Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jersey Boys
is een
musical
over het levensverhaal van
Frankie Valli
&
The Four Seasons
met naast muziek van de groep ook muziek van Bob Gaudio op tekst van
Bob Crewe
. Het scenario is van Marshall Brickman en Rick Elice. De musical ging in premiere in het La Jolla Playhouse op 6 november 2005 en verhuisde daarna naar
Broadway
. De musical werd geregisseerd door Des McAnuff (regisseur van onder andere
The Who's Tommy
en
700 Sundays
) en won vier
Tony Awards
in 2006 voor "Best Musical", "Best Actor" (voor
John Lloyd Young
als Frankie Valli), "Best Featured Actor" (voor
Christian Hoff
als Tommy DeVito) en "Best Lighting Design".
In
2014
kwam er een
gelijknamige film
op basis van de musical, geregisseerd door
Clint Eastwood
.
In 1962 kunnen vier jongens uit New Jersey, aan de overkant van Manhattan, drie dingen doen met hun leven: soldaat worden, in zaken gaan die het daglicht niet kunnen verdragen of… een ster worden. Ze kiezen voor het laatste en die droom wordt waarheid, zonder op te geven of te vergeten waar ze vandaan komen.
De vier jongens uit arbeidersgezinnen in New Jersey vonden hun eigen unieke muzikale geluid uit, haalden hiermee de Rock’ n Roll Hall of Fame en verkochten meer dan 100 miljoen platen. De internationaal gelauwerde voorstelling kenmerkt zich door de enorme vaart waarin het boeiende leven van de bandleden met alle ups en downs de revue passeert. De musical is een aaneenschakeling van ‘classic’ wereldhits.
De musical werd oorspronkelijk uitgevoerd in Californie in 2004. Daarna volgde de Broadwaypremiere in 2005 en ging er een tour van start in 2006. Tot 2009 zou de musical in verschillende bezettingen en producties opgevoerd worden in de
Verenigde Staten
. In 2008 was er een Engelse productie op
West End
en een jaar later producties in Australie en Canada. In 2012 en 2013 was er een Zuid-Afrikaanse productie die ook toerde in Singapore, Turkije en Maleisie. In 2013 was er een Nederlandse productie, zie hieronder. In 2014 is er wederom een productie in Engeland.
[1]
Een Nederlandstalige productie speelde van 14 september 2013 tot en met 27 juli 2014 in het
Beatrix Theater
in Utrecht. De premiere vond plaats op 22 september 2013. De eerste try-outs werden uitgesteld in verband met ziekte van Rene van Kooten. In de Nederlandse productie zijn de dialogen in het Nederlands en de songs in het Engels. De Nederlandse vertaling is van de hand van
Jan Rot
.
Ensemble
Rol
|
Vertolker
|
Joe Pesci
|
Martijn Vogel
|
Hank Majewski
|
Stephan Mooijman
|
Norm Waxman
|
Mathijs Pater
|
Barry Belson
|
Omri Tindal
|
Knuckels
|
Stefan de Kogel
|
Lorraine
|
Willemijn de Vries
|
Mary Delgado
|
Lysanne van der Sijs
|
Francine
|
Myrthe Maljers
|
Swings
: Rick McDonald, Marjolein van Haren, Marleen de Vries, Jurre Geluk, Kelvin Wormgoor, Roman van der Werff
- Akte 1
- Ces Soirees-La (Oh What a Night) - Paris, 2000
- Silhouettes
- You're the Apple of My Eye
- I Can't Give You Anything But Love
- Earth Angel
- Sunday Kind of Love
- My Mother's Eyes
- I Go Ape
- (Who Wears) Short Shorts
- I'm in the Mood for Love/Moody's Mood for Love
- Cry for Me
- An Angel Cried
- I Still Care
- Trance
- Sherry
- Big Girls Don't Cry
- Walk Like a Man
- December, 1963 (Oh, What a Night)
- My Boyfriend's Back
- My Eyes Adored You
- Dawn (Go Away)
- Walk Like a Man (reprise)
- Akte II
- Big Man in Town
- Beggin'
- Stay
- Let's Hang On (To What We've Got)
- Opus 17 (Don't You Worry 'Bout Me)
- Bye Bye Baby
- C'mon Marianne
- Can't Take My Eyes Off You
- Working My Way Back to You
- Fallen Angel
- Rag Doll
- Who Loves You
Bronnen, noten en/of referenties
|
Nederlandstalige musicalproducties