Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hieronder volgt een
lijst van niet-unaniem erkende staten
.
De criteria voor opname zijn dat een overheid de
soevereiniteit
claimt, de erkenning van ten minste een VN-lidstaat mist en ofwel:
- voldoen aan de declaratieve theorie van de soevereiniteit, of
- worden erkend als een staat door ten minste een VN-lidstaat.
- Er zijn diverse gebieden die internationaal niet als
staat
erkend zijn, maar die
de facto
zelfstandige staten
zijn. De meeste van dit soort gebieden zijn delen van een land, waar een etnische minderheid van het
moederland
de meerderheid vormt en die zich van dat moederland heeft afgescheiden.
- Micronaties
, zoals
Sealand
en
Hutt River
, zijn ook niet-erkende landen die onafhankelijkheid claimen en soms de facto ook bezitten. Micronaties worden internationaal echter niet serieus genomen en zijn daarom niet opgenomen in onderstaande lijst. Zie daarvoor de
lijst van micronaties
.
Leden van de Verenigde Naties die door enkele andere VN-leden niet erkend worden
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
-
Armenie
niet erkend door
Pakistan
.
- Volksrepubliek China
niet erkend door
Vaticaanstad
en de 12 VN-leden die de Republiek China (Taiwan) erkennen, te weten Eswatini (
Swaziland
),
Paraguay
,
Haiti
,
Guatemala
,
Belize
, drie eilandstaten in de
Caraiben
(
Saint Kitts en Nevis
,
Saint Lucia
en
Saint Vincent en de Grenadines
) en vier eilandstaten in de
Grote Oceaan
(
Marshalleilanden
,
Nauru
,
Palau
en
Tuvalu
).
[1]
[2]
-
Cyprus
niet erkend door
Turkije
.
-
Israel
niet erkend door
Afghanistan
,
[3]
Algerije
,
Bangladesh
,
[4]
Brunei
,
Comoren
,
Cuba
,
[5]
Djibouti
,
Indonesie
,
Iran
,
[6]
Irak
,
[7]
Koeweit
,
[8]
Libanon
,
Libie
,
[9]
Maleisie
,
Noord-Korea
,
[10]
Oman
,
[11]
Pakistan
,
Qatar
,
Saudi-Arabie
,
Somalie
,
Syrie
,
Tunesie
en
Jemen
.
[12]
[13]
-
Noord-Korea
niet erkend door
Zuid-Korea
,
Japan
en
Frankrijk
.
[14]
[15]
[16]
-
Zuid-Korea
niet erkend door
Noord-Korea
.
Leden van de Verenigde Naties die ooit niet erkend werden door andere VN-leden
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
Deels erkende landen met in de praktijk controle over hun territorium
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
- Abchazie
in het noordwesten van
Georgie
is een
de facto
functionerende staat, die zichzelf heeft uitgeroepen en erkend wordt door
Rusland
,
Nicaragua
,
Venezuela
,
Nauru
en
Syrie
.
[19]
Het werd ook ooit erkend door
Tuvalu
en
Vanuatu
, maar deze landen hebben hun erkenning ingetrokken. Abchazie ligt tussen de
Kaukasus
en de
Zwarte Zee
. Na de bezetting van het onafhankelijke Georgie door Sovjet-Russische troepen in
1921
was Abchazie korte tijd gescheiden van Georgie. Binnen de
Sovjet-Unie
was Abchazie als de
Abchazische Autonome Socialistische Sovjetrepubliek
(ASSR) deel van de
Georgische Socialistische Sovjetrepubliek
. In
1992
werd een verklaring van onafhankelijkheid aangenomen, hetgeen tot een oorlog leidde die tot
1993
duurde. Sindsdien is Abchazie buiten de controle van Georgie en wordt het feitelijk door Rusland gecontroleerd dat een grote militaire bezettingsmacht in het gebied heeft. In
1999
verklaarde het zich officieel onafhankelijk. Abchazie gebruikt naast de
Russische roebel
een eigen munteenheid, de
Abchazische apsar
.
- Kosovo
functioneerde na de
Kosovo-oorlog
onder de
UNMIK
in de periode 1999 tot 2008 de facto onafhankelijk van
Servie
, op basis van resolutie 1244 van de
VN-Veiligheidsraad
.
De jure
is Kosovo een autonome Servische provincie. Op 17 februari 2008 riep het parlement van Kosovo eenzijdig de onafhankelijkheid uit. Deze wordt door 108 van de 193 lidstaten van de VN erkend, waaronder
Nederland
,
Belgie
en de meeste andere lidstaten van de
Europese Unie
en de
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie
. Veel andere landen, zoals het vroegere moederland Servie, Rusland, China, Spanje, India, Brazilie, Marokko, Mexico, Kazachstan en Iran, erkennen de onafhankelijkheid echter niet en beschouwen het nog altijd als een onderdeel van Servie. Kosovo is lid van de
Centraal-Europese Vrijhandelsassociatie
.
