De
katslang
[2]
(
Telescopus fallax
) is een
slangensoort
uit de familie
toornslangachtigen
en de onderfamilie
Colubrinae
.
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door
Friedrich Ludwig Fleischmann
in 1831. Later werd de wetenschappelijke naam
Tarbophis fallax
gebruikt.
[3]
De soort wordt verdeeld in zeven ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam
|
Auteur
|
Verspreidingsgebied
|
Telescopus fallax cyprianus
|
Barbour
&
Amaral
, 1927
|
Cyprus
|
Telescopus fallax fallax
|
Fleischmann
, 1831
|
De rest van het verspreidingsgebied
|
Telescopus fallax iberus
|
Eichwald
, 1831
|
Turkije
,
Iran
,
Rusland
,
Armenie
,
Georgie
,
Azerbeidzjan
|
Telescopus fallax intermedius
|
Gruber
, 1974
|
Griekenland
|
Telescopus fallax multisquamatus
|
Wettstein
, 1952
|
Griekenland
|
Telescopus fallax pallidus
|
?t?panek
, 1944
|
Griekenland
|
Telescopus fallax syriacus
|
Boettger
, 1880
|
Libanon
,
Syrie
,
Jordanie
,
Turkije
,
Israel
|
Detail van de kop met verticale pupil.
Deze soort dankt de naam aan de opvallend grote ogen met verticale
pupil
die enigszins lijken op die van een kat. De kleur is meestal bruingrijs met regelmatige vlekken op de rug of een bandering met een donkere kleur. De kop is sterk horizontaal afgeplat en heeft een opvallend grote 'bovenlip'; hieronder zitten warmtereceptoren waarmee prooien worden opgespoord in het donker.
Karakteristiek is de dunne streep in de kleur van de vlekken op de rug op het midden van de kop tot meestal bij de neusgaten die bij vrijwel alle exemplaren voorkomt. De katslang bereikt een maximale lichaamslengte van ongeveer een meter.
[4]
De slang leeft vrijwel uitsluitend van
hagedissen
en voornamelijk
gekko's
die net zoals deze soort 's nachts jagen en zich overdag verstoppen. Een dergelijke hagedisetende levenswijze wordt wel
saurivoor
genoemd. De hagedissen worden met de giftanden gebeten en sterven binnen enkele minuten. De giftanden zijn klein en zijn achter in de bek gelegen. De beet van de slang maar ook het gif zijn voor mensen niet gevaarlijk.
[4]
Het is een bodembewonende soort die wel kan klimmen maar overdag onder een steen of haag ligt te rusten. De slang is bijzonder agressief en rolt zich bij verstoring op tot een schijf en zal luid sissen. De katslang is erg snel en zal proberen te bijten.
De katslang paart in de lente en in de zomer zet het vrouwtje zes tot negen eieren af op de bodem. De eieren zijn wit van kleur en meten ongeveer twaalf bij dertig millimeter. Als de juvenielen uit het ei kruipen zijn ze ongeveer vijftien tot twintig centimeter lang.
[4]
Exemplaar uit
Malta
.
Van de veertien soorten uit het geslacht
Telescopus
is het de enige die in
Europa
voorkomt. Daarnaast is de soort te vinden in delen van het
Midden-Oosten
en
Anatolie
. De katslang leeft in de landen
Italie
,
Griekenland
,
Albanie
,
Kroatie
,
Herzegovina
,
Montenegro
,
Macedonie
,
Bulgarije
,
Turkije
,
Malta
,
Cyprus
,
Iran
,
Irak
,
Syrie
,
Israel
,
Rusland
,
Armenie
,
Georgie
en
Azerbeidzjan
.
[3]
Het habitat bestaat uit
bossen
,
struwelen
en rotsige omgevingen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals
akkers
,
weilanden
,
plantages
en landelijke
tuinen
kan de slang worden aangetroffen. De soort is aangetroffen van
zeeniveau
tot op een hoogte van ongeveer 2000 meter boven zeeniveau.
[5]
De katslang leeft voornamelijk bij warme, droge steenhopen in open plekken in het bos of bij muren; overal waar hagedissen zitten. De katslang schuwt de mens niet en komt veel voor in wijngaarden en bloementuinen, maar ook tuinen met natuurstenen muren omdat hier hagedissen op af komen.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie
IUCN
is de
beschermingsstatus
'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).
[5]
Referenties
Bronnen
- (
nl
)
? Vaclav La?ka & Zby?ek Vit -
Amfibieen en reptielen
Pagina 204, 205 - 1985 -
ISBN 90-366-0639-X
- Uitgever: Rebo Productions
- (
en
)
? Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database ?
Telescopus fallax
-
Website
Geconsulteerd 9 mei 2020
Soorten slangen in Europa