De
95e editie van de
Ronde van Frankrijk
ging op zaterdag
5 juli
2008
van start in
Bretagne
, in de plaats
Brest
, en eindigde op zondag
27 juli
2008 op de
Avenue des Champs-Elysees
in Parijs. De winnaar was
Carlos Sastre
.
Alle renners die aan de start verschijnen, moesten in bezit zijn van een zogenaamd
biologisch paspoort
, waarin bloed- en urinewaarden zijn opgenomen.
[1]
Op 9 april 2008 werd een wijziging in het parcours aangekondigd: vanwege gevaar op instortingen sprak het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken haar veto uit over een passage over de
Col de Larche
. Daarom startte de 15e etappe net als de 17e etappe vanuit
Embrun
om via de
Agnelpas
Italie
binnen te komen.
[2]
In de aanloop naar de Tour kregen enkele ploegen een nieuwe hoofd- of cosponsor. Zo vond
Team High Road
een hoofdsponsor en wijzigde het de naam naar
Team Columbia
.
[3]
GPS-fabrikant
Garmin
werd op 18 juni aangekondigd als nieuwe hoofdsponsor van Slipstream-Chipotle, dat sindsdien doorgaat onder de naam
Garmin-Chipotle
.
[4]
Team CSC
maakte bekend dat
Saxo Bank
tot het eind van het seizoen cosponsor zou worden van de ploeg, om in 2009 hoofdsponsor te worden.
[5]
Profiel van de beklimming van l'Alpe d'Huez
Na de
Ronde van Frankrijk 2007
, die begon in
Londen
, startte
La Grande Boucle
dit jaar weer in Frankrijk. Het was de 29e keer dat de Ronde van Frankrijk Brest aandeed en de derde keer sinds de Tweede Wereldoorlog dat de Tour in Brest startte. Eerder gebeurde dat in de
Ronde van Frankrijk 1952
en de
Ronde van Frankrijk 1974
.
De Ronde van Frankrijk 2008 kende een aantal wijzigingen in vergelijking met eerdere edities, zo bleek uit de presentatie op 25 oktober 2007. Zo ging de Tour voor het eerst sinds de
Ronde van Frankrijk 1966
niet van start met een
proloog
. Ook was er geen sprake meer van
bonificatieseconden
aan de finish en waren de etappes in de eerste week minder vlak dan normaal. De eerste, op papier vlakke, rit naar
Plumelec
eindigde bijvoorbeeld met de beklimming van de
Cote de Cadoudal
(derde categorie). De vierde etappe was een (korte)
individuele tijdrit
van 29 kilometer en de zesde, als heuvelachtig gekenmerkte, etappe eindigde met een beklimming van de tweede categorie naar skioord
Super Besse
in het
Centraal Massief
. Ook de zevende etappe liep door het Centraal Massief.
In de negende etappe trok het peloton de
Pyreneeen
in. In de
Alpen
was er een aankomst in Italie (
Prato Nevoso
) en een beklimming naar de
Col de la Bonette
(zestiende etappe), met 2.802 meter de hoogste doorgangsweg van Europa. De laatste rit met aankomst bergop voerde naar de
Alpe d'Huez
. Op de voorlaatste dag was er zoals gebruikelijk een individuele tijdrit en de slotetappe voerde naar de
Avenue des Champs-Elysees
in
Parijs
.
Deelnemers per land.
■
1-9 renners
■
10 of meer renners
De ploegen uit de
UCI ProTour
waren niet automatisch verzekerd van deelname. Tijdens de strijd tussen de
UCI
en de organisator
ASO
tussen de Tour van 2007 en de bekendmaking van de deelnemende ploegen op 20 maart 2008 werd er volop gespeculeerd over de deelnemende ploegen. De ASO dreigde een aantal ploegen niet te laten deelnemen, vanwege hun recente
dopingverleden
. Het ging hierbij met name om
Astana
, waarbij
Aleksandr Vinokoerov
in de
Ronde van Frankrijk 2007
betrapt was op bloeddoping, en
Rabobank
, dat haar kopman en tevens leider in het algemeen klassement
Michael Rasmussen
uit de koers haalde.
