Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Regina Carter
(
Detroit
,
1966
) is een
Amerikaanse
jazzvioliste
. Ze bespeelde ooit de viool van
Niccolo Paganini
.
Al op tweejarige leeftijd begon ze piano te spelen, maar op haar 4e jaar schakelde ze over naar de viool op aandrang van haar moeder.
Carter begon als een klassieke violiste, maar raakte geinteresseerd in
jazz
toen ze de Cass Technical High School bezocht en haar beste vriendin, jazzsinger
Carla Cook
, haar introduceerde in de jazz. Thans wordt ze beschouwd als de beste violiste in dit genre.
Ze is de nicht van de bekende jazz saxofonist
James Carter
, behaalde haar “Music Degree from the Oakland University” en studeerde ook af bij het “
New England Conservatory
of Music in Boston”.
Al heel gauw leidde ze haar eigen “electric band”, maar verwierf medio ‘90 bekendheid als violiste van het “All Female Jazz Quintet Straight Ahead”. De band produceerde drie albums op het Atlantic Jazz Label , maar daarna presenteerde Carter zich solo in de jazz wereld.
Eind 2001 speelde ze tijdens een concert in Genua op een viool “Il Cannone Guarnerius” vervaardigd in 1743, die eerder in het bezit was van
Niccolo Paganini
.
Carter is actief als docent, mentor en promotor van de
Suzukimethode
, heeft vele sessies verzorgd inclusief aan het “Berklee College of Music” en het “Stanford Jazz Workshop”.
Tegenwoordig treedt ze veel op met haar begeleidingskwartet.
In
2006
verwierf Carter een “MacArthur Fellows Program Grant” ook bekend als het “Genius Grant”.
Voor 2012 staat een tournee gepland met "The Bigger Band" van Joe Jackson, naar aanleiding van diens CD "The Duke", waarop Joe Jackson nummers van Duke Ellington interpreteert.
- Rhythms Of The Heart
- Motor City Moments
- Freefall