Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Margareta (Rita) Maria Andrea barones Mulier
(
Kortrijk
,
20 juni
1934
) is
Belgische
feministe
. Ze was medeoprichter en voorzitter van het
Vrouwen Overleg Komitee
en de eerste emancipatieambtenaar in de
Vlaamse Gemeenschap
.
Rita Mulier studeerde rechten en economie aan de
Katholieke Universiteit Leuven
, waar ze in 1957 doctoreerde in de rechten. Vervolgens deed ze stage aan de balie te
Leuven
en werkte ze voor het Centrum voor Vergelijkend Privaatrecht van de KU Leuven. Ze was politiek geengageerd bij
CVP-Jongeren
, maar ging later als onafhankelijke verder.
In 1972 was ze medeoprichtter van het
Vrouwen Overleg Komitee
(VOK), waarvan ze van 1973 tot 1981 de eerste voorzitter was. Ze was medeorganisator van de nationale vrouwendagen, schreef politieke commentaren en nam deel aan debatten. Ze was tevens op initiatief van
Rika Steyaert
actief bij de
Kristelijke Arbeiders Vrouwengilde
(KAV), waar ze ochtendseminaries voor jonge vrouwen begeleidde. Ook was ze in 1980 mede-initiatiefnemer van Omschakelen, een vormingsproject dat vouwen de weg wees naar de arbeidsmarkt.
In 1990 gaf Mulier de eerste cursussen loopbaanplanning aan vrouwelijke federale ambtenaren. Van 1991 tot 1996 was ze de eerste emancipatieambtenaar aangeduid door de
Vlaamse regering
.
In 1999 schreef ze het boek
Dwars en loyaal
waarin ze schreef over haar veertig jaar engagement.
Mulier was gehuwd met Raymond Jolie (1928-1986) en is moeder van zes kinderen.
In 1981 was Mulier laureate van de eerste Marie Popelinprijs van de
Vrouwenraad
.
Ze werd in 2002 in de persoonlijke adel met de titel van
barones
opgenomen.
Bronnen, noten en/of referenties
|