Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Melodie
(
Oudgrieks
μελ?δ?α (
mel?idia
), zang, van μ?λο? (
melos
), lied, ?δω (
aid?
), zingen) is een karakteristieke opeenvolging van
tonen
, dat wil zeggen van
toonhoogten
en
toonduren
die in combinatie met het
ritme
een bepaalde muzikale
gestalte
vormt. Een melodie is een soort muzikale
gedachte
, met een specifiek karakter en met een duidelijk begin en eind. Los van het ritme zijn de intervallen van een melodie het
melos
.
- In
klassieke muziek
wordt een melodie doorgaans een
thema
genoemd. Een
compositie
bestaat doorgaans uit meerdere thema's met uitwerkingen. Een melodie vormt daarin een min of meer afgeronde, tot een besluit komende reeks na elkaar klinkende en samenhangende tonen. Melodieen worden ook in melodiegroepen gebruikt, of
contrapuntisch
tegenover elkaar geplaatst.
- In
popmuziek
worden meestal twee melodieen gebruikt voor een nummer; de
coupletten
en het
refrein
krijgen doorgaans een verschillende melodie of variaties op een enkele melodie.
- In de
jazz
wordt een melodie vaak in eerste instantie als startpunt voor
improvisatie
gebruikt (zie ook
leadsheet
).
- In
niet-westerse muziek
wordt doorgaans weinig gebruikgemaakt van
harmonie
zoals dat in westerse muziek vrijwel steeds het geval is.
Een melodie kan opgebouwd zijn uit diverse
motieven
.