Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Boynton Priestley
(
Bradford
,
13 september
1894
?
Stratford-upon-Avon
,
14 augustus
1984
) was een
Engels
roman- en toneelschrijver.
Priestleys vader was leraar, zijn moeder overleed toen hij nog jong was. Na het gymnasium ging hij in de wolhandel, maar hij kreeg al snel de ambitie om schrijver te worden.
Tijdens de
Eerste Wereldoorlog
diende hij in het leger en raakte driemaal gewond. Na de oorlog bezocht hij de
Universiteit van Cambridge
en in 1922 werd hij journalist in
Londen
. Hij droeg bij aan diverse bladen en verzamelingen van zijn prozastukken en gedichten werden ook gepubliceerd.
Zijn eerste roman,
Benighted
, verscheen in 1927; de Amerikaanse titel van dit boek was
The Old Dark House
, en onder die titel werd het in 1932 ook verfilmd.
Farthing Hall
(1929) schreef hij samen met Hugh Walpole.
Echt succesvol werd hij echter met de roman
The Good Companions
(1929), waarmee hij de prestigieuze James Tait Black Memorial Prize won, en met het in 1930 verschenen
Angel Pavement
.
Hij waagde zich vervolgens aan het schrijven voor het theater en werd hier ook zeer succesvol mee. Hij bewerkte 'The Good Companions' voor het toneel. De productie hiervan vond plaats in 1931. Andere stukken zijn
Dangerous Corner
(1932) en
An Inspector Calls
, zijn bekendste stuk (1946). Het werd verfilmd in 1954, 1982 en 2015.
Priestley schreef verder nog een 60-tal boeken in diverse genres en ruim 40 toneelstukken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sprak hij ook regelmatig voor de
BBC
-radio.
Priestley is driemaal getrouwd geweest en had uit die huwelijken vier dochters en een zoon.