Jules Sebastien Cesar Dumont d'Urville
(
23 mei
1790
?
8 mei
1842
) was een Franse
ontdekkingsreiziger
, geboren in
Conde-sur-Noireau
,
Normandie
, in
Frankrijk
. Hij was een Franse admiraal, en tijdens drie reizen om de wereld verkenner van de zuidelijke en westelijke
Stille Oceaan
,
Australie
en
Antarctica
.
Als kind ontwikkelde Dumont d'Urville een liefde voor de plantkunde, hierin gestimuleerd door zijn oom, die parochiepriester was in
Croisilles
. Op 17-jarige leeftijd ging hij bij de
Franse marine
.
Een belangrijke vondst gebeurde in
1820
toen hij tijdens een missie op de
Griekse Eilanden
achter het bestaan van een antiek meesterwerk van rond
130 v.Chr.
kwam: de
Venus van Milo
. Hij trof het standbeeld aan bij een Griekse boer die het had opgegraven. Hij overtuigde de Franse ambassadeur in
Constantinopel
het werk aan te kopen als geschenk voor koning
Lodewijk XVIII
. Zo kwam het beeldhouwwerk in het Louvre terecht.
Terug in Frankrijk kreeg Dumont d'Urville de rang van
capitaine de vaisseau
.
In
1822
reisde hij als tweede in rang aan boord van
La Coquille
naar de
Stille Oceaan
. Na een reis om de wereld die ongeveer drie jaar duurde, bracht hij een mooie verzameling dieren en planten terug.
In
1826
werd hij weer naar de Stille Oceaan gestuurd, waar hij als kapitein aan boord van de
Astrolabe
[1]
de kusten van
Nieuw-Guinea
,
Nieuw-Zeeland
en andere eilanden in kaart bracht. In 1827 nam hij aan de zeezijde van het eilandje
Bare Island
huizen en boten waar. In 1828 vond hij op
Vanikoro
sporen van de noodlottig afgelopen Franse expeditie van
Jean-Francois de La Perouse
(1741-1788). Hij vond er kanonnen, kanonskogels en ankers.
Tussen
1837
en 1840 ondernam hij met twee schepen, de
Astrolabe
en de
Zelee
, een derde reis om de wereld. Hij deed
Tahiti
,
Tonga
,
Samoa
, Nieuw-Zeeland en
Tasmanie
aan. In februari 1838 deed hij een eerste, mislukte poging om de kust van
Antarctica
te bereiken. Bij een nieuwe poging in januari 1840 zeilde hij langs de Zuidelijke Poolgebieden, die hij de Adeliekust noemde, naar zijn vrouw. Op een eiland voor die kust plantte hij de Franse vlag. De Adeliekust maakt nu deel uit van Terre Adelie of
Adelieland
, een deel van de
Franse Zuidelijke Gebieden
. Later werden de
D'Urvillezee
, de
Kaap d'Urville
en
D'Urville-eiland
(
Nieuw-Zeeland
) naar hem genoemd. Ook een Frans zuidpoolbasis werd naar hem genoemd.
Dumont d'Urville maakte op basis van zijn reizen om de wereld navigatiekaarten, die tot halfweg de 20e eeuw werden gebruikt. Hij deed
etnografisch
onderzoek in de Stille Zuidzee. Hij deelde het gebied op in
Polynesie
,
Melanesie
,
Micronesie
en Maleisie. Ook deed hij belangrijk onderzoek naar flora en fauna. Van zijn laatste reis om de wereld deed hij verslag in het tiendelige
Le voyage au pole sud et dans l’Oceanie sur les corvettes l’Astrolabe et la Zelee.
Jules d'Urville kwam op 8 mei 1842, samen met zijn vrouw en zoon, om het leven in een
treinongeluk
bij
Meudon
,
Frankrijk
. Hij is begraven op het
Cimetiere du Montparnasse
in
Parijs
.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑
(
fr
)
Gaston Tissandier, Le vice-amiral Paris, La Nature, 15 april 1893, p. 305-306
|