- Noord-Cyprus
, officieel de
Turkse Republiek Noord-Cyprus
is het feitelijk onafhankelijke noordelijke deel van het eiland
Cyprus
die in 1975 door Turks-Cyprioten uitgeroepen werd als de
Turkse Federale Staat Cyprus
, na de
Grieks-Cypriotische staatsgreep
en de daaropvolgende bezetting van noord-Cyprus door Turkije in 1974. In 1983 riep het niet erkende noord-Cypriotische parlement de onafhankelijkheid van de 'Turkse Republiek Noord-Cyprus' uit. Deze zelfverklaarde staat wordt alleen door
Turkije
erkend. Een onder
Kofi Annan
uitgewerkt VN-voorstel om beide Cypriotische staten bij elkaar te brengen in een
confederale staat
werd door Turks-Cyprioten aanvaard, maar door de Grieks-Cyprioten bij een
referendum in 2004
afgewezen.
- Taiwan
(Republiek China) bestaat sinds de nederlaag in de
Chinese Burgeroorlog
in
1949
uit Taiwan en enkele kleine nabijgelegen eilanden. Door resolutie 2758 van de Algemene vergadering van de Verenigde Naties van
25 oktober
1971
verloor het zijn zetel in de VN en een groot deel van de internationale erkenning. De
Volksrepubliek China
nam de zetel in de VN over. Anno 2023 wordt de Republiek China slechts door twaalf landen officieel erkend (elf VN-leden en
Vaticaanstad
). China zet regelmatig landen onder druk om die erkenning in te trekken.
[20]
Dit gebeurde in de periode 2016 - 2023 negen keer.
[21]
Taiwan onderhoudt echter met de meeste landen wel economische betrekkingen. Daarnaast hebben veel landen die Taiwan formeel niet erkennen wel een diplomatieke vertegenwoordiging met de
de facto
functie van een ambassade of consulaat. Ook Nederland heeft een vertegenwoordiging in Taiwan.
[22]
Taiwan heeft een eigen munteenheid, de
Taiwanese dollar
en is lid van de
Wereldhandelsorganisatie
,
APEC
en
Asian Development Bank
. China beschouwt Taiwan als een "afvallige provincie" en als onderdeel van
Groot-China
.
- Zuid-Ossetie
is een
de facto
republiek op
Georgisch
territorium. In april 1991 riep Georgie de onafhankelijkheid uit en verklaarde
Zuid-Ossetie
zichzelf in mei
1992
onafhankelijk van Georgie. Kort daarna werd een wapenstilstand overeengekomen in de
burgeroorlog
die sinds januari 1991 woedde. Het conflict laaide echter weer op in 2004, en opnieuw werd een wapenstilstand afgesloten. Na aanhoudende provocaties van Zuid-Osseetse zijde begon Georgie in de nacht van 7 op 8 augustus 2008 een militaire operatie om het centrale gezag over de regio te herstellen, waarna Russische troepen Georgie binnentrokken en de Georgische strijdkrachten terugdreef. Kort daarna werd de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetie door
Rusland
erkend, gevolgd door
Nicaragua
(2008),
Venezuela
(2009),
Nauru
(2009) en
Syrie
(2018).
[19]
Zuid-Ossetie werd ook enige tijd erkend door
Tuvalu
, maar dat land trok later de erkenning in. Zuid-Ossetie streeft naar vereniging met
Noord-Ossetie
en opname in de Russische Federatie. Rusland heeft een grote militaire bezettingsmacht in het gebied.
Deels erkende landen, grotendeels militair bezet
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
- Palestina
werd in 1988 uitgeroepen en door de
Arabische wereld
erkend. De
Palestijnse Autoriteit
heeft slechts een gedeeltelijke controle over haar grondgebied, dat grotendeels door de staat
Israel
is bezet. De
Palestijnse gebieden
bestaan uit de
Gazastrook
, de
Westelijke Jordaanoever
en
Oost-Jeruzalem
die gezamenlijk Palestina vormen. Palestina wordt officieel erkend door ruim 130 landen, waaronder enkele EU-lidstaten. Israel, maar ook Nederland en Belgie, erkennen Palestina niet. Het land werd in 2012 een waarnemend niet-lid van de Verenigde Naties.
[23]
Palestina is lid van de
Arabische Liga
,
Organisatie voor Islamitische Samenwerking
,
Unie voor het Middellandse Zeegebied
,
Beweging van Niet-Gebonden Landen
en
UNESCO
. In Palestina worden drie munteenheden naast elkaar gebruikt: de
Israelische sjekel
, de
Egyptisch pond
en de
Jordaanse dinar
.
