Theatre des Champs-Elysees
Openingsdatum	2 april 1913
Locatie	Avenue Montaigne 15, ( 8e arr. ) Parijs ,   Frankrijk
Coordinaten	48° 52′ NB, 2° 18′ OL
Personen
Directie	Michel Franck
Gebouw
Monument status	Monument historique (1954)
Architect	Auguste Perret Henry Van de Velde
Overig
Lid van	ECHO (European Concert Hall Organization)
Portaal     Kunst & Cultuur Parijs

Het Theatre des Champs-Elysees is een theater in de Franse hoofdstad Parijs , in de onmiddellijke omgeving van de Champs-Elysees gelegen in het Quartier des Champs-Elysees, vanwaar het zijn naam kreeg.

Ontwerp [ bewerken | brontekst bewerken ]

De plannen voor het theater, deels in art-decostijl en gebouwd met gewapend beton , zijn van de hand van de architecten Auguste Perret , Roger Bouvard en Henry Van de Velde . Op de voorgevel een bas-relief van Antoine Bourdelle . In het theater is schilderwerk van Maurice Denis , Edouard Vuillard , Ker-Xavier Roussel en Jacqueline Marval . Sinds 1954 is het gebouw erkend en beschermd als Monument historique .

Het theater biedt ruimte aan drie zalen, het eigenlijke Theatre des Champs-Elysees (met 1.905 plaatsen), de Comedie des Champs-Elysees (met 601 plaatsen) en de Studio des Champs-Elysees (met 230 plaatsen). Op de bovenste verdieping is ook nog een restaurant gevestigd.

Geschiedenis [ bewerken | brontekst bewerken ]

Het theater werd ingehuldigd op 2 april 1913. Op het programma stond een muzikale voorstelling met de medewerking van Camille Saint-Saens met vertolkingen van La Mer van Claude Debussy , L'Apprenti sorcier van Paul Dukas en de Prelude van Fervaal van Vincent d'Indy . De muziekstukken werden hierbij telkenmale door hun componist gedirigeerd. Die avond werd ook l'Ode a la musique van Emmanuel Chabrier voor het eerst vertolkt, gedirigeerd door Desire-Emile Inghelbrecht . Op 29 mei 1913 was er de opgemerkte wereldcreatie van de balletvoorstelling Le Sacre du printemps van Igor Stravinsky in een choreografie van Vaslav Nijinski . Dirigent was Pierre Monteux .

In het Theatre des Champs Elysees vonden veel verschillende evenementen en concerten plaats. Zo werd onder andere het eerste seizoen van de Ballets Russes in Parijs hier opgevoerd. ^[bron?] In 1919 vond in het theater het Fete Negre plaats, een spektakel georganiseerd door de Franse verzamelaar Paul Guillaume . Kees van Dongen en Andre Dunoyer de Segonzac vervaardigden de kostuums en bouwden de decors, Arthur Honegger verzorgde de muziek, en Blaise Cendrars maakte het programmaboekje. ^[1] Op 2 oktober 1925 maakte maakte de toen negentienjarige Amerikaanse danseres en entertainer Josephine Baker er haar Franse debuut in La Revue Negre . In 1929 bracht het Orchestre des Concerts Straram de Ring des Nibelungen , onder leiding van Franz von Hoesslin wat de eerste Duitstalige voorstelling in Frankrijk werd. ^[bron?] In de zomer van 1933 volgde de premiere van Die sieben Todsunden van Kurt Weill met teksten van Bertolt Brecht , gecomponeerd en geschreven in opdracht van het Theatre zelf. Het was een ballet met zang voor vijf solisten en een orkest dat voor de couleur locale werd aangevuld met een banjo .

Van 1944 tot 2014 was het theater ook de residentie van het Orchestre National de France . Daarnaast werd er al gespeeld door onder meer de Wiener Philharmoniker , de New York Philharmonic , de Munchner Philharmoniker , het Nationaal Orkest van Belgie , het Orchestre des Champs-Elysees , het Orchestre royal de chambre de Wallonie , het Orchestre de la Societe des Concerts du Conservatoire , het Koninklijk Concertgebouworkest en het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks .

Het theater is ook een populaire concertzaal voor lichtere muziekgenres. Een groot aantal optredens in het Theatre des Champs-Elysees belandden op langspeelplaten en later cd's van live-uitvoeringen . Zo zijn er opnamen uitgebracht van optredens van Nana Mouskouri (1974), Yves Duteil (1978), Michel Berger (1980) en Leo Ferre (1984).

Het theater is privebezit, en het gebouw is sinds 1970 in handen van de Franse staatsbank Caisse des depots et consignations . ^[bron?]

Zie de categorie Theatre des Champs-Elysees van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.