De bekendmaking van de deelnemende ploegen werd uitgesteld, waardoor de ploegen en renners hun jaarplanning pas heel laat definitief konden vaststellen. Op 20 maart 2008 nodigde de ASO 20 ploegen uit voor de Ronde van Frankrijk 2008. Astana had als enige ProTour-ploeg geen uitnodiging gekregen. De drie
wildcards
gingen naar
Agritubel
,
Barloworld
en
Team Garmin
.
Op 10 juni raakte bekend dat bij een dopingcontrole bij
Tom Boonen
, in 2007 nog winnaar van de
groene trui
en in totaal goed voor zes etappezeges in de Tour, op
26 mei
2008, twee dagen voor de
Ronde van Belgie
, sporen van
cocaine
in zijn bloed waren teruggevonden. Omdat de controle buiten competitie was, kon Boonen niet geschorst worden. Op 11 juni maakte de ASO (
Amaury Sport Organisation
) echter bekend hem voor dit jaar te weren uit de Ronde van Frankrijk (volgens de ASO mag Boonen volgend jaar echter wel terug aan de start komen).
[6]
Als belangrijkste favorieten golden vooraf de Australier
Cadel Evans
(2e plaats
Ronde van Frankrijk 2007
), de Rus
Denis Mensjov
(winnaar
Ronde van Spanje
2007) en de Spanjaard
Alejandro Valverde
(6e plaats in 2007).
Er verschenen 12 Belgen en 10 Nederlanders aan de start.
Stijn Devolder
en
Christophe Brandt
stapten af.
Het peloton op weg in de
vijfde etappe
.
Doordat er op de eerste dag geen
proloog
, maar een rit met een finish heuvelopwaarts op het programma stond was het vanaf de
eerste etappe
spannend wie
het geel
ging pakken. In
Plumelec
kwam
Alejandro Valverde
als eerste over de streep, waarmee hij direct een voorsprong pakte op zijn concurrenten. Nadat de
tweede etappe
eindigde in een massasprint, met
Thor Hushovd
als winnaar, bleef Valverde de leider in het algemeen klassement. Vooraf werd verwacht dat ook de
derde etappe
in een massasprint zou ontaarden. Niets was echter minder waar. Een viertal renners ontsnapte direct bij de start uit het peloton, en bleef op kop rijden tot de finish, waar
Samuel Dumoulin
naar de zege sprintte. Een van de ontsnappers,
Romain Feillu
, nam daardoor de gele trui over. In de
tijdrit op dag 4
bleek Feillu niet sterk genoeg voor het behouden van de leiderspositie en
Stefan Schumacher
, die de etappe won, werd de nieuwe leider.
De
vijfde etappe
was wederom een vlakke rit en dit keer kwam het wel tot een massasprint. De 23-jarige
Mark Cavendish
was de snelste.
Etappe 6
was vervolgens de eerste in het middelgebergte. De bolletjestrui, die sinds de eerste etappe in handen was van
Thomas Voeckler
, werd overgenomen door zijn landgenoot
Sylvain Chavanel
. Tot de slotklim leek het of Stefan Schumacher, die in de voorste groep reed, zijn gele trui kon behouden. Enkele honderden meters voor de streep kwam hij echter ten val en
Riccardo Ricco
ging er met de etappewinst vandoor. De Luxemburger
Kim Kirchen
werd de nieuwe drager van de gele trui. In de
zevende etappe
, opnieuw in het Centraal Massief in
Auvergne
, raakte Chavanel zijn bolletjestrui alweer kwijt.
