Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theodorus Antonius Leonardus Maria van Roosmalen
(
's-Hertogenbosch
,
27 juli
1875
?
Paramaribo
,
9 juni
1957
) was een
Nederlands
rooms-katholiek
geestelijke
. Hij was 32 jaar
apostolisch vicaris
van
Nederlands Guyana (Suriname)
.
Van Roosmalen trad in 1896 toe tot de
Congregatie van de Allerheiligste Verlosser
(
Redemptoristen
), studeerde in
Roermond
en
Wittem
waar in het
Redemptoristenklooster van Wittem
een
grootseminarie
gevestigd was, en werd op 8 oktober 1901 tot priester gewijd door de hulpbisschop van Keulen en latere kardinaal
Anton II Fischer
. Daarna was hij als
volksmissionaris
actief in Rotterdam.
In mei 1904 ging Van Roosmalen als
missionaris
naar
Brazilie
waar hij werkzaam was in de nieuwe
missiestatie
van
Curvelo
. In de Braziliaanse stad
Juiz de Fora
(in het zuiden van de deelstaat
Minas Gerais
) werd hij in 1909 rector van de missiestatie in die stad.
Op 5 september 1911 werd de toen pas 36-jarige pater Van Roosmalen benoemd tot
apostolisch vicaris
van
Suriname
en
titulair bisschop
van
Antigonea
. Suriname was in 1842 een
apostolisch vicariaat
geworden en het zou nog tot 1958 duren voordat Suriname een bisdom werd. Sinds 1865 toen
Paus Pius IX
de Surinaamse missie had opgedragen aan de Redemptoristen waren alle apostolisch vicarissen van deze
congregatie
geweest. Op 15 november 1911 kreeg Van Roosmalen in de
Sint-Janskathedraal
van 's-Hertogenbosch zijn
bisschopswijding
waarna hij vertrok naar Suriname waar hij begin januari 1912 aankwam.
In die
Nederlandse kolonie
was Van Roosmalen betrokken bij de uitbreiding van het
St.Vincentius Ziekenhuis
en de oprichting van de St.Leonardus jongensschool in
Paramaribo
. In zijn ambtsperiode werden verder onder meer opgericht de St.Janschool in
Saramacca
, een R.K. meisjesschool in
Coronie
en een eerste schooltje voor Surinaamse
'Boschnegerkinderen'
, in
Tamarin
aan de
Cottica
.
In 1939 ging Van Roosmalen op verlof naar Nederland en werd
Stephanus Kuijpers
aangewezen als zijn tijdelijke vervanger (provicaris). Vanwege de
Tweede Wereldoorlog
kon Van Roosmalen aan het einde van zijn verlof niet meer terugkeren en moest hij dus noodgedwongen in Nederland blijven. Vervolgens ging Van Roosmalen, op 23 juni 1943, met
emeritaat
.
Van Roosmalen overleed te Paramaribo op 81-jarige leeftijd.
Den Bosch
kent het Monseigneur van Roosmalenplein; Paramaribo,
Venray
en
Helmond
een Van Roosmalenstraat.
Bronnen, noten en/of referenties
- Nieuwe Rotterdamsche Courant, 5 september 1911
- Het Centrum, 6 september 1911
- Het Centrum, 15 november 1911
- Encyclopaedie van Nederlandsch West-Indie - Missie (Roomsch Katholieke)
(1914-1917)
- R.K. "Wie is dat?" : Biografisch lexicon van bekende Nederlandsche Roomsch-Katholieke tijdgenooten, 1925
- Het Vaderland, 6 oktober 1941
- Een halve eeuw in Suriname (1866-1916), paters redemptoristen, 's-Hertogenbosch, 1916
- (
en
)
Bishop Theodorus Antonius Leonardus Maria van Roosmalen
(catholic-hierarchy.org)
- (
de
)
KUYPERS, Stephanus
, Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL), 2006
|