Jeanne Balibar
(
Parijs
,
13 april
1968
) is een
Frans
actrice
,
filmregisseur
en zangeres.
Jeanne Balibar werd in 1968 in Parijs geboren als kind van de filosoof
Etienne Balibar
en de fysica Francoise Balibar. Ze volgde eerst een sportopleiding (dansafdeling) aan het Lycee Racine en won ook een prijs op het
Concours General
. Na het behalen van haar middelbareschooldiploma ging Balibar naar het
hypokhagne
op het Lycee Henri-IV en slaagde in 1987 voor het
concours Lettres A/L
aan de
Ecole normale superieure
. Ze ging vervolgens geschiedenis studeren aan de
Universiteit Parijs 1 Pantheon-Sorbonne
. In 1991 werd Balibar toegelaten aan de theateracademie
Cours Florent
en het jaar daarop slaagde ze voor het toelatingsexamen aan het
Conservatoire national superieur d'art dramatique
.
In 1993, na slechts een termijn aan het conservatorium, werd Balibar vast aangenomen bij de
Comedie-Francaise
als
pensionnaire
. Ze speelde in de zomer van 2004 op de binnenplaats van het
Festival van Avignon
de rol van Done Elvire in
Dom Juan
van
Moliere
. Ze werd ook opgemerkt in 1995 in
Les Bonnes
van
Jean Genet
. Ontevreden verliet ze de Comedie-Francaise in 1997 om zich meer te concentreren op rollen in speelfilms. Niettemin bleef Balibar regelmatig acteren op het toneel. Ze speelde onder andere de rol van Dona Prouheze in
Paul Claudels
Le Soulier de satin
(geregisseerd door Olivier Py in 2003 en hernomen in 2009 door het Theatre de l'Odeon), en de rol van Helena in
Anton Tsjechovs
Oom Vania
, geregisseerd door Julie Brochen in het Theatre de l'Aquarium.
In 2008, tijdens het herfstfestival in Parijs, trad ze op in het Theatre de la Ville samen met de Franse choreograaf Boris Charmatz in
La Danseuse malade
, een show geinspireerd door de Japanse dans
But?
. Balibar spreekt zowel Duits als Engels en speelde ook toneelstukken in vreemde talen, met name in Berlijn:
Solaris
in 2005 en
La Cousine Bette
in 2014.
Balibar begon haar filmcarriere in 1992 in
La Sentinelle
, een film van
Arnaud Desplechin
. Naast vele andere rollen speelde ze verscheidene malen in films van Jean-Claude Biette, Josee Dayan en Jacques Rivette. Het is deze laatste die in 2001 in
Va savoir
Balibar een eerste grote rol aanbood. Balibar weigerde veel aanbiedingen in komedies of populaire films en werd in tien jaar tijd een icoon van de nieuwe Franse cinema.
Balibar won in 1998 de
Gouden Schelp
voor beste actrice op het
Internationaal filmfestival van San Sebastian
voor haar rol in de film
Fin aout, debut septembre
van Olivier Assayas. Ze werd genomineerd voor de Cesar voor beste actrice in een bijrol in 2001 voor Jeanne Labrune's film
Ca ira mieux demain
en in 2009 voor de film
Sagan
van Diane Kurys.
Balibar was jurylid voor de filmcompetitie op het 58e
Filmfestival van Venetie
in 2001 en het 61e
Filmfestival van Cannes
in 2008. In januari 2013 debuteerde Balibar als filmregisseur met
Par exemple, Electre
, geregisseerd in samenwerking met Pierre Leon. De film kreeg in 2012 een "speciale vermelding" toegekend tijdens de prijsuitreiking van de Prix Jean-Vigo. In 2018 won ze zowel de
Cesar voor beste actrice
als de
Prix Lumieres voor beste actrice
voor haar rol in de film
Barbara
, geregisseerd door Mathieu Amalric, haar ex-partner.
Balibar begon haar zangcarriere met een deelname aan een concert in 1999 ter ondersteuning van de
Groupe d'information et de soutien des immigres
in het Parijse auditorium aan de Elysee Montmartre met haar versie van
Les Petits Papiers
van
Serge Gainsbourg
, verwijzend naar de situatie van de zogenaamde 'sans-papiers'. Ze nam ook het lied
La Putain
van
Serge Reggiani
op voor het
tributealbum
Autour de Serge Reggiani
.
