Shigeru Mizuki
(
Japans
: 水木 しげる
,
Mizuki Shigeru
)
(
Osaka
,
8 maart
1922
-
Tokio
,
30 november
2015
) was een
Japans
mangaka
en geschiedkundige. Hij is vooral bekend voor de mangareeksen
GeGeGe no Kitaro
(Japans: ゲゲゲの鬼太?) ? oorspronkelijk getiteld
Hakaba Kitaro
(Japans: 墓場鬼太?) ?
Kappa no Sanpei
en
Akuma-kun
. Hij werd geboren te
Osaka
en groeide op in de stad
Sakaiminato
.
[1]
Later verhuisde hij naar
Chofu
, waar hij woonde tot zijn dood. Zijn pennaam is afkomstig uit een periode in zijn leven waarin hij een herberg genaamd 'Mizuki Manor' uitbaatte. Aldaar tekende hij prenten voor
kamishibai
. Hij specialiseerde in verhalen over
yokai
(妖怪, monsters en geesten uit de Japanse folklore) en wordt gezien als een meester in het genre. Mizuki was ook een bekend geschiedkundige. Hij publiceerde werken over wereldgeschiedenis, de Japanse geschiedenis en zijn eigen ervaringen als soldaat tijdens
Wereldoorlog II
.
Mizuki werd geboren als
Shigeru Mura
(武良 茂
Mura Shigeru
) te
Osaka
. Hij was de tweede zoon van drie. Hij groeide op in de kuststad
Sakaiminato
, waar hij tijdens zijn kindertijd vaak deel nam aan vechtpartijtjes en kinderlijke rivaliteit.
[1]
Reeds op vroege leeftijd toonde hij een groot talent voor kunst. Tijdens de lagere school waren zijn leerkrachten zo onder de indruk van zijn tekentalent dat ze een tentoonstelling van zijn werk organiseerden. Later werd hij in de lokale krant benoemd als een
wonderkind
. Mizuki had een grote fascinatie voor het bovennatuurlijke. Deze interesse werd gevoed door een lokale vrouw genaamd Fusa Kageyama die veel spookverhalen vertelde.
[1]
Mizuki noemde haar als kind "Nononba".
[1]
[2]
In 1942 werd Mizuki opgeroepen voor zijn
legerdienst
. Hij werd naar
Nieuw-Brittannie
in
Papoea-Nieuw-Guinea
gestuurd, waar hij deelnam aan de strijd om
Rabaul
. Deze periode had een grote invloed op hem. Hij leed er aan
malaria
, zag er vrienden sterven en kwam andere diverse oorlogsgruwelen tegen. Tijdens een
geallieerde
luchtaanval
kwam hij in een explosie terecht, waardoor hij zijn dominante arm (links) verloor. Hij overleefde de aanval als enige van zijn peloton. Deze oorlogservaringen resulteerden in een groot geloof in pacifisme en de goede wil van de mensheid. Daarom kunnen zijn yokai personages in zijn manga enkel gezien worden door mensen in tijden van vrede en nooit van oorlog. Ook kregen deze personages nooit kenmerken van bepaalde rassen of nationaliteiten mee omdat zij het potentieel van de menselijkheid voorstelden. Tijdens zijn verblijf in een Japans
veldhospitaal
in
Rabaul
bevriende hij de lokale
Tolai
bevolking. Zij boden hem land, een huis en burgerschap aan via een huwelijk met een van hun vrouwen.
[3]
Hoewel Mizuki overwoog om te blijven, werd hij door een legerdokter overhaald om eerst terug te keren naar Japan om er zijn arm te laten behandelen en om zijn ouders terug te zien. Dit deed hij met tegenzin.
[2]
Eens terug thuis plande Mizuki om terug te keren naar Papoea-Nieuw-Guinea. De
bezetting van Japan
maakte dit onmogelijk. Na zijn terugkeer naar Japan voerde hij een grote varieteit aan jobs uit, zoals visverkoper en kamishibai tekenaar.
In 1957 bracht Mizuki zijn debuutstrip
Rocketman
uit. Later publiceerde hij vele andere werken met als centrale thema's het leger ( zoals bijvoorbeeld
Onward Towards Our Noble Deaths
) en yokai.
NonNonBa
uit 1973 is een autobiografisch verhaal over zijn grootmoeder. Hij schreef ook boeken over deze onderwerpen, waaronder een autobiografie over zijn tijd in Nieuw-Brittannie en een mangabiografie over
Adolf Hitler
.
[2]
. Showa is een vierdelige reeks die de
Showa
-geschiedenis van Japan vertelt, afgewisseld met autobiografische herinneringen. In de reeks komen personages uit eerdere strips voor. In 1991 bracht hij een kort werk getiteld
War and Japan
uit in het magazine
The Sixth Grader
, een educationeel tijdschrift voor jongeren. Het werk vertelde over de gruwels die het Japanse leger uitvoerde in
China
en
Korea
. Het wordt verteld door het personage Nezumi Otoko uit zijn mangareeks
GeGeGe no Kitaro
.
[4]
Deze uitgave was een protestactie tegen de geschiedenis-herschrijvende manga die na de oorlog werden gepubliceerd door auteurs als
Yoshinori Kobayashi
. Ook was het een manier voor Mizuki om zijn woede te uiten tegenover zij die verantwoordelijk waren voor de slachtoffers van Japan.
In 2003 keerde Mizuki terug naar Rabaul om er de draad terug op te pikken met de lokale bevolking, die een straat naar hem vernoemden.
In 2005 had Mizuki een gastrolletje in de film
Y?kai Daisenso
van
Takashi Miike
. Mizuki's werk was namelijk een grote inspiratiebron voor deze film, alsook het werk van
Hiroshi Aramata
. Op het einde van het verhaal speelt hij een pacifistisch personage die de oorlogszuchtige antagonist van de film veroordeeld. Ook bevestigt hij dat yokai van nature vredevolle en speelse wezens zijn.
[5]
De film bevat een korte uitleg over zijn oeuvre. In 2010 zond
NHK
een programma uit over Mizuki's huwelijksleven op basis van de autobiografie van zijn vrouw, getiteld
Gegege no Nyobo
.
Op 30 november 2015 overleed Mizuki aan hartfalen in een ziekenhuis in Tokio nadat hij thuis een
hartaanval
kreeg.
[6]
Mizuki won tijdens zijn leven verscheidene prijzen voor zijn werk, voornamelijk voor
GeGeGe no Kitaro
.
De stad
Sakaiminato
, waar Mizuki woonde tijdens zijn kindertijd, heeft een straat die gewijd is aan de geesten en monsters in Mizuki's verhalen. Honderd bronzen standbeelden van deze personages bewonen deze straat. De stad heeft ook een museum aan hem gewijd.
- Kitaro, Drawn & Quarterly (voorafgaand aan de latere 7 delen, bevat andere verhalen)
- GeGeGe no Kitaro
(1967?1969), 7 delen
- Hitler
(
劇?ヒットラ?
,
Gekiga Hittor?
, 1971)
, Drawn & Quarterly
- Onward Towards Our Noble Deaths
(1973)
- NonNonBa
(
のんのんばあとオレ
,
Nonnonba to Ore
)
(1977), Drawn & Quarterly
- Showa: A History of Japan
(1988?1989), 4 delen, Drawn & Quarterly
- 1926-1939,
Drawn & Quarterly
- 1939-1944, Drawn & Quarterly
- 1944-1953, Drawn & Quarterly
- 1953-1989, Drawn & Quarterly
- Tono Monogatari, Drawn & Quarterly 2021
- Hakaba Kitaro
(1960?1964)
- Kappa no Sanpei
(
河童の三平
, 1961?1962)
- Akuma-kun
(1963?1964)
- Terebi-kun
(
テレビくん
, 1965)
- The Miraculous Notebook
(
不思議な手帖
,
Fushigina Tech?
, 1973)
? een one-shot manga gepubliceerd in het magazine
Comic Mystery
over een notaboekje dat iedereen vermoordt wiens naam erin geschreven wordt. Hetzelfde idee werd later gebruikt in de populaire manga
Death Note
van
Tsugumi Ohba
en
Takeshi Obata
.
[7]
[8]
- Mizuki, Shigeru. 水木しげるの日本妖怪めぐり (
Mizuki Shigeru no Nihon Y?kai Meguri
, letterlijk "Shigeru Mizuki's geesten en demonen".)
- Rabauru Senki
(
Herinneringen aan Rabaul
)
- Mizuki, Shigeru.
Graphic World of Japanese Phantoms
. 講談社, 1985.
ISBN 978-4-06-202381-8
(4-06-202381-4)
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑
a
b
c
d
The Life and Death of Shigeru Mizuki, 1922-2015 The Comics Journal
.
www.tcj.com
. Geraadpleegd op
8 januari 2016
.
- ↑
a
b
c
Otake, Tomoko
,
Drawing on experience
.
The Japan Times
(
6 februari 2005
). Gearchiveerd op
31 december 2013
. Geraadpleegd op
16 maart 2014
.
- ↑
Mizuki, Shigeru
(2014).
Showa 1944-1953: A History of Japan
. Drawn & Quarterly Publications, p. 284.
ISBN 978-1-77046-162-8
.
- ↑
Penney, Matthew
,
War and Japan: The Non-Fiction Manga of Mizuki Shigeru
.
The Asia-Pacific Journal
. Japan Focus (
21 september 2008
). Geraadpleegd op
1 december 2015
.
- ↑
Haunted Travelogue: Hometowns, Ghost Towns, and Memories of War on JSTOR
.
- ↑
Kitaro, NonNonBa Manga Creator Shigeru Mizuki Passes Away
.
Anime News Network
(
29 november 2015
). Geraadpleegd op
1 december 2015
.
- ↑
The Origin of Death Note?
.
ComiPress
(January 8, 2007). Geraadpleegd op
1 december 2015
.
- ↑
Tsugumi Ohba Talks about Inspiration for Death Note and Justice
.
ComiPress
(
15 januari 2007
). Geraadpleegd op
1 december 2015
.
|