De
67e editie van de
Ronde van Frankrijk
ging van start op 26 juni
1980
in het Duitse
Frankfurt
en voerde via onder andere
Luik
in Belgie,
Rijsel
,
Nantes
, de
Pyreneeen
,
Montpellier
, de
Franse Alpen
en
Saint-Etienne
tegen de klok in
naar de
Champs-Elysees
in
Parijs
, waar de
wielerwedstrijd
op 20 juli 1980 eindigde.
De Nederlander
Joop Zoetemelk
won de Ronde na in negen voorgaande edities in de top-10 te zijn geeindigd, waarvan vijf maal als tweede.
Bernard Hinault
, de winnaar van de
Ronde van Frankrijk 1978
en
1979
en vooraf de grote favoriet, gaf na afloop van de twaalfde etappe met een knieblessure op. Hij droeg op dat moment de
gele trui
.
De 25-jarige Fransman en tweevoudig winnaar
Bernard Hinault
maakte zijn favorietenrol in de eerste week meer dan waar. Hij won de
proloog
en vervolgens de vierde en vijfde etappe, respectievelijk een
individuele tijdrit
en een parcours dat deels over de
kasseien
van de wielerklassieker
Parijs-Roubaix
liep. In deze laatste etappe bekroonde hij een vlucht in de stromende regen met de Nederlander
Hennie Kuiper
. Op een achtervolgende groep met de overige favorieten voor het klassement had het tweetal 2'11" voorsprong.
In het algemeen klassement had Hinault op dat moment ruim drie minuten voorsprong op Kuiper en bijna vier minuten op
Joop Zoetemelk
. Boven Hinault stonden nog de Belg
Rudy Pevenage
en de Fransman
Pierre Bazzo
, die samen met
Yvon Bertin
in de tweede etappe met bijna tien minuten voorsprong op het
peloton
waren geeindigd.
In de tweede week van de Ronde kwam echter de Nederlandse ploeg
TI-Raleigh
met kopman Zoetemelk en ploegleider
Peter Post
sterk terug. De ommekeer kwam met de tweede
ploegentijdrit
waarin het team 1'35" won op de Renault-ploeg van Hinault. Vervolgens won het team nog eens zes etappes op rij, met achtereenvolgende ritwinnaars
Jan Raas
,
Bert Oosterbosch
, opnieuw Raas,
Cees Priem
, Zoetemelk in een tijdrit en
Gerrie Knetemann
. In de tijdrit won Zoetemelk 1'39" op Hinault, waarmee zijn achterstand was teruggebracht tot 21 seconden. De Franse favoriet mocht na de tijdrit wel de
gele trui
overnemen van Pevenage.
Na de winst van Knetemann was de Tourkaravaan aangekomen in het Zuid-Franse
Pau
en kon het zich na een lange aanloop van twee weken zonder noemenswaardige bergen gaan opmaken voor de eerste bergetappe, de enige
Pyreneeenrit
van deze Ronde. Maar voordat deze van start ging, gaf Hinault op de avond na de finish in Pau op vanwege een
peesontsteking
in zijn knie, die hij zou hebben opgelopen in de regen tijdens de door hem gewonnen rit naar
Rijsel
. De leider in het klassement verdween als een dief in de nacht en zou pas weken later met de media praten. De nieuwe klassementsaanvoerder, Zoetemelk, weigerde in de etappe naar
Bagneres-de-Luchon
de gele trui aan te trekken, uit respect voor de afgestapte Hinault. De bergrit werd gewonnen door
Raymond Martin
. De nieuwe favorieten voor de eindzege, Zoetemelk en Kuiper, eindigden in een groepje op 3'27". Het verschil tussen de twee Nederlanders in het klassement was ruim een minuut.
Na twee tussenetappes trok het peloton de
Franse Alpen
in. In de eerste bergrit naar het skioord
Pra-Loup
vond een opmerkelijke valpartij plaats. Meesterknecht
Johan van der Velde
viel tijdens een beklimming en sleurde zijn kopman Zoetemelk mee. Zoetemelk wist echter snel de groep met favorieten weer te achterhalen. De Nederlandse geletruidrager controleerde de wedstrijd in de Alpenetappes. De zeges gingen naar 'mindere goden' als
Jos Deschoenmaecker
,
Mariano Martinez
en
Ludo Loos
. Zoetemelk vergrootte zijn voorsprong in het klassement tot 5'22" op Martin, die het bergklassement aanvoerde, en 5'39" op Kuiper. Die leidende positie kwam in de resterende etappes niet meer in gevaar. Wel wist Kuiper in de door Zoetemelk gewonnen individuele tijdrit Martin nog te passeren in het klassement. De slotetappe naar de
Avenue des Champs-Elysees
in
Parijs
werd gewonnen door de Belg
Pol Verschuere
. Knetemann vierde met Zoetemelk diens Touroverwinning, door hand in hand juichend over de finish te komen.
Rode lantaarn
:
- De Nederlandse ploeg
TI-Raleigh
was bijzonder succesvol met elf ritoverwinningen (waarvan zeven op rij). De ploeg sleepte met
Joop Zoetemelk
de overwinning in het eindklassement binnen en met
Johan van der Velde
de overwinning in het jongerenklassement.
Henk Lubberding
eindigde op een tiende plaats in het eindklassement, op ruim 21 minuten van Zoetemelk. Enige domper voor het team was het uitvallen van
Bert Pronk
na de eerste ploegentijdrit. Pronk werd uit de wedstrijd genomen omdat hij het tempo van zijn team niet kon bijbenen en buiten de toegestane tijd binnenkwam.
- Een nieuwe regel bepaalde dat vanaf de 14e etappe tot de 19e etappe telkens de laatste renner in het algemeen klassement uit de strijd moest worden genomen. De 'ongelukkigen' waren
Juan Pujol
,
Jacques Osmont
,
Charles Jochums
,
Erich Jagsch
en
Bernard Quilfen
. De maatregel werd een jaar later weer afgeschaft.
- Christian Levavasseur
van de ploeg
Miko-Mercier
werd uitgeroepen tot strijdlustigste renner.
Bronnen, noten en/of referenties
|