Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mechanisme
is in de
filosofie
het idee dat aan alle natuurlijke fenomenen een waarneembare, fysieke verklaring ten grondslag ligt. Het tegenovergestelde van mechanisme is
vitalisme
, de filosofische theorie dat vitale krachten in het
leven
aanwezig zijn, zodat het leven niet alleen met fysieke verklaringen beschreven kan worden.
[1]
Het idee dat de gehele wereld in zuiver mechanistisch denken begrepen kan worden, was vooral populair in de vroeg
moderne filosofie
en is verweven met de opkomst van de
klassieke mechanica
. Een extreem voorbeeld van mechanistisch denken is te vinden in
L'Homme machine
van de
Franse
Verlichtingsdenker
Julien Offray de La Mettrie
. Hij verdedigt daarin de stelling dat ook de mens volledig aan mechanistische wetten onderhevig is. Het bestaan van een
vrije wil
(in de dominante betekenis) wordt door mechanisten verworpen.
[1]
De filosofische materialistische stroming wordt niet langer gebruikt binnen wetenschappelijk onderzoek, aangezien deze te deterministisch is. Nu wordt een
probablistisch
denkkader gehanteerd waarbij met begrippen als
onzekerheid
en
waarschijnlijkheid
wordt gewerkt. De mechanistische filosofie werd wel verwerkt in het hedendaags causaal denken in de vorm van
causale mechanismen
waar het bestaan van de vrije wil wel wordt erkend.
[1]
- Determinisme
, het geloof dat alles aan causale wetten onderworpen is
- Materialisme
, het geloof dat alles uiteindelijk tot materie herleidbaar is
Zowel determinisme als materialisme is in het mechanisme voorondersteld.
Bronnen, noten en/of referenties
|