Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
spierverslapper
(
spierrelaxans
) is een
medicijn
dat de
spiertonus
verlaagt. Spierverslappers worden vooral toegepast om
operaties
te vergemakkelijken en/of mogelijk te maken. Zonder spierverslappers zouden bij veel buikoperaties de
darmen
naar buiten puilen en zo de operatie verhinderen of bemoeilijken. Bovendien is er minder slaapmiddel en pijnstiller nodig om de operatie te kunnen uitvoeren.
Daarnaast worden spierverslappers met name gebruikt om
intubatie
, het inbrengen van een beademingsbuis voor het beademen van een patient mogelijk te maken.
Momenteel
gebruikte spierverslappers zijn in te delen in depolariserende spierverslappers en niet-depolariserende spierverslappers.
Momenteel
worden met name middellangwerkende spierverslappers gebruikt zoals
vecuronium
(Norcuron) en diens opvolger
rocuronium
(Esmeron). De laatste heeft een snellere inwerktijd (onset), waardoor
rocuronium
steeds meer aan populariteit heeft gewonnen. Langwerkende
spierrelaxantia
zoals
pancuroniumbromide
(Pavulon) worden steeds minder gebruikt. Een extreem snel en kortwerkend niet-depolariserende spierrelaxans is nog niet beschikbaar. Wel wordt daar onderzoek naar gedaan en het
rapacuronium
is daar een voorbeeld van. Een ander middellang werkende spierverslapper is
atracurium
(Tracrium), waarvan de werkingsduur onafhankelijk is van lever- en nierfunctie. Tracrium zou meer geschikt zijn bij bijvoorbeeld
dialysepatienten
.
Atracurium
is opgevolgd door zijn cis-enantiomeer
cisatracurium
(Nimbex).
Mivacurium
(Mivacron) werkt relatief kort en wordt soms toegepast bij kortere ingrepen.