Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De
Marcomannen
(of Latijn
Marcomanni
) waren een
Germaanse
stam die samen met
Quaden
een onderdeel vormden van het losse stamverband van de
Sueben
. Op zijn tochten diep in
Germania
viel
Drusus
hen in
9 v.Chr.
aan waardoor de Marcomannen gedwongen werden hun verblijfplaats (het huidige
Thuringen
in
Duitsland
) te verruilen voor het tegenwoordige
Bohemen
.
Daar herstelden de Marcomannen zich echter snel. In de eerste jaren na het begin van de jaartelling vormden ze min of meer de eerste
Germaanse
staat. Strak georganiseerd door koning
Marbod
. Deze ontwikkeling kon
Rome
niet welgevallig zijn. Ten eerste had de groeiende macht van de Marcomannen een aanzuigende werking op andere stammen. Verder vormde het rijk van de Marcomannen een bedreiging voor zowel
Germania
als de
Donau
-grens. Overigens toonde Marbod geen enkele agressie tegen Rome.
In het jaar
6
besloot Rome in te grijpen. Twaalf legioenen werden gemobiliseerd om het Marcomannen-rijk in een grote tangbeweging aan te vallen. Juist op dat moment brak er echter in
Pannonie
een opstand uit, waardoor de hele actie afgeblazen moest worden. Marbod buitte deze situatie niet uit, maar sloot een vredesverdrag met de Romeinen.
Marbod wist zijn positie lange tijd te bewaren, maar ging uiteindelijk ten onder door een oorlog tegen de
Cherusken
onder leiding van
Arminius
(
17
) en werd uiteindelijk ten val gebracht door de
Goten
onder leiding van
Catualda
(
19
). Voor de Marcomannen betekende dit dat zij onder sterke Romeinse invloed kwamen.
In de
2e eeuw
deden de Marcomannen opnieuw van zich spreken toen zij in een coalitie met
Quaden
en
Sarmaten
de
Marcomannenoorlog
ontketenden. Het kostte keizer
Marcus Aurelius
een groot deel van zijn regeringsperiode om deze strijd te beslechten die uiteindelijk door zijn zoon
Commodus
met een voor de Romeinen nadelig vredesakkoord beeindigd werd.
In de
4e eeuw
vielen de Marcomannen het Romeinse Rijk nog meerdere malen binnen maar in
396
werd een deel van hen
foederati
van de Romeinen in Pannonie. Hun koningin
Fritigil
onderhield contacten met
Ambrosius van Milaan
door wiens invloed de Marcomannen gekerstend werden.
Voor het laatst deden de Marcomannen van zich spreken als onderdeel van de macht van de
Hunnen
. In
451
vochten ze aan de zijde van
Attila
in de
Slag op de Catalaunische Velden
. In de latere eeuwen verdwenen de Marcomannen uit de geschiedenis en zijn wellicht opgegaan in de
Slaven
.
Voorouders van de Beieren? (eind 4e, begin 5e eeuw)
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
Volgens een andere theorie zouden de
Bajuwaren
, die zich in die tijd in Zuid-Beieren en Oostenrijk vestigden, afstammen van de Marcomannen.