Max Greger
(
Munchen
,
2 april
1926
? aldaar,
15 augustus
2015
) was een Duitse
bigbandleider
,
jazzmuzikant
,
saxofonist
en
dirigent
.
Oorspronkelijk was Greger van plan om het ouderlijk bedrijf over te nemen. In 1936 schonk zijn opa hem echter een
accordeon
en legde daarmee de basis voor de muzikale ontwikkeling van de toentertijd 10-jarige Greger. In de jaren hierna ontwikkelde Greger zich verder in de muziek en studeerde hij aan het conservatorium van Munchen
klarinet
en
saxofoon
.
Als 18-jarige werd hij tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, in 1944-'45, nog voor het leger opgeroepen. Hij speelde direct na het einde van de oorlog als een van de eerste Duitsers in Amerikaanse officierscasino's en werd daarmee pionier in de naoorlogse Duitse swing- en bigbandwereld. In 1948 richtte hij zijn eerste ensemble op, onder de naam
Max-Greger-Sextett
.
In de daaropvolgende jaren speelde hij hoofdzakelijk muziek voor de
Bayerischer Rundfunk
en in Amerikaanse clubs, waar ook zijn eerste ontmoetingen met onder anderen
Duke Ellington
en
Ella Fitzgerald
plaatsvonden. Hierna volgden ook de eerste langspeelplaatopnamen en tournees door Duitsland en de rest van Europa. Als eerste westerse band in 35 jaar mocht Greger in 1959 een tournee door de toenmalige
Sovjet-Unie
houden.
Van 1963 tot 1977 werkte hij in vaste dienst van de Duitse omroep
ZDF
. Hij was daardoor vaste gast bij programma's als
Vergißmeinnicht
,
Musik ist Trumpf
en
Der große Preis
. In 1970 trad hij als enig Duits orkest op tijdens de
wereldtentoonstelling
in het Japanse
Osaka
.
Hiernaast was hij tevens regelmatig met zijn orkest te gast bij danswedstrijden en nam hij veel elpees op die speciaal gericht waren op het
ballroomdansen
.
In 1986 vierde Greger bij de ZDF zijn zestigste verjaardag met een ?Super-Band“, waarin beroemde collega's als
Hazy Osterwald
,
Paul Kuhn
,
Hugo Strasser
en
James Last
optraden. Sinds 1992 werkte hij nog als gastdirigent bij openbare optredens en studioproducties van de
SWR Big Band
.
Een aantal jaren toerde hij Duitsland rond met zijn collega's
Hugo Strasser
en
Paul Kuhn
onder de naam
Swing-Legenden
. Samen met de
SWR Big Band
speelden zij nummers van jazzgrootheden zoals
Glenn Miller
en
Duke Ellington
.
Vanaf 2 april 2006 vierde Greger zijn tachtigste verjaardag met een verjaardagstournee die begon op zijn verjaardag in de
Philharmonie Munchen
in zijn geboorteplaats.
Max Greger bleef geregeld optreden tot juli 2015. Die maand werd bij hem kanker vastgesteld. Een maand later overleed hij aan de gevolgen van de ziekte.
[1]
Van 1955 tot 1977 had Greger een eigen bigband waarmee hij meer dan 3000 verschillende nummers op elpee opnam. Dit repertoire varieerde van
schlagers
tot
bigbandmuziek
en
jazz
.
- In 1987 ontving Greger het
Bundesverdienstkreuz
I. Klasse
.
- In 2006 werd Greger genomineerd voor de
Amadeus Austrian Music Award
.
Bronnen, noten en/of referenties
|