Shinichi Ito
(
Japans
: 伊藤 ?一,
It? Shin'ichi
,
Kakuda
,
7 december
1966
) is een
Japans
motorcoureur
.
Tussen 1988 en 1992 nam Ito deel aan de 500 cc-klasse van het
All Japan Road Race Championship
op een
Honda
. Hij eindigde nooit buiten de top 7 in het kampioenschap en won in 1990 de titel in deze klasse. In zowel 1988 als 1991 werd hij ook zevende in de
8 uur van Suzuka
, met respectievelijk
Masumitsu Taguchi
en
Daryl Beattie
als co-coureurs. Tussen
1988
en
1992
nam hij ook ieder jaar deel aan zijn
thuisrace
in de
500 cc
-klasse van het
wereldkampioenschap wegrace
als wildcardcoureur op een Honda. Zijn beste klassering in deze race was in
1992
, toen hij vierde werd.
In
1993
maakte Ito zijn debuut als fulltime coureur in het WK 500 cc voor het fabrieksteam van Honda, naast
Mick Doohan
en Daryl Beattie. Hij behaalde drie top 5-klasseringen en eindigde in elke race die hij finishte in de top 10. In
Duitsland
behaalde hij zijn enige pole position in de klasse en stond hij voor het eerst op het podium met een derde plaats. Met 119 punten werd hij zevende in het kampioenschap. Tevens reed hij dat jaar ook in het Japanse 500 cc-kampioenschap, waarin hij negende werd. In
1994
eindigde hij negen keer in de top 5. Hij behaalde drie podiumplaatsen: in
Maleisie
en
Japan
werd hij derde, terwijl hij in
Tsjechie
tweede werd. Met 141 punten werd hij wederom zevende in de eindstand. Ook nam hij dat jaar, samen met
Shinya Takeishi
, deel aan de 8 uur van Suzuka, waarin hij derde werd.
In
1995
reed Ito tijdens zijn
thuisrace
lange tijd aan de leiding in een regenachtige race. Met zeven ronden te gaan kwam hij echter ten val en kon hij de race niet finishen. Dit was de enige race dat seizoen waarin hij niet in de top 10 eindigde. Hij behaalde twee podiumplaatsen in
Duitsland
en
Europa
en verbeterde zichzelf naar de vijfde plaats in het klassement met 127 punten. Ook reed hij dat jaar wederom in de 8 uur van Suzuka, waarin hij met
Satoshi Tsujimoto
tweede werd. In
1996
kreeg hij van het fabrieksteam van Honda een nieuwe motorfiets, die minder vermogen had dan de meeste andere motoren. Zijn beste resultaat dat jaar was een zesde plaats in
Catalonie
, maar hij eindigde wel in twaalf van de vijftien races in de punten. Met 77 punten werd hij twaalfde in de rangschikking. Ook werd hij samen met Tsujimoto elfde in de 8 uur van Suzuka.
In 1997 keerde Ito terug naar Japan om deel te nemen aan het
Japans kampioenschap superbike
op een Honda.
Dat jaar
debuteerde hij tevens in het
wereldkampioenschap superbike
als wildcardcoureur tijdens het weekend op
Sugo
, maar kwam in geen van beide races aan de finish. Daarentegen won hij dat jaar wel voor het eerst de 8 uur van Suzuka, samen met
Tohru Ukawa
. In 1998 werd hij kampioen in het Japans kampioenschap superbike en won hij met Ukawa wederom de 8 uur van Suzuka.
Dat jaar
reed hij wederom in de race op
Sugo
van het WK superbike, waarin hij ditmaal in de eerste race achtste werd. In 1999 werd hij vierde in het Japans kampioenschap superbike en keerde hij terug in het
WK 500 cc
als wildcardcoureur in zijn
thuisrace
, waarin hij zevende werd. Verder reed hij
dat jaar
opnieuw in de race op
Sugo
in het WK superbike, met een elfde plaats in de eerste race als beste klassering.
