Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kris Richard
(
Thun
,
20 november
1994
) is een
Zwitsers
autocoureur
.
Richard begon zijn
autosportcarriere
in het
karting
in 2003. In 2007 stapte hij hierin over naar het Duitse Rotax Max-kampioenschap, dat hij in 2008 als tweede afsloot. In 2011 maakte hij de overstap naar het
formuleracing
en reed twee seizoenen in de
Formule Lista Junior
bij het team Daltec Racing. In 2011 behaalde hij twee podiumplaatsen op het
Autodrom Most
en het
Autodromo Nazionale Monza
en werd met 78 punten zevende in de eindstand. In 2012 won hij een race op
Dijon-Prenois
en behaalde nog zeven andere podiumplaatsen, waarmee hij met 137 punten zijn kampioenschapspositie verbeterde naar de derde plaats.
Tussen 2013 en 2015 had Richard te weinig geld om zich te kunnen concentreren op zijn autosportcarriere en ging zich in plaats daarvan richten op zijn studie. In 2016 keerde hij terug in de autosport, waarbij hij uitkwam in de
European Touring Car Cup
in een
Honda Civic TCR
bij het team Rikli Motorsport. Hij won vijf races op de
Slovakiaring
(tweemaal), de
Nurburgring Nordschleife
, het
Circuito Internacional de Vila Real
en het
Circuit Magny-Cours
en werd zo met 109 punten kampioen in de klasse. Daarnaast kwam hij
dat jaar
uit in de
TCR Benelux
bij het team
Boutsen Ginion Racing
in een Honda Civic tijdens het raceweekend op het
Circuit Goodyear
, waarbij hij de auto deelde met de latere kampioen
Stephane Lemeret
. In zijn races eindigde Richard als vierde, derde en tweede.
In 2017 maakte Richard de overstap naar het
ADAC TCR Germany Touring Car Championship
, waarin hij voor het team
Target Competition UK-SUI
uitkwam in een Honda Civic Type R TCR. Hij behaalde een podiumplaats op de
Sachsenring
en eindigde het seizoen op de tiende plaats in de eindstand met 178 punten. Daarnaast debuteerde hij
dat jaar
in het
World Touring Car Championship
waarin hij, als prijs voor het winnen van het ETCC in 2016, uitkwam voor het team
Campos Racing
in een
Chevrolet RML Cruze TC1
tijdens het raceweekend op de
Twin Ring Motegi
als vervanger van
Esteban Guerrieri
. Hij eindigde de races als veertiende en twaalfde.