Tony Martin
(
Cottbus
,
23 april
1985
) is een voormalig
Duits
wielrenner
en
baanwielrenner
. Hij is vooral bekend als
tijdritspecialist
. Martin won in
2011
,
2012
,
2013
en
2016
het
wereldkampioenschap tijdrijden
.
Martin boekte zijn eerste grote overwinning op de fiets in 2003, toen hij Duits tijdritkampioen werd bij de junioren. Een jaar later behaalde hij samen met
Christian Bach
,
Sascha Damrov
en
Jens Lehmann
de nationale titel in de
ploegenachtervolging
op de baan.
In 2005 reed hij als stagiair bij
Team Gerolsteiner
. In dat jaar won hij een lastige tijdrit in de
Rothaus Regio-Tour
en behaalde hij twee etappezeges in de
Giro delle Regioni
, een voorname wedstrijd voor
beloften
(renners onder 23). Hij nam in dat jaar ook deel aan het
wereldkampioenschap in Madrid
bij de beloften. In 2006 behaalde hij wederom de nationale tijdrittitel, ditmaal bij de beloften. Ook won hij de meerdaagse beloftenwedstrijd
Ronde van Thuringen
.
2007 was voor Martin een succesvol jaar, met verscheidene zeges en onder andere een tweede plaats in de
Ronde van de Toekomst
, achter de Nederlander
Bauke Mollema
. Na zijn goede resultaten kon hij in 2008 aan de slag bij
Team Columbia
. Wederom behaalde hij etappe- en eindoverwinningen en ook eindigde hij bij het
wereldkampioenschap tijdrijden
als zevende bij de eliterenners.
In 2009 verraste hij in de
Ronde van Zwitserland
door zijn prestaties bergop en in het tijdrijden; hij behaalde een etappezege, eindigde als tweede in het eindklassement en won het bergklassement. Kort daarna nam hij eveneens overtuigend deel aan de
Ronde van Frankrijk
: hij reed lange tijd rond in de
witte trui
en eindigde als tweede in
twintigste etappe
, met finish op de
Mont Ventoux
. Bij het
wereldkampioenschap tijdrijden
wist hij op het podium te eindigen. Voorts behaalde hij ritzeges in het
Internationaal Wegcriterium
en de
Ronde van Beieren
.
In 2010 was hij een van de weinige renners die
Fabian Cancellara
kon kloppen in een tijdrit. Ook won hij de laatste rit in de
Eneco Tour
, alsook het eindklassement en het jongerenklassement.
Op 1 september 2011 raakte bekend dat Martin voor drie seizoenen naar
Quick Step
zou gaan. Op 21 september 2011 won hij het
Wereldkampioenschap
tijdrijden
in
Kopenhagen
en onttroonde zo viervoudig wereldkampioen Cancellara, die derde werd na
Bradley Wiggins
.
Op woensdag 5 oktober 2011 won Tony Martin zijn 1e wedstrijd in de
regenboogtrui
. Dit deed hij door de
proloog
van de
Ronde van Peking
te winnen.
In april 2012 brak hij tijdens een training na een aanrijding met een wagen zijn
kaakbeen
,
jukbeen
en
oogkas
.
[1]
Op zondag 16 september won Martin op de
wereldkampioenschappen
samen met zijn ploeg
Omega Pharma-Quickstep
de WK-ploegentijdrit voor mannen. De andere vijf renners waren
Niki Terpstra
,
Peter Velits
,
Tom Boonen
,
Kristof Vandewalle
en
Sylvain Chavanel
. Het
BMC
van Philippe Gilbert strandde op drie seconden. Enkele dagen later prolongeerde Martin zijn wereldtitel op de individuele tijdrit. De nummer twee,
Taylor Phinney
, was slechts vijf seconden langzamer dan de Duitser.
Op donderdag 29 augustus 2013 verbaasde Martin de hele wereld door in de
6e etappe
van de
Ronde van Spanje
de volle 175 km (de volledige rit) helemaal alleen op kop te blijven rijden. Door toedoen van Fabian Cancellara, die het peloton in de laatste hectometers in het wiel van Martin had teruggebracht, raasde de Deen
Michael Mørkøv
op een tiental meter van de meet hem voorbij; Martin eindigde zevende. Volgens wielercommentator
Michel Wuyts
leverde Martin hiermee de koersprestatie van het jaar.
[2]
Op 25 september 2013 kroonde Tony Martin zich voor de derde keer tot individueel
wereldkampioen
tijdrijden in
Florence
voor
Bradley Wiggins
en viervoudig kampioen Cancellara. Dit gebeurde nadat hij enkele dagen eerder op hetzelfde parcours ook al de wereldtitel ploegentijdrit had geprolongeerd met zijn ploegmaats van
Omega Pharma-Quickstep
. Indien Martin in zijn eentje had meegedaan met de ploegentijdrit, was hij zesde geeindigd.
