Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ostrichgitaar
is een
alternatieve gitaarstemming
waarbij alle gitaarsnaren in dezelfde
noot
(meestal D, maar Ais en B worden ook genoemd) gestemd zijn.
[1]
[2]
De term werd door
Velvet Undergrounds
Lou Reed
vernoemd naar de pre-Velvet Underground song
The Ostrich
van Lou Reed and The Primitives, waarop deze stemming voor het eerst gebruikt werd. Reed paste de stemming later toe op het in 1967 uitgebrachte album
The Velvet Underground & Nico
bij de nummers
Venus in furs
en
All tomorrow's parties
.
- 1d ----- * omlaag naar d (van e naar d)
- 2d ----- * omhoog naar d (van B naar d)
- 3D ----- * omlaag naar D (van G naar D)
- 4D ----- * gelijk
- 5D ----- * omhoog naar D (van A naar D)
- 6D ----- * omlaag naar D (van E naar D)
Volgens een interview met drummer
Maureen Tucker
in What Goes On? No.4, was Reeds ostrichgitaar een gitaar waarvan de frets verwijderd waren, en werd het instrument kort na de opnames van het album gestolen.
Ook
Glenn Branca
en
Sonic Youth
maakten bij een aantal van hun composities gebruik van een 6-snarige stemming in een noot.
Bronnen, noten en/of referenties
|