Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Piero Tosi
(
Sesto Fiorentino
,
10 april
1927
-
Rome
,
10 augustus
2019
) was een
Italiaanse
decor- en kostuumontwerper actief in de Italiaanse filmwereld.
Tosi werd geboren in een voorstad van
Florence
. In Florence volgde hij studies aan de Accademia di Belle Arti waar hij zijn stads- en generatiegenoot
Franco Zeffirelli
ontmoette. Ze werden vrienden voor het leven. Zeffirelli bracht Tosi in contact met
Luchino Visconti
wiens regie-assistent hij was geweest voor diens
neorealistisch
drama
La terra trema
(1948). Tosi begon te werken als kostuumontwerper voor enkele toneelstukken (onder meer
Shakespeare
's
Troilus en Cressida
) onder regie van Visconti. In 1951 maakte hij zijn debuut in de filmwereld met Visconti's neorealistisch drama
Bellissima
waaraan ook Zeffirelli als assistent meewerkte.
Tussen Tosi en Visconti ontstond er een hechte samenwerking die niet alleen tot uiting kwam in bijna alle films van Visconti maar ook in
enkele operaopvoeringen in de jaren vijftig. Tosi's neus voor de juiste kostuums en decors beantwoordde volledig aan de wensen van de geraffineerde estheet Visconti. Zo creeerde Tosi voor
Il gattopardo
(1963) 300 somptueuze 19e-eeuwse japonnen voor de balscene, het hoogtepunt van Visconti's historisch kostuumdrama, en ontwierp hij honderden al even weelderige
Belle epoque
-kostuums voor het drama
Death in Venice
(1971).
Ook
Mauro Bolognini
, die andere verfijnde filmestheet en architect van opleiding, deed voor tien van zijn films een beroep op Tosi. Zo herschiep Tosi de sfeer van het
fin de siecle
-Florence in het drama
La viaccia
(1961) en de midden 19e-eeuwse Parijse sfeer voor het naar de roman van
Alexandre Dumas fils
gedraaide drama
La storia vera della signora delle camelie
(1981).
Tosi werd eveneens meermaals gevraagd door
Liliana Cavani
voor vier films. Tosi, die al ervaring had met het uitbeelden van het decadente en gewelddadige
nazi
-universum voor Visconti's oorlogsdrama
The Damned
(1969), ging onder meer in op Cavani's verzoek om de ziekelijke nazisfeer tot uitdrukking te helpen brengen in haar geruchtmakend en controversieel drama
The Night Porter
(1974).
Ook
Vittorio De Sica
(3 films),
Franco Zeffirelli
(3),
Mario Monicelli
(2) en
Pier Paolo Pasolini
(2) werkten meer dan eens samen met hem.
Jarenlang gaf hij les in Rome aan de Scuola nazionale di cinema voor het Centro Sperimentale di Cinematografia.
Hij werd dikwijls gelauwerd met de belangrijkste Italiaanse filmprijzen, en werd er al even vaak voor genomineerd. De Ere-
Oscar
die hem in 2014 te beurt viel was de eerste ooit die aan een decor- en kostuumontwerper werd toegekend.
Tosi overleed in 2019 op 92-jarige leeftijd.
- 2000 - Matteo Pedani:
Chiari e morbidi tessuti l'arte di Piero Tosi
- 2008 - Francesco Costabile:
L'abito e il volto - Incontro con Piero Tosi