- Sahrawi Arabische Democratische Republiek
(SADR) of ook wel
Westelijke Sahara
is sinds de terugtrekking van
Spanje
uit de
Spaanse Sahara
in
1976
een gebied dat grotendeels door
Marokko
werd bezet en een klein deel door
Mauritanie
dat zich later terugtrok. Marokko claimt de hele Westelijke Sahara als onderdeel van
Groot-Marokko
. De onafhankelijkheidsbeweging
Polisario
, gesteund door
Algerije
, voert een onafhankelijkheidsstrijd tegen eerst Spanje en later Marokko en controleert slechts een klein deel van de Westelijke Sahara. Marokko stelde in 2007 om de Westelijke Sahara tot
autonome regio
te maken maar werd door de Polisario verworpen. De SADR wordt anno 2015 door 45 VN-leden erkend, is lid van de
Afrikaanse Unie
en maakt deel uit van de
Hispanidad
. Daarnaast zijn er nog 39 VN-leden die de erkenning hebben ingetrokken of opgeschort. In het door ADRS gecontroleerde deel van de Westelijke Sahara is de
Saharawi peseta
de officiele munteenheid. In het door Marokko gecontroleerde deel van de Westelijke Sahara is de
Marokkaanse dirham
de officiele munteenheid.
Niet-erkende landen met in de praktijk controle over hun territorium
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
- Somaliland
is het noordwestelijke deel van
Somalie
. In mei 1991 riepen stammen in het noorden van Somalie de onafhankelijke republiek Somaliland uit, die tegenwoordig vijf van de achttien districten van Somalie omvat. Het gebied komt overeen met het vroegere
Brits-Somaliland
. Somaliland heeft een eigen munteenheid, de
Somalilandse shilling
.
- Transnistrie
is het gedeelte van
Moldavie
dat aan de oostkant van de rivier de
Dnjestr
ligt. Het riep zichzelf in
1990
uit als staat en wordt door geen enkel ander land erkend. Transnistrie heeft een
Slavische
bevolking, in tegenstelling tot de rest van Moldavie, waar de meerderheid
Moldavisch
is. De onafhankelijkheid wordt door geen enkel VN-lid erkend, maar wel door de deels erkende staten Abchazie en Zuid-Ossetie. Transnistrie heeft een eigen munteenheid, de
Transnistrische roebel
.
Niet-erkende landen met in de praktijk geen controle over hun territorium
[
bewerken
|
brontekst bewerken
]
- Republiek Artsach
(
Nagorno-Karabach
) is sinds 1991 een de facto staat gelegen in
Azerbeidzjan
, als opvolger van de
Nagorno-Karabachse Autonome Oblast
. Het is in meerderheid bewoond door
Armeniers
maar wordt internationaal als deel van Azerbeidzjan gezien. De onafhankelijkheid wordt door geen enkel VN-lid erkend, maar wel door de deels erkende staten Abchazie en Zuid-Ossetie. Als gevolg van de
aanval op Nagorno-Karabach in 2023
verloor de republiek de controle over haar territorium aan Azerbeidzjan. De republiek kondigde op 28 september 2023 haar formele ontbinding aan, maar stelde drie maanden later dat hier geen opvolging aan is gegeven.
[24]
- Het
Catalaanse
parlement stemde op 27 oktober 2017 in met het verklaren van de onafhankelijkheid. Dit gebeurde nadat 92% van de stemmers in het
Catalaans onafhankelijkheidsreferendum
van 1 oktober 2017 met afscheiding van
Spanje
instemde, bij een opkomst van 42%. Slechts een halfuur na de motie voor de onafhankelijkheid stelde de Spaanse regering artikel 155 in werking, die de autonomie van de regio tijdelijk opschortte. De Spaanse regering ontbond het Catalaanse parlement en kondigde verkiezingen af voor december 2017. In juni 2018 werd de autonomie hersteld nadat de nieuwe Catalaanse president
Quim Torra
zijn kabinet benoemd had.
[25]
- De
Tsjetsjeense Republiek
Itsjkerie
verkreeg zijn feitelijke onafhankelijkheid na het
uiteenvallen van de Sovjet-Unie
en een bloedige
onafhankelijkheidsoorlog
tegen
Rusland
. De republiek hield stand van 1991-1999 en werd erkend door
Afghanistan
. Door de
Tweede Tsjetsjeense Oorlog
kwam het territorium van Itsjkerie in 2000 weer onder Russische controle en werd het gebied een Russische
autonome deelrepubliek
onder de naam
Tsjetsjenie
.
- Oost-Turkestan
(ook wel Oeigoerie of Chinees-Turkestan genoemd) was een onafhankelijk staat tussen 1933-1934 en 1944-1949 en werd in 1949 geannexeerd door het nieuwe communistische bewind van
China
en heet sindsdien
Xinjiang
. Tegenwoordig is Xinjiang een autonome regio in China.
