Tadao Ando
|
|
Persoonsinformatie
|
Nationaliteit
|
Japan
|
Geboortedatum
|
13 september 1941
|
Geboorteplaats
|
Minato-ku
|
Beroep
|
architect
|
|
RKD-profiel
|
|
Tadao Ando
(安藤忠雄 ,
And? Tadao
) (
Osaka
,
13 september
1941
) is een
Japanse
architect
.
Ando leerde als
autodidact
het vak bij een timmerman in de buurt waar hij woonde. Het traditionele Japanse vakmanschap paste hij toe bij de houten
bekistingen
waarin het beton wordt gestort. Op 15-jarige leeftijd maakte hij kennis met de
architectuur
door een boek over
Le Corbusier
te lezen. Ando was een
self-made man
en gewezen bokser. Met zijn schetsboek reisde hij de wereld rond om bekende bouwwerken te bestuderen, zoals de
Villa Savoye
van Le Corbusier in
Poissy
nabij
Parijs
en de 12e-eeuwse
cistercienzer
abdijen van Senanque
,
Le Thoronet
en
Silvacane
in de
Provence
. Dat was zijn manier om zich in de architectuur te verdiepen.
Ando stichtte in 1969 zijn eigen architectenbureau Tadao Ando Architects & Associates.
Hij won in 1995 de prestigieuze
Pritzker Architecture Prijs
. Hij schonk het 100.000 dollar bedragende prijzengeld aan de
weeskinderen
van de
aardbeving van Kobe in 1995
. Ando werd in 2005 door de International Union of Architects UIA verkozen tot laureaat van de driejaarlijkse Gouden Medaille, de hoogste onderscheiding die een architect van zijn vakgenoten kan krijgen. Hij is tot nu de enige architect die vrijwel alle prestigieuze prijzen won: de Pritzker Prize, Carlsberg Architectural Prize, Praemium Imperiale,
Royal Gold Medal
, Medaille d'or de l'Academie francaise d'architecture en de Kyoto Prize.
Ando bouwde tot nu toe ongeveer 200 gebouwen, waarvan slechts enkele op het Europese vasteland. Zijn ontwerpen zijn duidelijk beinvloed door de Japanse bouwtraditie, gekenmerkt door terrassen, glazen veranda's en mooie binnentuinen, maar dan vertaald in een hedendaagse vormgeving.
- Azuma huis,
Osaka
, 1976
- Kerk van het licht, Ibaraki, Osaka, 1989, met een kruis, gevormd door de openingen van betonblokken, als structureel element van de kerk
- Residentie Rokko II, Hyogo, 1993, appartementengebouw op een heuvel
- Naoshima, Kagawa, 1988-2004, verschillende musea en een hotel
- Modern Art Museum,
Fort Worth
, Texas,
Verenigde Staten
, 2002
- Centro Roberto-Garza-Sada,
Monterrey
, 2013
- Poly Grand Theater,
Shanghai
, 2017
Ando ontwierp in 2006 een museum aan het
Palazzo Grassi
in
Venetie
, in opdracht van
Francois Pinault
, de eigenaar van de
Fnac
, als zetel van de
Fondation Pinault
. Deze stichting huisvestte in 2009 haar
verzameling
hedendaagse kunst eveneens in een tweede Venetiaanse vestiging op
Punta della Dogana
, in het oude douanegebouw Dogana da Mar. Dit twee verdiepingen tellende gebouw uit de
17e eeuw
werd door Tadao Ando ingericht, met een tentoonstellingsoppervlakte van 3000 m².
[1]
Hij maakte in 2008 plannen voor het
scheepvaartmuseum
van
Abu Dhabi
. Het ontwerp speelt in op de ligging aan zee waarbij de bezoeker het gevoel krijgt aan boord van een schip te zijn. De hal van het museum doet aan een immens
aquarium
denken.
Langen Foundation bij het Museumpark Hombroich
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
Ando ontwierp en bouwde in 2004 bij het
Museum Insel Hombroich
te
Neuss
in
Duitsland
, een museum voor de
Langen Foundation
. De daarin ondergebrachte kunstcollectie, een
legaat
van de toen 90-jarige mevrouw Marianne Langen, omvat historische
Japanse kunst
, met schilderijen en
kalligrafie
op zijde en papier uit de 12e tot de 18e eeuw, en 20e-eeuwse Europese kunst, waaronder werken van
Wassily Kandinsky
, medeoprichter van
Der Blaue Reiter
, de Russische constructivist
Vladimir Tatlin
, de beeldhouwer
Constantin Brancu?i
en
Alexander Calder
, maar ook
op-art
en
popart
,
minimal art
en
arte povera
. Het museumterrein is een verlaten lanceerbasis voor
kernwapens
van de
NAVO
uit de
Koude Oorlog
, waarop naast een aantal oude barakken, bunkers en een wachttoren, nu ook verschillende nieuwe gebouwen staan.
Ando werkte voor dit museum met eenvoudige
ruimtelijke figuren
, zoals cilinder, kubus en balk. Hij bouwde een vleugel als een betonnen kluis van 43 bij 4,90 m in een glazen mantel, geinspireerd op de traditionele Japanse enawa of veranda, in het midden van een waterpartij. De Japanse
collectie
hangt als voor de eeuwigheid in deze afgesloten ruimte met topstukken uit de vroeg-18e-eeuwse
Edoperiode
. De tweede tot op 6 m diepte ingegraven vleugel staat er dwars op en huisvest de 20e-eeuwse kunstwerken, met onder meer stoelen van
Maarten Van Severen
(1956-2005).
[2]
Ando creeerde een museum als een omgeving met een ingehouden dialoog tussen gebouw en natuur. Ando's gebouwen ogen, ondanks de fors bemeten betonnen wanden, heel licht.
Alle kenmerken van Ando's architectuur vindt men terug in het Museum Langen Foundation:
- een uitgedachte driedimensionele ordening van eenvoudige zich vaak herhalende bouwvolumes met een
voetpad
heen het geheel heen, een verwijzing naar
Le Corbusiers
promenade architecturale
- een gedoseerde en vindingrijke aanwending van de natuurelementen zoals licht: meegaand-, tegen- en strijklicht, wind, water en
taluds
met grond.
- een bestudeerde inplanting van het gebouw met een groot
inlevingsvermogen
voor de plek of de locatie
- een perfecte uitvoering met een bijzondere voorliefde voor ter plaatse gestorte betonarchitectuur