Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Irene
(
Grieks
: Ειρ?νη,
Eir?n?
) (
Athene
,
752
-
9 augustus
803
) was keizerin (officieel: "keizer") van
Byzantium
, eerst als medekeizerin van
780
tot
790
en van
792
tot
797
, en daarna als alleenheerseres van
797
tot
802
.
Zij was de weduwe van keizer
Leo IV van Byzantium
en de moeder van
Constantijn VI
. Haar schoonvader was
Constantijn V Kopronymos
de
iconoclast
bij uitstek, waar zij een hevig tegenstandster van was.
Ze had te maken met een incompetente zoon, religieuze spanningen, oorlogen met haar buren de
Abbasiden
en de
Bulgaren
, aan wie zij schatplichtig was. Niettegenstaande het feit dat haar staatskas leeg was, probeerde ze zoveel mogelijk de lasten te verlichten.
De enige christelijke grootmacht, waar naar zij zich kon richten was het
Karolingische rijk
. Sinds 774 was Karel de Grote koning van de
Lombarden
. Eerst probeerde ze haar zoon Constantijn uit te huwelijken aan een dochter van Karel de Grote, m.n.
Rotrudis
, maar het
Tweede Concilie van Nicea
strooide roet in het eten (zie
Libri Carolini
).
In
800
verklaarde
paus Leo III
de troon van het Keizerrijk vacant en kroonde
Karel de Grote
tot keizer (zie het
Heilige Roomse Rijk
). Geruchten doen de ronde alsof er huwelijksaanzoeken zouden zijn geweest om de situatie tussen beiden uit te klaren.
In
787
riep ze het
Tweede Concilie van Nicea
bijeen, waar 390
bisschoppen
en
paus Adrianus I
bij aanwezig waren.
De beeldenverering werd weer ingevoerd.
Eerst deelde zij de troon met haar zoon
Constantijn VI
maar zij liet hem in
797
blind maken en werd zelf keizer. Zij is een van de weinige vrouwen die zich ooit tot βασιλευ? (
basileus
, keizer) liet kronen. Zij wilde geen 'keizerin' zijn omdat er nog nooit een regerend keizerin geweest was en velen haar het recht alleen te regeren betwistten.
Toen de staatskas volledig leeg was zette de logothetes (minister) van financien
Nikephoros
'keizer' Irene af en nam zelf haar plaats in als keizer Nikephoros I. Irene stierf in 803 in ballingschap op het eiland
Lesbos
.
- Barbe, Dominique.
Irene de Byzance: La femme empereur
, Paris, 1990