Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maxime Du Camp
(
Parijs
8 februari
1822
-
Parijs
9 februari
1894
) was een
Frans
schrijver, journalist en fotograaf. Du Camp was een boezemvriend van de schrijver
Gustave Flaubert
.
Du Camp was in zijn tijd een politiek actief persoon en nam onder andere deel aan de
Revolutie van 1848
. Zijn politieke geschriften zijn echter gedateerd, “onvast” qua standpunten, en hebben heden ten dage geen waarde meer.
Du Camp reisde meerdere malen naar
Egypte
, nam bijvoorbeeld in
1849
deel aan een grote
Nijl
-expeditie samen met onder andere zijn vriend
Flaubert
. Tijdens deze reizen ontstonden de meeste van zijn romans en gedichten, maar beroemd werden vooral zijn fotoreportages, toentertijd de eerste in hun soort.
Du Camp schreef verder enkele boeken over Parijs (?Les convulsions de Paris“ en ?Paris, ses organes, ses fonctions et sa vie“ ), welke nog steeds te boek staan als uitermate typerende beschrijvingen van het (intellectuele) Parijse milieu in de negentiende eeuw.
Vandaag de dag worden met name ook nog zijn herinneringen (“souvenirs”) gelezen, mede ook vanwege opgenomen beschrijvingen van zijn gesprekken met
Flaubert
(in Nederland verscheen een selectie in de reeks
Prive-Domein
onder de titel “Uren met Flaubert”).
In
1880
werd Du Camp opgenomen in de
Academie francaise
.
Du Camp stierf een dag na zijn 72e verjaardag, op 9 februari 1894 in
Parijs
.