David de la Fuente
pakte net genoeg punten om hem in het bergklassement voorbij te gaan. In de spectaculaire etappe, waarin veel renners op achterstand kwamen en
Magnus Backstedt
zelfs buiten de tijdslimiet binnenkwam, was
Luis Leon Sanchez
de gelukkige. Hij reed in de slotfase de klassementsrenners op achterstand en won de etappe. Kim Kirchen, die ook al de groene trui had, behield het geel.
Op de avond voorafgaande aan de
achtste etappe
werd
Manuel Beltran
door zijn ploeg
Liquigas
geschorst. De
Agence francaise de lutte contre le dopage
(
Frans agentschap voor de strijd tegen doping
) had bekendgemaakt dat Beltran na de eerste etappe positief was getest op het gebruik van
epo
.
[7]
Vanwege het snelle handelen van Liquigas mocht de rest van de ploeg wel blijven van de
A.S.O.
.
[8]
Op 16 juli werd
Moises Duenas
uit de wedstrijd gezet. Hij was betrapt op epo-gebruik.
[9]
De politie viel binnen in het hotel van zijn ploeg
Team Barloworld
. Een dag later werd bekend dat op Duenas' kamer onder andere spuiten en bloedzakken waren aangetroffen.
[10]
Na de
tiende etappe
nam
Cadel Evans
de
gele trui
over van
Kim Kirchen
. In die bewuste tiende etappe ging de strijd om het tricot tussen hem en de Luxemburger
Frank Schleck
, die in de aanval was gegaan op de slotklim naar
Hautacam
. Schleck stond voor de rit nog buiten de top-10 op bijna twee minuten van leider Kirchen en op 1'50", maar nam op de klim een voorsprong die schommelde rond de twee minuten, zodat het een secondespel zou worden in de strijd om het geel. Uiteindelijk wist Evans de voorsprong van Schleck net klein genoeg te houden en wist de Australier de Luxemburger net een seconde achter zich te houden. In diezelfde etappe raakte Kirchen ook de leiding in het puntenklassement kwijt, aan de Spanjaard
Oscar Freire
.
Op 17 juli, kort voor de start van de
twaalfde etappe
werd bekend dat ook
Riccardo Ricco
was betrapt op het gebruik van epo.
[11]
Ricco was leider in het berg- en jongerenklassement. In deze Tour won hij al twee etappes. De ploegleider van zijn ploeg, Saunier Duval, was zeer verbaasd over de positieve dopingtest van de Italiaan en de ploeg trok zich volledig terug uit deze editie van de Ronde van Frankrijk.
[12]
In totaal had Saunier Duval in deze Tour al drie etappes gewonnen (twee keer
Riccardo Ricco
en een keer
Leonardo Piepoli
). Een dag later werden zowel Ricco als Piepoli ontslagen door het team omdat ze "de ethische code geschonden hadden".
[13]
Na deze twaalfde etappe kreeg
Sebastian Lang
de
bolletjestrui
in bezit en kreeg
Vincenzo Nibali
de
witte trui
. Deze truien waren eerst in het bezit van Ricco.
De
Agnelpas
De overgangsetappes tussen de Pyreneeen en de Alpen werden gewonnen door
Kurt-Asle Arvesen
,
Mark Cavendish
(tweemaal) en
Oscar Freire
. Vervolgens trok het peloton de Alpen in, met om te beginnen een etappe over de
Agnelpas
en finish op
Prato Nevoso
. De etappe werd kleur gegeven door een lange vlucht van vier renners, die een voorsprong kreeg van maximaal een kwartier. Op de slotklim bleven
Egoi Martinez
,
Danny Pate
en
Simon Gerrans
samen tot de sprint. Gerrans was veruit de sterkste in de sprint en ging met de zege aan de haal, een gedesillusioneerde Martinez werd tweede. Het peloton werd uitgedund tot een select groepje favorieten, waar Cadel Evans Frank Schleck geen meter weg liet rijden. Denis Mensjov probeerde weg te rijden, maar kwam ten val. Hij kon echter weer terugkomen bij de groep der favorieten. In de finale reden Sastre, Kohl, Mensjov en Valverde weg bij de concurrentie en door de groeiende voorsprong leek Kohl even op weg naar het geel. In de laatste 500 meter wist ook Frank Schleck een gat te slaan met Evans, waardoor niet Kohl of Evans maar de Luxemburger het geel in ontvangst mocht nemen.
Na een rustdag wachtte het peloton de tweede Alpenetappe, met finish na de lange afdaling van de beklimming van La Bonette-Restefond. Wederom was het een kopgroep die het tot de finish haalde, met ditmaal
Cyril Dessel
als winnaar. In de groep der favorieten konden geen grote verschillen gemaakt worden op de slotklim, met als enige uitzondering
Christian Vande Velde
die veel tijd verloor. In de afdaling, waarin de Zuid-Afrikaan
John-Lee Augustyn
nog van de weg afraakte en een stuk naar beneden gleed, verbrokkelde de groep met geletruidrager Schleck een beetje. Mensjov en Kirchen waren in deze groep de grootste verliezers, zij verloren ruim een halve minuut.
De derde en laatste etappe bracht het peloton naar l'
Alpe d'Huez
en bevatte daarnaast nog de
Col du Galibier
en de
Col de la Croix-de-Fer
. CSC onderhield in de etappe een redelijk strak tempo aan, waardoor de kopgroep niet ver weg kon rijden en nog voor de slotklim in werd gerekend. De favorieten wachtten tot l'Alpe d'Huez om aan te vallen, maar op deze klim was het direct Sastre die in de aanval ging. De Spanjaard kreeg in eerste instantie Denis Mensjov mee, maar die kraakte vervolgens en moest ook de groep met Schleck en Evans laten rijden. Mensjov wist uiteindelijk weer terug te keren bij de groep achtervolgers. Daar probeerde de concurrentie Evans kapot te krijgen, maar zonder succes. Ondertussen liep de voorsprong van Sastre op tot twee minuten en reed hij zo al virtueel in het geel. In de achtergrond haalde vooral Franks broer
Andy Schleck
de vele aanvallen op Evans en het geel terug, zodat lange tijd niemand weg kon rijden. Terwijl Sastre juichend de streep passeerde, deed
Samuel Sanchez
, die sterk reed in de Alpen, in de finale een aanval uit de groep met Schleck en Evans. Andy Schleck pareerde en de twee kregen een kleine voorsprong. Sanchez werd tweede, voor Andy Schleck, Valverde en Frank Schleck, die zijn gele trui kwijt raakte aan ritwinnaar Sastre. De Spanjaard had in de strijd om het geel een voorsprong van 1'24" op Frank Schleck en iets meer dan anderhalve minuut op Evans, die echter als de beste tijdrijder van de top-5 werd gezien.
Carlos Sastre in de gele trui in de slotetappe in Parijs
Tussen de laatste Alpenrit en de individuele tijdrit, waren nog twee overgangsetappes in het parcours opgenomen. In beide etappes haalde een lange ontsnapping het tot de finish, waarbij
Marcus Burghardt
en
Sylvain Chavanel
een ritzege meepakten. In de een na laatste etappe, een individuele tijdrit over 55 km, was
Stefan Schumacher
, die eerder al de eerste individuele tijdrit had gewonnen, de beste. In de strijd om de gele trui kon Evans de leidende positie van Sastre nooit echt bedreigen en zo behield de Spanjaard met een kleine minuut voorsprong het geel. Bernhard Kohl, een van de revelaties, wist verrassend zijn podiumplaats te behouden en hield Denis Mensjov, die een plaatsje opschoof in het klassement, zo achter zich. De grootste verliezer was Frank Schleck, die van de tweede plaats naar de zesde plaats terugviel in het algemeen klassement en in de tijdrit zelfs ingehaald werd door zijn ploeggenoot en klassementsleider Carlos Sastre.
