Geesiena Jacoba (Sienie) Strikwerda-van Klinken
(
Musselkanaal
,
7 november
1921
?
Amsterdam
,
23 juni
2013
[1]
) was een
Nederlands
vredesactiviste
. Zij was voorzitter van het
Komitee Kruisraketten Nee
(KKN) dat op 29 oktober 1983 een vredesdemonstratie organiseerde in Den Haag.
Bij het uitbreken van de
Tweede Wereldoorlog
was zij achttien jaar oud. Tijdens die oorlog was ze werkzaam als verpleegster in een ziekenhuis. Toen zij ongehuwd zwanger raakte lukte het haar slechts met een brief van haar vader om daar ontslag te krijgen. In een interview in 1998 met het dagblad
Trouw
vertelde ze hierover:
- "
Maar als je dan moeder werd, en de omstandigheden waren niet zoals de wereld verwachtte, dan was je slecht. Het was niet eens de christelijke wereld meer, maar vooral de buitenwereld die dat argument aanpakte om je te vernederen. Daar is mijn feminisme begonnen.
"
Later werd ze catecheet van de
Nederlandse Hervormde Kerk
en gaf ze godsdienstles op middelbare scholen. Verder was ze jarenlang actief in de
Nederlandse Christen Vrouwenbond
(NCVB). In 1971 volgde ze A.H. Richters-Wolvius op als presidente van de NCVB wat ze tot 1976 zou blijven. In december 1974 werd de
Nationale Adviescommissie Emancipatie
ingesteld waarvan ze als NCVB-presidente lid was. Ze is ook nog enige tijd vicevoorzitter geweest van deze eerste
Emancipatiecommissie
onder leiding van
Paula Wassen
.
De vredesdemonstratie van 21 november 1981 in Amsterdam met ongeveer 420.000 deelnemers werd georganiseerd door een samenwerkingsverband van vredesorganisaties, politieke partijen, vakbonden, enzovoorts, waar het
Interkerkelijk Vredesberaad
(IKV) onder leiding van
Mient Jan Faber
de spil van vormde. Dit was een demonstratie tegen het plaatsen van 48
kruisraketten
in Nederland als gevolg van het
NAVO-dubbelbesluit
. Besloten werd dat de volgende grote demonstratie georganiseerd zou moeten worden door het nieuw op te richten
Komitee Kruisraketten Nee
bestaande uit onder andere IKV,
FNV
,
Pax Christi
en linkse partijen zoals
PvdA
,
D'66
,
CPN
,
PPR
en
PSP
. Sienie Strikwerda werd voorzitter van het KKN; andere bestuursleden waren Mient Jan Faber en
Maarten van Traa
. De demonstratie in Den Haag werd met naar schatting 550.000 deelnemers de grootste uit de Nederlandse geschiedenis. Alle extra treinen naar Den Haag waren ingelegd en ongeveer alle beschikbare reisbussen waren voor de demonstratie gehuurd.
Op 26 oktober 1985 was de slotmanifestatie van het
volkspetitionnement
tegen de plaatsing van kruisraketten in de Haagse
Houtrusthallen
. Bij die gelegenheid nam premier
Lubbers
van Strikwerda symbolisch de circa 3,7 miljoen handtekeningen in ontvangst. Toen Lubbers zoals afgesproken hierna een korte toespraak hield keerden de aanwezigen hem massaal de rug toe.
Ondanks de grote demonstraties en het volkspetitionnement werd tijdens het
kabinet-Lubbers II
toch tot plaatsing besloten. Uiteindelijk zijn er in Woensdrecht als gevolg van het op 8 december 1987 getekende
INF-verdrag
geen kruisraketten geplaatst in Nederland.
Eind 1987 vertelde de intussen 66-jarige Strikwerda tijdens een interview dat ze de meeste van haar publieke functies had neergelegd en een bezinningsperiode had ingelast. Toen ze 68 was, werd ze nog
Statenlid
voor Noord-Holland voor de PvdA.
Daarnaast was ze actief geworden binnen de
Seniorenraad Amsterdam
en werd ze voorzitter van de
PvdA Landelijke Adviesgroep Ouderenbeleid
(
LAO
). Freek de Leeuw volgde haar later op als voorzitter van wat intussen
Landelijke Werkgroep Ouderenbeleid
(LWO) was gaan heten. In 2001 maakte Strikwerda nog deel uit van de
Taskforce Ouderen
onder voorzitterschap van
Ed Nijpels
.
Sienie Strikwerda woonde in een verzorgingstehuis in Amsterdam, waar zij overleed op
23 juni
2013
.
[2]
- Leer mij de vrouwen kennen: werkboek over feminisme en christendom
door Hanna Lam & Sienie Strikwerda (1981),
ISBN 90-239-0921-6
Bronnen, noten en/of referenties
|