcel omdat ze pluripotent zijn.
[6]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑
Imakawa, K.
, Nakagawa, S.
(2017).
Molecular Biology of Placental Development and Disease
.
DOI
:
10.1016/bs.pmbts.2016.12.004
, "The Phylogeny of Placental Evolution Through Dynamic Integrations of Retrotransposons", 89?109.
ISBN 978-0-12-809327-6
.
- ↑
a
b
The trophoblast
.
Gearchiveerd
op
15 december 2007
.
- ↑
Lunghi, Laura
, Ferretti, Maria E, Medici, Silvia, Biondi, Carla, Vesce, Fortunato
(December 2007).
Control of human trophoblast function
.
Reproductive Biology and Endocrinology
5
(1): 6.
PMID
17288592
.
PMC
1800852
.
DOI
:
10.1186/1477-7827-5-6
.
- ↑
Robertson, W. B.
(1976).
Uteroplacental vasculature
.
Journal of Clinical Pathology
29
: 9?17.
PMID
1085779
.
PMC
1347148
.
DOI
:
10.1136/jcp.29.Suppl_10.9
.
- ↑
Ning, Fen
, Hou, Houmei, Morse, Abraham N., Lash, Gendie E.
(
10 april 2019
).
Understanding and management of gestational trophoblastic disease
.
F1000Research
8
: 428.
PMID
31001418
.
PMC
6464061
.
DOI
:
10.12688/f1000research.14953.1
.
- ↑
a
b
Latos, P.A.
, Hemberger, M.
(February 2014).
Review: The transcriptional and signalling networks of mouse trophoblast stem cells
.
Placenta
35
: S81?S85.
PMID
24220516
.
DOI
:
10.1016/j.placenta.2013.10.013
.
|
Menselijke embryogenese in de eerste drie weken na de bevruchting