Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rene Aloysius Cornelis Hoksbergen
(
Amsterdam
,
21 september
1940
) is een Nederlandse
emeritus
hoogleraar
, gespecialiseerd in
adoptie
.
Hoksbergen studeerde na de
HBS-a
sociale psychologie
en sociale pedagogiek aan de
Universiteit van Amsterdam
. Daar promoveerde hij op 23 juni 1972 op het proefschrift "
Profiel van de avondlyceist. Een empirische studie over leerlingen van avondlycea in Nederland
" (promotor was prof. dr.
T.T. ten Have
).
In december 1984 werd hij aan de
Universiteit Utrecht
(UU) benoemd tot
bijzonder hoogleraar
Adoptie van Nederlandse en buitenlandse pleegkinderen bij de faculteit Sociale Wetenschappen, Subfaculteit Pedagogische en andragogische wetenschappen (een leerstoel van de Nederlandse stichting voor interlandelijke adoptie en jeugdwelzijn). Hij trad veelvuldig in de publiciteit en adviseerde daarnaast bij vele individuele adoptieprocessen.
[1]
[2]
In 2000 ging hij met emeritaat, maar hij bleef actief in de wereld van het adoptiewezen, zowel aan de UU als daarbuiten. Hij adviseerde de
Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming
(RSJ) bij een rapport over het stopzetten van adoptie van kinderen uit een aantal landen, dat in november 2016 veel stof deed opwaaien.
[3]
In 2013 kreeg hij de onderscheiding
Officier in de Orde van Oranje Nassau
, onder meer omdat hij betrokken was geweest bij de herintroductie van de
andragogie
in Nederland, en omdat hij zich jarenlang had ingezet op het gebied van het dag- en avondonderwijs voor volwassenen.
[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|