Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maximiliaan II
(ook wel kortweg
Max II
;
Munchen
,
28 november
1811
? aldaar,
10 maart
1864
) was van
1848
tot
1864
koning van
Beieren
. Hij was de zoon van koning
Lodewijk I
en de vader van
Lodewijk II
en diens opvolger
Otto I
, welke zoons hij met extreem harde hand
Spartaans
opvoedde; geen van beide zoons zouden huwen of een opvolger schenken aan de dynastie.
Hij besteeg de troon in
1848
na de troonsafstand van zijn vader. Hij trachtte de zelfstandigheid van Beieren in de
Duitse Bond
te bewaren en bevorderde wetenschap en kunst. Voor het overige steunde hij geheel op
Oostenrijk
.
Hij verbleef meestal in de Munchner Residenz of in
Schloss Nymphenburg
, maar liet een kasteel bouwen in
Opper-Beieren
;
Hohenschwangau
in het gelijknamige
dorp
, waar hij veel tijd doorbracht met zijn familie. Toen hij stierf was zijn oudste zoon Lodewijk pas 18 jaar oud.
Maximiliaan huwde, op
12 oktober
1842
te Munchen, met
Marie van Pruisen (1825-1889)
, een dochter van prins
Willem van Pruisen
zij kregen samen twee zoons: