Franz Heinrich Louis (Lovis) Corinth
(
Tapiau
,
Oost-Pruisen
,
21 juli
1858
?
Zandvoort
,
Nederland
,
17 juli
1925
) was een
Duitse
schilder
en
graficus
. Naast
Max Liebermann
,
Lesser Ury
en
Max Slevogt
geldt hij als een belangrijke vertegenwoordiger van het Duitse
impressionisme
. Vooral zijn latere werk is een synthese van impressionisme en
expressionisme
.
Corinth werd geboren in
Oost-Pruisen
en bezocht het gymnasium in
Koningsbergen
. Hij had al vroeg talent getoond voor de tekenkunst en bezocht in 1880 de Munchener Academie, die kon wedijveren met Parijs, het centrum van Europa voor de
avantgardistische
beweging. Daar onderging hij de invloed van de
School van Barbizon
en
Gustave Courbet
, zoals destijds in Munchen geinterpreteerd door de Munchener kunstenaars
Wilhelm Leibl
en
Wilhelm Trubner
. Zijn vroege werk was nog
naturalistisch
. Hij maakte een studiereis naar Parijs en bezocht daar de lessen van
William Bouguereau
aan de
Academie Julian
. In 1891 keerde Corinth weer terug naar Munchen, maar in 1892 verliet hij de
Munchener Academie
en sloot zich aan bij de allereerste
Sezession
, de
Munchener Sezession
. In 1894 werd hij lid van
die freie Sezession
en in 1899 nam hij deel aan de eerste door de
Berliner Sezession
georganiseerde tentoonstelling.
In 1900 verhuisde Corinth naar
Berlijn
, waar hij een solo-expositie kreeg in de galerie van Paul Cassirer. In 1902, toen hij 43 jaar was, opende hij een schilderschool voor vrouwen en huwde met zijn eerste leerlinge, de twintig jaar jongere
Charlotte Berend
. Zij werd zijn
muze
, zijn geestelijke partner, en de moeder van zijn twee kinderen. Ze had een sterke invloed op hem en het familieleven werd een belangrijk thema in zijn werk.
Corinth stond aanvankelijk afwijzend tegenover de
expressionistische
beweging, maar na een beroerte in 1911, waardoor hij gedeeltelijk verlamd raakte en met behulp van zijn vrouw weer moest leren schilderen, werd zijn stijl losser en begon zijn werk meer kenmerken van het expressionisme te vertonen.
Zijn gebruik van kleur werd levendiger en de door hem vervaardigde portretten en landschappen kregen een uitzonderlijke levendigheid en kracht. In deze fase van zijn leven maakte Corinth zijn bekendste schilderijen, de Walchensee-landschappen, die volgens velen ook zijn beste werk zijn.
[1]
In 1910 schonk Corinth het drieluik 'Golgatha' aan de kerk van zijn geboorteplaats Tapiau. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen Oost-Pruisen door de Sovjet-legers werd veroverd, is het doek spoorloos verdwenen, zoals toen met zoveel andere kunstwerken en kerkschatten gebeurde. Overigens is Tapiau als een van de zeer weinige Oost-Pruisische plaatsen vrijwel ongeschonden uit de oorlog gekomen: Corinths geboortehuis staat er nog.
Van 1911 tot 1925 was Corinth, als opvolger van Max Liebermann, voorzitter van de Berliner Sezession.
In 1925 maakte Corinth een reis naar Nederland om de werken van zijn favoriete Hollandse Meesters (
Frans Hals
en
Rembrandt van Rijn
) te bekijken. Hij kreeg longontsteking en stierf in
Zandvoort
, vier dagen voor zijn 67e verjaardag. Corinth werd in Berlijn begraven.
Zijn werk toont een ruime keuze aan onderwerpen. We zien van zijn hand onder meer landschappen, portretten, zelfportretten, naakten en Bijbelse taferelen.
Olga Desmond
was een van zijn modellen.
Corinth experimenteerde met alle
grafische
technieken, behalve de aquatint; zijn favoriete technieken waren
etsen
met de droge naald en de
lithografie
. Zijn eerste etsen maakte hij in 1891 en zijn eerste lithografie in 1894. In 1916 probeerde hij ook de
houtsnede
, maar maakte er maar 11. Corinth was erg productief en maakte in de laatste vijftien jaar van zijn leven meer dan 900 grafische werken, inclusief 60 zelfportretten. Van zijn complete oeuvre zijn de landschapen die hij maakte tussen 1919 en 1929 het meest geliefd.
Alhoewel Corinth tijdens zijn leven een belangrijke en in aanzien staande vertegenwoordiger der Duitse kunst was en zich zeer vaderlandslievend had gedragen, werden veel van zijn werken ten tijde van het
nationaalsocialisme
zeer kritisch beschouwd. Vooral de meer expressionistische werken van de latere jaren werden als
Entartete Kunst
aangemerkt en tijdens de grote
Reinigung
der musea in 1937 werden in totaal 295 van zijn werken inbeslaggenomen en later in Zwitserland geveild of zijn verloren gegaan. Enige werken werden in Munchen geexposeerd op de
Ausstellung Entartete Kunst
.
- Charlotte Berend-Corinth:
Lovis Corinth. Werkverzeichnis.
Neu bearbeitet von Beatrice Hernad. Bruckmann Verlag, Munchen 1958, 1992.
ISBN 3-7654-2566-4
- Thomas Corinth:
Lovis Corinth
. E. Wasmuth, Tubingen 1979.
ISBN 3-8030-3025-0
- Norbert Eisold:
Lovis Corinth: Fridericus Rex. Ein lithographischer Zyklus
. Deutsche Stiftung Denkmalschutz ? Monumente Publikationen, Bonn 2008.
ISBN 978-3-936942-98-9
- Peter-Klaus Schuster, Christoph Vitali, Barbara Butts (Hrsg.):
Lovis Corinth
. Prestel Munchen 1996.
ISBN 3-7913-1645-1
- Werner Timm (Hrsg.):
Lovis Corinth ? Die Bilder vom Walchensee; Vision und Realitat
. Ostdeutsche Galerie, Regensburg 1986.
ISBN 3-89188-041-3
- Felix Zdenek (Hrsg.):
Lovis Corinth ? 1858?1925
. DuMont Buchverlag, Keulen 1985.
ISBN 3-7701-1803-0
Bronnen, noten en/of referenties
|