[3]
In 2016 nam Martin deel aan de
wegwedstrijd op de Olympische Spelen
in
Rio de Janeiro
, maar reed deze niet uit. Vier dagen later werd hij twaalfde in de
tijdrit
. Op
12 oktober
2016 werd de Oost-Duitser
wereldkampioen
tijdrijden
in Doha, Qatar.
- 2005
- 4e en 6e etappe
Giro delle Regioni
- 4e etappe
Rothaus Regio-Tour
(individuele tijdrit)
- 2006
- Eindklassement
Ronde van Thuringen
- 2007
- 3e etappe
Circuit des Ardennes
(individuele tijdrit)
- Coppa Citta' di Asti
- Eindklassement
Ras Tailteann
- 2e etappe Ronde van Thuringen
- 2008
- Hel van het Mergelland
- Proloog
Ster Elektrotoer
- 3e etappe deel B
Ronde van de Ain
(individuele tijdrit)
- 8e etappe
Ronde van Duitsland
(individuele tijdrit)
- 2009
- Bergklassement
Parijs-Nice
- 3e etappe
Criterium International
(individuele tijdrit)
- 3e etappe
Ronde van Romandie
(ploegentijdrit)
- 4e etappe
Ronde van Beieren
(individuele tijdrit)
- 7e etappe
Ronde van Zwitserland
- Bergklassement
Ronde van Zwitserland
- 2010
- 7e etappe
Ronde van Californie
(individuele tijdrit)
- 9e etappe
Ronde van Zwitserland
(individuele tijdrit)
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 7e etappe
Eneco Tour
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Eneco Tour
- Jongerenklassement Eneco Tour
- 2011
- 5e etappe
Ronde van de Algarve
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Ronde van de Algarve
- 6e etappe
Parijs-Nice
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Parijs-Nice
- 6e etappe
Ronde van het Baskenland
(individuele tijdrit)
- 3e etappe
Criterium du Dauphine
(individuele tijdrit)
- 20e etappe
Ronde van Frankrijk
(individuele tijdrit)
- 10e etappe
Ronde van Spanje
(individuele tijdrit)
- Wereldkampioen tijdrijden
, Elite
- 1e etappe
Ronde van Peking
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Ronde van Peking
- Chrono des Nations
- 2012
- 4e etappe
Ronde van Belgie
(individuele tijdrit)
- Eindklassement
Ronde van Belgie
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 2
in de
individuele tijdrit
op de
Olympische Spelen
in
Londen
- UCI Ploegentijdrit
- Wereldkampioen tijdrijden, Elite
- 2e etappe
Ronde van Peking
- Eindklassement Ronde van Peking
- Chrono des Nations
- 2013
- 4e etappe
Ronde van de Algarve
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Ronde van Algarve
- 1e (ploegentijdrit) en 7e (individuele tijdrit) etappe
Tirreno-Adriatico
- 6e etappe
Ronde van het Baskenland
(individuele tijdrit)
- 5e etappe
Ronde van Romandie
(individuele tijdrit)
- 3e etappe
Ronde van Belgie
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Ronde van Belgie
- 4e etappe
Criterium du Dauphine
(individuele tijdrit)
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 11e etappe
Ronde van Frankrijk
(individuele tijdrit)
- UCI Ploegentijdrit
- Wereldkampioen tijdrijden, Elite
- Chrono des Nations
- 2014
- 1e etappe
Tirreno-Adriatico
(ploegentijdrit)
- 2e en 6e etappe (individuele tijdrit)
Ronde van het Baskenland
- 3e etappe
Ronde van Belgie
(individuele tijdrit)
- Eindklassement Ronde van Belgie
- 1e en 7e etappe
Ronde van Zwitserland
(individuele tijdrit)
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 9e
en
20e etappe
(individuele tijdrit)
Ronde van Frankrijk
- 10e etappe
Ronde van Spanje
(individuele tijdrit)
- 2015
- 3e etappe
Ronde van de Algarve
(individuele tijdrit)
- 6e etappe
Ronde van Romandie
(individuele tijdrit)
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 4e etappe
Ronde van Frankrijk
- Eindklassement
Ronde van Poitou-Charentes
- 2016
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 7e etappe deel A
Ronde van Groot-Brittannie
(individuele tijdrit)
- UCI Ploegentijdrit
- Wereldkampioen tijdrijden, Elite
- 2017
- 2e etappe
Ronde van Valencia
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 2018
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 2019
- 1e etappe
UAE Tour
(ploegentijdrit)
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- 2e etappe
Ronde van Frankrijk
(ploegentijdrit)
- 2021
- Duits kampioen tijdrijden, Elite
- Wereldkampioen Mixed Relay
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
|
|
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
- ↑
Tot juni heette de ploeg
Team High Road
, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor werd de naam veranderd.
- ↑
Tot juli heette de ploeg
Team Columbia-High Road
, maar na het aantrekken van
HTC
als cosponsor werd de naam veranderd.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Wielerploegen
Wielerploegen van Tony Martin