The Hobbit
is een Amerikaanse
animatie
/
televisiefilm
uit 1977, gebaseerd op het boek "The Hobbit", in het Nederlands vertaald als
De Hobbit
, van
J.R.R. Tolkien
. De film is een productie van
Rankin/Bass
. Stemmen worden ingesproken door
Orson Bean
,
Richard Boone
,
Hans Conried
en
John Huston
. De film werd in de Verenigde Staten voor het eerst uitgezonden door
National Broadcasting Company
op 27 november 1977.
De film volgt het verhaal uit het boek in grote lijnen, maar wijkt op bepaalde punten af. De film wordt samen met de animatiefilms
The Lord of the Rings
(1978, door
Ralph Bakshi
) en
The Return of the King
(1980, eveneens van Rankin/Bass) gezien als een (onofficiele) trilogie.
De
hobbit
Bilbo Balings
krijgt op een dag bezoek van de tovenaar
Gandalf
; een oude vriend van hem. Hij nodigt Bilbo uit om een groep van 13 dwergen, wiens koninkrijk is overgenomen door de draak Smaug, te helpen. Hoewel Bilbo, zoals alle eerbiedwaardige hobbits, niet avontuurlijk is aangelegd en liever met rust wordt gelaten, stemt hij toe. Tijdens de reis ontmoet hij onder andere het wezen
Gollum
in een grot. Daar vond hij ook de ring van Gollum. Deze ring blijkt hem goed van pas te komen in zijn avontuur.
De film werd geproduceerd en geregisseerd door
Arthur Rankin, Jr.
en
Jules Bass
. Volgens
Arthur Rankin, Jr.
was de tekenstijl van de film grotendeels gebaseerd op illustraties van
Arthur Rackham
. Het scenario werd geschreven door
Romeo Muller
. Rankin wilde geen elementen toevoegen aan de film die niet voorkwamen in het boek.
[1]
De film bevat meerdere gezongen nummers, vaak gebaseerd op gedichten en teksten uit het boek. Deze werden grotendeels gecomponeerd door Bass samen met Maury Laws. De
titelsong
van de film, "The Greatest Adventure (The Ballad of the Hobbit)", werd ingezongen door
Glenn Yarbrough
.
Het tekenwerk werd grotendeels gedaan in de Verenigde Staten, maar ook de Japanse studio
Topcraft
werkte mee aan de film. Tekenaars die meewerkten aan de film waren Toru Hara, Tsuguyuki Kubo, Hidetoshi Kaneko, Kazuko Ito en Minoru Nishida.
Volgens
The New York Times
was de film geproduceerd met een budget van drie miljoen dollar.
[1]
- In de film arriveren alle dwergen tegelijk bij Bilbo samen met Gandalf. In het boek komen ze in groepjes en een voor een nadat Gandalf een merkteken achterlaat op Bilbo’s deur.
- De ontmoeting met een groep trollen is in de film anders. Zo laat Gandalf in de film de zon eerder opkomen om de trollen te verjagen.
- Ook de ontmoeting met een groep trollen in een grot is in de film anders.
- In de film is Gandalf zich bewust van het feit dat Bilbo Gollum zijn ring afhandig heeft gemaakt. In het boek houdt Bilbo dit geheim, hoewel Gandalf het vermoedt.
- Bilbo’s zwaard gloeit in de film constant in plaats van alleen als er
orks
in de buurt zijn.
- Het grootste deel van de terugreis is weggelaten uit de film. Terwijl in het boek de terugreis grotendeels is verteld.
The Hobbit
werd in de late jaren 70/vroege jaren 80 door
Sony
en
ABC Video Enterprises
uitgebracht op video. In 1991 werd de film opnieuw uitgebracht door
Warner Home Video
. Warner Bros bracht de film ook uit op dvd.
In 1977 bracht Disney onder het label
Buena Vista Records
een lp met de soundtrack en dialoog van de film uit.
De film werd bij uitgave met gemengde reacties ontvangen door critici. Een veelgehoorde klacht was dat de film verwarrend was voor mensen die niet al bekend waren met Tolkiens verhaal.
[2]
Toch waren ook critici positief over de film, waaronder
Tom Keogh
.
[3]
In 1978 won The Hobbit een
Peabody Award
.
Datzelfde jaar werd de film genomineerd voor een
Hugo Award
voor Best Dramatic Presentation
Bronnen, noten en/of referenties
|
In de Ban van de Ring-media