De slotetappe naar de
Champs-Elysees
mondde zoals verwacht uit in een massasprint. Daarin was de Belg
Gert Steegmans
de beste. In het klassement waren er geen veranderingen na de etappe, zodat
Carlos Sastre
,
Oscar Freire
,
Bernhard Kohl
en
Andy Schleck
de gele, groene, bolletjes- en witte trui in ontvangst mochten nemen. De prijs voor de superstrijdlust ging naar
Sylvain Chavanel
en
Team CSC
was de winnaar in het ploegenklassement.
Tijdens de ronde zijn de volgende renners betrapt op doping:
Manuel Beltran
,
Moises Duenas
en
Riccardo Ricco
. Na de Tour bleek dat ook
Dmitri Fofonov
na de 18e etappe op doping is betrapt.
Enkele maanden na afloop van de Ronde zijn de bloedmonsters van een aantal wielrenners opnieuw onderzocht. Dit keer specifiek op
Cera
, een moderne vorm van epo, waarvan inmiddels de opsporing beter mogelijk is.
Bij deze onderzoeken zijn de Duitser
Stefan Schumacher
(2 ritzeges en twee dagen in de gele trui), de Italiaan
Leonardo Piepoli
(1 ritzege) en de Oostenrijker
Bernhard Kohl
(winnaar bolletjestrui en nummer 3 van het eindklassement) betrapt op het gebruik van Cera. Hun resultaten werden geschrapt.
Rode lantaarn
:
- ↑
(
nl
)
"Biologisch paspoort voor alle renners in Tour 2008"
,
De Morgen
, 23 oktober 2007
- ↑
a
b
(
nl
)
"Wijziging in het parcours van de Tour de France 2008: twee etappes starten in Embrun"
,
Paris.thover.com
, 10 april 2008
- ↑
(
nl
)
"Team High Road gaat door als Team Columbia"
,
NOS
, 16 juni 2008 (gearchiveerd)
- ↑
(
nl
)
"Garmin nieuwe hoofdsponsor team Slipstream"
,
Wielerupdate.nl
, 18 juni 2008
- ↑
(
nl
)
"CSC wordt Saxo Bank"
,
Nusport
, 10 juni 2008
- ↑
(
nl
)
"Tom Boonen geweerd uit de Tour",
DAG
, 11 juni 2008
- ↑
(
nl
)
"Beltran positief getest"
,
Nu.nl
, 11 juli 2008
- ↑
(
nl
)
"Ploeg Beltran mag blijven"
,
De Telegraaf
, 11 juli 2008 (gearchiveerd)
- ↑
(
nl
)
"Moises Duenas tweede dopingzondaar Tour"
,
Nieuws.nl
, 16 juli 2008
- ↑
(
nl
)
"Bloedzakken op hotelkamer Duenas"
,
De Telegraaf
, 17 juli 2007 (gearchiveerd)
- ↑
(
nl
)
"Ook Ricco betrapt op epogebruik"
,
NOS
, 17 juli 2008 (gearchiveerd)
- ↑
(
nl
)
"Hele ploeg Saunier Duval uit de Tour na positieve dopingtest Ricco"
,
NRC Handelsblad
, 17 juli 2008
- ↑
Saunier Duval ontslaat Ricco en Piepoli
.
Sporza
(
18 juli 2008
).
- ↑
Type zoals beoordeeld door de
ASO
waarbij categorie 1 de vlakke etappes zijn, categorie 2 de heuveletappes en categorie 3 de bergetappes. Dit is belangrijk voor de verdeling van de punten voor de groene trui en voor het bepalen van de tijdslimiet. Zie hiervoor het artikel:
Ronde van Frankrijk
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
Betrapt op het gebruik van doping. Mogelijk worden zijn resultaten geschrapt.