Tamara van Ark
(
Den Haag
,
11 augustus
1974
) is een
Nederlands
voormalig
politica
van de
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie
(VVD). Zij was
staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
in het
kabinet-Rutte III
. Eerder was zij van 2010 tot 2017 lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal
.
Op 9 juli 2020 volgde Van Ark
Martin van Rijn
op als
minister voor Medische Zorg
. Op 3 september 2021 werd bekend dat Van Ark haar functies als minister en Tweede Kamerlid niet langer kon vervullen vanwege gezondheidsredenen.
Na het behalen van haar
gymnasiumdiploma
aan het
Norbertuscollege
in
Roosendaal
in 1992, volgde Van Ark een opleiding aan de Hogeschool voor Economische Studies (HES) (nu onderdeel van
Hogeschool Rotterdam
). Twee jaar later had zij haar propedeuse behaald, en ging
Bestuurskunde
studeren aan de
Erasmus Universiteit Rotterdam
. In 1998 behaalde zij daar haar
doctorandustitel
.
Van Ark begon haar carriere bij Panfox (sinds 1999 onderdeel van
Ordina
), een informatie- en organisatorische dienstverlener. Vanaf 2002 ging zij aan de slag als teamchef bij de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid van
Rotterdam-Feijenoord
, waarmee haar politieke carriere begon.
Vanaf 2004 was Van Ark wethouder in de gemeente
Nieuwerkerk aan den IJssel
. Vervolgens werd Van Ark vanaf 1 januari 2010 wethouder van de fusiegemeente
Zuidplas
.
Voor de
Tweede Kamerverkiezingen van 2010
stond Van Ark op de drieentwintigste plek van de VVD-kieslijst, hiermee kwam ze in de
Tweede Kamer
terecht. Daar was zij woordvoerder emancipatiebeleid, algemene wet gelijke behandeling, mantelzorg, vrijwilligersbeleid en arbeid en zorg.
Tijdens de
Tweede Kamerverkiezingen in 2012
stond Van Ark op de tiende plaats. Op 1 november 2012 werd ze gekozen tot vice-voorzitter van de
Tweede Kamerfractie
van de VVD. Hiermee werd Van Ark de opvolger van
Anouchka van Miltenburg
, die
voorzitter van de Tweede Kamer
was geworden. Bij de verkiezingen van 2017 was ze campagneleider van de VVD en lid van het formatieteam.
Met ingang van 26 oktober 2017 was Van Ark staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het
kabinet-Rutte III
waar verschillende sociale uitkeringen tot haar takenpakket behoren, evenals de kinderopvangtoeslagen, armoedebestrijding, schuldhulpverlening en de positie van arbeidsgehandicapten.
Zij heeft verschillende voorstellen gedaan meer arbeidsgehandicapten onder het minimumloon te laten werken (loondispensatie), waarna dit met een uitkering zou worden aangevuld, in plaats van de bestaande regeling waarbij werkgevers een vergoeding zouden krijgen. Na protesten vanuit verschillende maatschappelijke organisaties, waaronder vakbonden, kerken en ook sommige werkgevers, trok zij een dergelijk voorstel voor aanpassing van de
Participatiewet
in september 2018 terug.
[1]
In november 2019 kwam een rapport van het Sociaal-Cultureel Planbureau (SCP) uit over de Participatiewet, die was ingevoerd onder Van Arks voorganger Jette Klijnsma. Het SCP oordeelde negatief over de uitgangspunten en gevolgen van de wet. De belangrijkste conclusie die Van Ark trok was dat gemeenten minder flexibel mochten zijn met het eisen van een ‘tegenprestatie’ die uitkeringsgerechtigden moeten verrichten in ruil voor hun minimumuitkering.
Een voorstel waardoor familieleden die mantelzorg verrichten zouden worden gekort op hun Participatiewetuitkering, werd op 2 juni 2020 verworpen door de Eerste Kamer. De regeringscoalitie heeft daar geen meerderheid en de voltallige oppositie stemde tegen. Van Ark had beweerd dat de Hoge Raad haar had opgedragen om de uitzonderingspositie van familieleden op te heffen door voortaan ook hun uitkering te korten, maar de meerderheid van de Kamer oordeelde dat de Hoge Raad in feite slechts had gesteld dat de keuze tussen familieleden korten dan wel ook andere mantelzorgers een volwaardige uitkering te geven, aan de wetgever was.
[2]
Op 26 mei 2020 kreeg Van Ark wel een aanpassing van de
Wajong-regelingen
door de Eerste Kamer, waardoor de verschillende regelingen voor jonggehandicapten worden samengevoegd. De mogelijkheden voor arbeidsgehandicapten om boven het minimumloon uit te komen, worden hierdoor verminderd.
Sinds 9 juli 2020 was Van Ark minister voor
Medische Zorg en Sport
. Op 3 september 2021 trad ze af vanwege nekklachten.
In 2022 werd Van Ark benoemd als voorzitter van de Raad van Toezicht van GGZ Centraal.
[3]
In hetzelfde jaar werd zij dementierapporteur bij
Alzheimer Nederland
.
[4]
Van Ark heeft twee dochters. Na haar echtscheiding trouwde zij met voormalig
SGP
-Tweede Kamerlid
Elbert Dijkgraaf
.
[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|