- Tatarije
of ook
Tatarstan
was een republiek van 1990 tot 1994 waarna het vreedzaam onderdeel ging uitmaken van Rusland.
- Tibet
was een onafhankelijke staat tussen 1912 en 1950. Sinds de
Chinese invasie van Tibet
is de
Tibetaanse regering in ballingschap
in
India
. Tegenwoordig is Tibet een
autonome regio
in China.
- De
Republiek der Zuid-Molukken
Republik Maluku Selatan
(RMS) was een in 1950 op
Ambon
uitgeroepen staat. Deze republiek bevindt zich in het huidige Indonesie.
- Literatuur
- Bronnen en voetnoten
- ↑
(
en
)
Honduras says there is ‘only one China’ as it officially cuts ties with Taiwan
.
The Guardian
(
26 maart 2023
). Geraadpleegd op
4 augustus 2023
.
- ↑
(
en
)
Who are Taiwan’s formal diplomatic allies?
.
Al Jazeera
(
15 maart 2023
). Geraadpleegd op
4 augustus 2023
.
- ↑
Sacha Kester
,
Netanyahu noemt mogelijk onderzoek van Internationaal Strafhof naar Israel 'puur antisemitisme'
.
de Volkskrant
(
6 februari 2021
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
(
en
)
DAILY SABAH
,
Bangladesh bought mass-spying equipment from Israel, report says
.
Daily Sabah
(
3 februari 2021
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
VRT NWS
,
10 vragen over Israel-Palestina (die je niet op cafe durft stellen)
.
vrtnws.be
(
5 juni 2017
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Gaat Israel in de aanval tegen Iran? Het dreigt er wel mee
.
NRC
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
redactie buitenland
,
'Irak-oorlog excuus voor Groot-Israel'
.
Trouw
(
17 februari 2003
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Door Kemal Rijken
,
Schrijver in Koeweit: Israel bestaat, accepteer het
.
Jonet.nl
(
26 november 2017
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Waarom de palestijnen er nog nooit zo slecht voor stonden als nu
.
parool.nl
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Koos van der Bruggen
,
Woede over Noord-Korea is selectief
.
Trouw
(
8 september 2017
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Israel en Verenigde Arabische Emiraten sluiten historisch akkoord
.
NU
(
13 augustus 2020
). Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
VN ERKENNING VAN ISRAEL
.
frontsector.be
. Gearchiveerd op
18 januari 2021
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Wie zijn nog de bondgenoten van de Palestijnen?
.
nos.nl
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
(
fr
)
Commission de la defense nationale et des forces armees
,
Audition de M. Jack Lang, envoye special du President de la Republique pour la Coree du Nord.
(30 March 2010). Gearchiveerd op 17 February 2012. Geraadpleegd op
2 mei 2010
.
- ↑
Laatste woord over deal met Israel is in Bahrein nog niet gesproken
.
RD.nl
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Alles over Israel | Praktische informatie | ExperienceTravel
.
www.experiencetravel.nl
. Geraadpleegd op
20 februari 2021
.
- ↑
Nicolien Zuijdgeest
(2004).
De laatste kolonie van Afrika - reizen door de Westelijke Sahara
. Bulaaq, pp. 74.
ISBN 9 789054 600992
.
- ↑
(
en
)
Abdulla Omran
(2019).
The Establishment of the United Arab Emirates 1950-85
. Taryam, 194-195 & 220.
ISBN 9781138225787
.
- ↑
a
b
Syria Recognizes Abkhazia, South Ossetia
.
Civil Georgia
(
29 mei 2018
). Geraadpleegd op
26 maart 2022
.
- ↑
Ook Honduras verbreekt banden met Taiwan
.
NOS
(
28 april 2020
). Geraadpleegd op
26 maart 2023
.
- ↑
(
en
)
Micaela Carhed
,
Taiwan’s Battle of Recognition - An analysis of the withdrawal of state recognition in practice
.
Lund University
(2020). Geraadpleegd op
26 maart 2023
.
- ↑
China ontstemd om Nederlands besluit Taiwan
.
De Telegraaf
(
28 april 2020
). Geraadpleegd op
26 maart 2023
.
- ↑
VN verhogen status Palestina tot waarnemerstaat
.
Het Parool
(
29 november 2012
). Geraadpleegd op
8 juli 2023
.
- ↑
(
en
)
Nagorno-Karabakh Separatist Leader Says Dissolution Decree Not Valid
.
Radio Free Europe RFE/RL
(
22 december 2023
). Geraadpleegd op
2 januari 2024
.
- ↑
(
en
)
Key dates in Catalonia's separatist crisis
.
France24
(
24 september 2021
). Geraadpleegd op
1 november 2022
.
|