Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natuurgebied
Lemelerberg
bestaat uit een
stuwwal
die zich ten westen van het
Overijsselse
Lemele
en ten noordoosten van
Lemelerveld
bevindt. Het gedeelte dat Lemelerberg heet is ruim 60 meter hoog. Met 77,9 m is de aan de noordzijde van het gebied gelegen
Archemerberg
het hoogste deel van de stuwwal. Ten oosten van het natuurgebied loopt de
N347
(
Ommen
-
Hellendoorn
/
Nijverdal
-
Rijssen
). Aan de westzijde loopt de Oude Raalterweg die later overgaat in de Ommerweg.
De stuwwal met de Lemelerberg en de Archemerberg is ontstaan in de voorlaatste
ijstijd
, het
Saalien
. Ook de
Sallandse heuvelrug
en andere heuvels in de omgeving zijn toen ontstaan. Het oprukkende
landijs
heeft grote hoeveelheden bevroren zand, grind en klei, voornamelijk door rivieren gedeponeerd, voor zich uitgestuwd en als grote schubben dakpansgewijs op elkaar gestapeld. Het door het ijs meegevoerde materiaal, de
grondmorene
,
keileem
met veel
zwerfstenen
uit
Scandinavie
, kan men langs de rand van de stuwwal vinden. Op veel plaatsen is de keileem geerodeerd, waardoor een bestrooiing van stenen is overgebleven.
Ten noordwesten van de stuwwal komen
stuifzandgebieden
voor. De
zandverstuivingen
zijn vooral het gevolg van menselijke
activiteiten, zoals branden, kappen,
plaggen
en steken, waardoor gemakkelijk verstuiving optrad en het zand tot
duinen
opwaaide. Langs de flanken van de hoge stuwwal is op deze manier een nieuw relief ontstaan.
De stuwwallen bij Lemele zijn gaaf van vorm en zeer representatief voor het
glaciale landschap
in Nederland.
[1]
Het natuurgebied de Lemelerberg is een divers gebied, bestaande uit
bos
en
heide
. In het natuurgebied zijn een aantal wandelroutes. Deze wandelroutes worden onderhouden door de provincie Overijssel. In het gebied komt onder meer de
mierenleeuw
voor.
Op de top van de Lemelerberg bevindt zich een zeer grote zwerfkei, de
Dikke Steen
. Vroeger dacht men wel dat dit vast gesteente was. Tussen de beide wereldoorlogen heeft men de steen grotendeels uitgegraven en zodoende is vastgesteld dat het om een zwerfkei gaat, ingebed in grof materiaal.
Sinds de aankoop van
Park 1813
in 2001 beheert
Landschap Overijssel
het gehele natuurgebied op de stuwwal.
[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|