Op 13 oktober 2003 bracht Balibar haar debuutalbum
Paramour
uit, met arrangementen van Rodolphe Burger en met teksten die ze schreef samen met Pierre Alferi, haar toenmalige partner. Het album bevat sombere en melancholische rocksongs met onder andere een cover van
Peggy Lee
en een duet met
Maggie Cheng
, haar medespeelster in de film
Clean
van Olivier Assayas. Op 7 november 2006 volgde haar tweede album
Slalom Dame
met medewerking van Rodolphe Burger, Pierre Alferi, Dominique A en Fred Poulet.
Balibar zingt ook in
Maiwenns
film
Le Bal des actrices
, waar ze de spot drijft met haar status als 'intellectuele actrice' en in
Le Plaisir de chanter
van Ilan Duran Cohen met het lied
L'amour est fou
.
Op 25 januari 2010 gaf Balibar een concert, begeleid door Rodolphe Burger, Marc Kerr en Arnaud Roulin, in het Cafe de la danse in Parijs, waar ook de documentaire over Balibar,
Ne change rien
, van Pedro Costa die avond werd vertoond. In hetzelfde jaar nam ze een duet op samen met Philippe Katerine voor diens gelijknamige album.
Jeanne Balibar was van 1996 tot hun scheiding in 2003 de partner van Mathieu Amalric, met wie ze twee zonen heeft. Vervolgens was ze samen met Pierre Alferi en de muzikant Philippe Katerine tot 2011, waarna ze ging samenwonen met de Duitse
toneelregisseur
Frank Castorf.
Balibar zet zich al geruime tijd in voor verenigingen voor hulp aan
illegale vreemdelingen
. Ze pleitte ook tegen de
wet Hadopi
en drukte haar angst uit over het beleid van
Nicolas Sarkozy
tijdens zijn verkiezing tot president, hem vergelijkende met
Silvio Berlusconi
. Op 30 november 2015 was zij een van de ondertekenaars van het manifest
Appel des 58
, ter verdediging van de
vrijheid te demonstreren
tijdens de noodtoestand afgekondigd in Frankrijk na de
aanslagen in Parijs
.
- 1995:
Julie Lescaut
(seizoen 2, aflevering 3
Trafics
) van
Josee Dayan
- Marika
- 1995:
Le Crime de Monsieur Still
(tv-film) van
Claire Van vers
- Charlotte
- 1999:
Balzac
(tv-film) van Josee Dayan
- 2006:
Noise
van
Olivier Assayas
(documentaire) - zichzelf
- 2009:
Mourir d'aimer
(tv-film) van Josee Dayan - moeder van Lucas
- 2012:
Clara s'en va mourir
(tv-film) van
Virginie Wagon
- Clara
- 2013:
Tunnel
(televisieserie, eerste seizoen) van
Dominik Moll
- Charlotte Joubert
- 2017:
La Tueuse cameleon
(tv-film) van Josee Dayan - Judith Corel
- 2003:
Paramour
- 2006:
Slalom Dame
De belangrijkste:
Jaar
|
Prijs
|
Categorie
|
Film
|
Uitslag
|
2018
|
Prix Lumieres
|
Beste actrice
|
Barbara
|
Gewonnen
|
Cesar
|
Beste actrice
|
Gewonnen
|
2009
|
Cesar
|
Beste vrouwelijke bijrol
|
Sagan
|
Genomineerd
|
2001
|
Cesar
|
Beste vrouwelijke bijrol
|
Ca ira mieux demain
|
Genomineerd
|
1998
|
Cesar
|
Beste jong vrouwelijk talent
|
J'ai horreur de l'amour
|
Genomineerd
|
Internationaal filmfestival van San Sebastian
|
Gouden Schelp voor beste actrice
|
Fin aout, debut septembre
|
Gewonnen
|
1997
|
Cesar
|
Beste jong vrouwelijk talent
|
Comment je me suis dispute… (ma vie sexuelle)
|
Genomineerd
|
Bronnen, noten en/of referenties
|