Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mouvement Syndical Unifie
|
Geschiedenis
|
Ontstaansdatum
|
1942
|
Ontbindingsdatum
|
1945
|
Eerste voorzitter
|
Andre Renard
|
Laatste voorzitter
|
Andre Renard
|
Structuur
|
Land
|
Belgie
|
Ledenaantal
|
59.535
|
|
De
Mouvement Syndical Unifie
(MSU), in het
Nederlands
Geunifieerde Vakbonden
, was een
Belgische
vakbond
tijdens de
Duitse
bezetting en de
Tweede Wereldoorlog
die voornamelijk actief was in de
Luikse
metaalindustrie
. De voorzitter was
Andre Renard
en het ledental bedroeg op haar hoogtepunt 59.535.
De MSU, aanvankelijk Mouvement Metallurgiste Unifie, stond voor begrippen als syndicale eenheid, politieke ongebondenheid, strijdsyndicalisme in combinatie met economische structuurhervormingen en arbeiderscontrole. Dit blijkt onder andere uit het document "Pour la revolution constructive" geschreven door Andre Renard, waarin hij pleit voor de arbeidseenheid ten overstaan van het kapitalisme. In het najaar van
1943
sloten de
Syndikale Strijdkomitees
uit de Luikse metaalindustrie zich aan bij de MSU van Renard. Daarnaast was er nog de
Mouvement des delegues des usines metallurgiques de Charleroi
, een beweging die nauw aanleunde bij de MSU van Luik.
Tijdens het fusiecongres van 28 en 29 april 1945 besloot de Mouvement Syndical Unifie te fusioneren met het
Belgisch Vakverbond
(BVV), het
Algemeen Geunifieerd Syndicaat der Openbare Diensten
(ASOD) en het
Belgisch Verbond der Eenheidssyndicaten
(BVES) tot het
Algemeen Belgisch Vakverbond
(ABVV). Het fusiecongres was er gekomen na een voorstel van de BVES om een gemeenschappelijk bureau op te richten met de BVV en voorzag oorspronkelijk in de oprichting van een
Confederatie der Geunifieerde Vakbonden van Belgie
. Het BVV, bij monde van
Joseph Bondas
, wilde echter enkel meedoen als ook de MSU deelnam aan de gesprekken.