Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Le Bateau-Lavoir
was een ateliercomplex aan de Rue Ravignan 13 (nu Place Emile Goudeau 13) in
Montmartre
, in het
18e arrondissement
van (
Parijs
). In de 19e eeuw betrokken kunstenaars, aangetrokken door de lage huren in deze omgeving, dit atelier. In het begin van de 20e eeuw, tot de
Eerste Wereldoorlog
in 1914 uitbrak, werd het gebouw bewoond door o.a.
Picasso
,
Modigliani
en
Kees van Dongen
en was het een brandpunt van
avantgardistische
schrijvers en schilders.
Helaas is het gebouw in 1970 door brand verwoest; in 1978 heeft men het herbouwd. Het pand op de foto hiernaast geeft niet Le Bateau-Lavoir aan, maar het ernaast gelegen gebouw op Place Emile Goudeau 11, met een
etalage
gewijd aan de geschiedenis van Le Bateau-Lavoir.
Le Bateau-Lavoir (
wasschip
of
drijvend washuis
) was oorspronkelijk een danszaal en piano fabriek. In 1889 werd het opgedeeld in 20 kleine kamers, gelegen aan de twee kanten van een lange gang die leek op het gangboord van een schip. Het pand was eigenlijk een krot en had een vreemde indeling. Er was geen verwarming. Omdat er maar een kraan was, zou het door de Franse schrijver en schilder
Max Jacob
ironisch Le Bateau-Lavoir zijn genoemd. Roland Dongeles beschreef het als een
obscure bouwval vol vreemde geluiden, hoeken en gaten met een wirwar van trappen
.
[1]
In 1904 betrok Pablo Picasso het atelier, evenals schilder
Otto van Rees
; Picasso woonde er tot 1909. Hier leerde hij zijn eerste liefde kennen:
bohemienne
en kunstenares
Fernande Olivier
. Ook
Kees van Dongen
kwam er met vrouw en dochtertje wonen in 1906. Picasso schilderde hier in 1907 o.a.
Les Demoiselles d'Avignon
,
manifest
van het
kubisme
. In 1908 richtten Picasso en zijn vrienden een
banket
aan ter ere van de naieve schilder
Henri Rousseau
, waar ze hem spottend belaadden met
medailles
en hem achter zijn rug uitlachten. Later gebruikte ook
Modigliani
het als onderdak en atelier.
Bezoekers van Le Bateau-Lavoir waren onder anderen schrijver
Guillaume Apollinaire
, schilders
Georges Braque
,
Jean Cocteau
en
Henri Matisse
en de schrijfster en verzamelaarster
Gertrude Stein
.
Referenties
- Bronnen
- Noten
- ↑
Standaardgids
Parijs
, 1995, pag. 416
twee kolommen
|