Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Julian Anderson
(
Londen
,
6 april
1967
) is een
Brits
componist. Anderson verzon onder meer het
GEs-motief
.
Hij begon al met componeren op elfjarige leeftijd. Aan het
Royal College of Music
te Londen studeerde hij bij
John Lambert
; in Cambridge bij
Alexander Goehr
en in Parijs bij
Tristan Murail
. Daarnaast volgde hij allerlei cursussen, onder andere bij
Olivier Messiaen
,
Per Nørgard
,
Oliver Knussen
en
Gyorgy Ligeti
.
Ondanks dat hij nog vrij jong is heeft hij al een aardige prijzenkast vol voor zijn composities; onder andere de Royal Philharmonic Society's Young Composer Prize in 1993.
Hij was ook al een veelgevraagd componist: van 1997 tot 2000 was hij verbonden aan
Sinfonia 21
, sinds 2001 aan het
City of Birmingham Symphony Orchestra
, en later ook aan het
Cleveland Orchestra
en
Philharmonia Orchestra
.
Naast zijn componeren is Anderson ook betrokken bij diverse muziekinstanties, zoals het eerdergenoemde Royal College of Music (hoofd compositie) van 2000-2005. Nadien werd hij professor voor compositieleer aan de
Harvard University
.
Hij publiceert over de gehele wereld ook artikelen over hedendaagse muziek.
Zijn stijl van componeren is terug te voeren op een combinatie van de klassieken en de modernen, gemengd met volksmuziekinvloeden uit Oost-Europa en India.
- (1990):
Diptych
;
- (1994):
Khovorod
;
- (1997): The crazed moon;
- (1997): Poetry nearing silence;
- (1998): Stations of the Sun;
- (2000): Alhambra fantasy;
- (2001/2002): Imagined corners;
- (2002/2003): Four American choruses;
- (2003): Symfonie
- (2004): Book of Hours
- (2005): Eden.
Besproken composities in
categorie: Compositie van Anderson