Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
motu proprio
is een
pauselijke
brief (
apostolisch schrijven
) op persoonlijk initiatief van de paus, zonder formele afstemming met
kardinalen
en de
curie
, in zijn eigen
handschrift
. Een motu proprio heeft de vorm van een
decreet
met persoonlijke
ondertekening
en datering door de paus in het
Latijn
. Een
zegel
en het contrazegel ontbreken.
De term
motu proprio
komt uit het
Latijn
en betekent letterlijk
uit eigen beweging
. Vaak gaat het in een motu proprio om de afhandeling van administratieve zaken of de toekenning van een
privilege
.
Paus Innocentius VIII
maakte als eerste in
1484
gebruik van deze vorm.
Een motu proprio is geldig, zelfs als het tegen eerdere pauselijke beslissingen ingaat of indruist tegen het geldende
canoniek recht
. Canon 38 van de
Codex Iuris Canonici
van 1983 geeft aan dat een motu proprio de wijziging uitdrukkelijk moet vastleggen om effectief te zijn. Men verwijst naar een motu proprio met de openingswoorden, evenals bij een
encycliek
en andere pauselijke documenten, constituties van
concilies
en publicaties van de Curie (
constituties
,
apostolische exhortaties
en
instructies
). In tegenstelling tot deze documenten kan het bij een motu proprio in de titel behalve om Latijn ook om andere talen gaan.