In 2000 werd Ito testcoureur voor bandenfabrikant
Bridgestone
, dat vanaf 2001 deel zou nemen aan het WK 500 cc. Samen met
Nobuatsu Aoki
was hij verantwoordelijk voor de ontwikkeling van deze banden. Daarnaast bleef hij actief in het Japans kampioenschap superbike, waarin hij vierde werd. Ook kreeg hij
dat jaar
wederom een uitnodiging van het WK superbike om deel te nemen aan het weekend op
Sugo
, maar kwam in geen van beide races aan de start. In de 8 uur van Suzuka werd hij, samen met
Tadayuki Okada
en
Alex Barros
, achtste. In
2001
waren de races in het WK superbike op
Sugo
zijn enige competitieve uitingen, waarin hij vierde en negende werd.
In
2002
reed Ito op een Honda in de eerste race van de
MotoGP
, de vervanger van het WK 500 cc, in zijn
thuisrace
. Hij kwalificeerde zich als derde en finishte als vierde. Aan het eind van het jaar kreeg hij nog een wildcard voor de race in
Australie
, maar kwam hierin niet aan de finish. Hij reed slechts een weekend in het Japans kampioenschap superbike, waarin hij vierde werd op de
Suzuka International Racing Course
. In 2003 werd hij elfde in dit kampioenschap, terwijl hij in 2004 drie zeges behaalde.
In 2005 keerde Ito terug als fulltime coureur in het Japans kampioenschap superbike en werd direct kampioen op een Honda, iets dat hij in het daaropvolgende seizoen herhaalde. In
2005
keerde hij tevens terug in de MotoGP als testcoureur van het samenwerkingsproject tussen
Ducati
en Bridgestone. In deze rol kwam hij in de
Turkije
in actie als vervanger van de geblesseerde
Loris Capirossi
. Hij werd in die race echter gediskwalificeerd voor het negeren van een ride through penalty, die hij kreeg voor het maken van een valse start. In 2006 werd hij wederom kampioen in het Japans kampioenschap superbike met drie overwinningen. Ook won hij voor de derde keer de 8 uur van Suzuka, dit keer samen met
Takeshi Tsujimura
.
In 2007 bleef Ito actief als testcoureur van Ducati-Bridgestone. In voorbereiding op het seizoen brak hij op de
Twin Ring Motegi
zijn dijbeen, waardoor hij de start van het jaar moest missen. Toen hij weer in actie kwam, werd hij samen met
Yusuka Teshima
derde in de 8 uur van Suzuka.
Dat jaar
kwam hij wederom aan de start in zijn
thuisrace
op een Ducati als vervanger van de ontslagen
Alex Hofmann
, waarin hij vijftiende werd. Tussen 2008 en 2011 nam hij elk jaar deel aan het Japans kampioenschap superbike, waarin hij achtereenvolgens zevende, zevende, vijfde en zeventiende werd in de eindstand. In
2011
won hij opnieuw de 8 uur van Suzuka en keerde hij tevens terug in de MotoGP met een wildcard in zijn
thuisrace
op een Honda. Hij werd uitgenodigd om "moed en steun te brengen aan het oosten van Japan", dat eerder dat jaar getroffen werd door een
zeebeving
. Op 44-jarige leeftijd werd hij dertiende in de race.
In 2013 keerde Ito terug in het Japans kampioenschap superbike, waarin hij op plaats 39 eindigde. Tot 2019 nam hij regelmatig deel aan races van het
FIM Endurance World Championship
. Daarnaast reed hij in 2017 voor het laatst in het Japans kampioenschap superbike, waarin hij op plaats 21 in het kampioenschap eindigde.
- (
en
)
Shinichi Ito
op de officiele website van het wereldkampioenschap wegrace
- (
en
)
Shinichi Ito
op de officiele website van het wereldkampioenschap Superbike en Supersport