Rodolphe William Seeldrayers
|
|
Persoonlijke informatie
|
Volledige naam
|
Rodolphe William Seeldrayers
|
Geboortedatum
|
16 december
1876
|
Geboorteplaats
|
Dusseldorf
|
Overlijdensdatum
|
7 oktober
1955
|
Overlijdensplaats
|
Brussel
|
Nationaliteit
|
Belgie
|
Sportieve informatie
|
Discipline
|
atletiek, voetbal, cricket, hockey, golf, tennis, zwemmen
|
Eerste titel
|
Belgisch kampioen 110 m horden 1898
|
|
Rodolphe William Seeldrayers
(
Dusseldorf
,
16 december
1876
?
Brussel
,
7 oktober
1955
) was een
Belgisch
sporter, journalist en sportbestuurder.
Van 1954 tot 1955 was hij de vierde president van de
Federation Internationale de Football Association
(FIFA). Daarnaast was hij in zijn leven actief betrokken bij
atletiek
,
voetbal
,
luchtvaart
,
Cricket
,
hockey
,
golf
, en in mindere mate
tennis
en
zwemmen
.
Seeldrayers werd geboren in
Duitsland
. Zijn vader (
Emile
) was schilder
[1]
en zijn jongere broer (
Fritz
) werd architect. Seeldrayers studeerde
rechten
aan de
Universite Libre de Bruxelles
, alwaar hij leerde kennismaken met sport. Op zijn negentiende was hij een van de oprichters van de
Union royale belge des Societes de football association
(URBSFA). Hij was zelf vier jaar
penningmeester
en 25 jaar raadslid voor deze organisatie. Later werd hij ook tot erelid verkozen.
In 1898 was Seeldrayers Belgisch kampioen op de
110 m horden
. In 1899 besloot hij zich te richten op een carriere als
sportjournalist
. Hij schreef onder het pseudoniem
Spectator
columns voor het tijdschrift
La vie sportive
.
In 1914 werd Seeldrayers benoemd tot afgevaardigde van de FIFA. In 1927 werd hij vicepresident van deze organisatie. In 1920 was hij technisch secretaris bij de
Olympische Zomerspelen 1920
in
Antwerpen
. In de jaren erop trad hij geregeld op als jurylid bij de olympische voetbalwedstrijden, waaronder de
Olympische Zomerspelen 1936
in
Berlijn
.
Tijdens zijn leven was Seeldrayers betrokken bij de oprichting van veel sportclubs en -organisaties. Zo richtte hij in 1909 het Nationaal Comite voor
lichamelijke opvoeding
op, en fuseerde dit met het Belgisch Olympisch Comite. Andere clubs waar Seeldrayers aan bijdroeg zijn de
Royal Waterloo Golf Club
, de voetbalclub van
Elsene
, en de Anglo-Belgische Cricket Sporting Club.
Tijdens de
Tweede Wereldoorlog
stonden Seeldrayers' activiteiten op een lager pitje. Wel was hij tijdens de Duitse bezetting lid van het
Belgisch Olympisch Comite
, en zette hij zich in voor de onafhankelijkheid van Belgische sport. Na de oorlog was hij van 1946 tot 1955 het Belgisch lid van het
Internationaal Olympisch Comite
en in die hoedanigheid ook betrokken bij de organisatie van de eerste naoorlogse spelen, in
1948
.
In 1954 werd Seeldrayers benoemd tot vierde president van de FIFA in opvolging van
Jules Rimet
, die zich terugtrok. Deze machtsoverdracht, alsmede zijn optreden tijdens het
Wereldkampioenschap voetbal
in 1954, werden voor het eerst op televisie uitgezonden. Als president was Seeldrayers onder andere betrokken bij het opstellen van reglementen voor amateurclubs en -sporters ten opzichte van professionals. In 1955 trok Seeldrayers zich terug als president. Kort na zijn aftreden als president stierf Seeldrayers aan de gevolgen van een ziekte.
Bronnen, noten en/of referenties
|